Powikłania cukrzycy

Hipoglikemia jest poważnym problemem u osób chorych na cukrzycę. Może prowadzić do ciężkich stanów, w tym do uszkodzenia mózgu czy śmierci. Zapobieganie jej jest trudne i, niestety, bez współpracy pacjenta się nie obejdzie. Aby zapobiec epizodom ciężkiej hipoglikemii, należy podjąć następujące kroki:

1) Wraz z lekarzem ustalić takie leczenie, by hemoglobina glikowana HbA1c znajdowała się w zakresie od 7% do 7,9%. Należy też rozważyć zmianę leków, bowiem niektóre wykazują większą częstość wywoływania hipoglikemii niż inne.
2) Pacjent musi zbilansować swoją dietę. To trudne, ale dieta musi być tak skonstruowana, aby zawierała jak najwięcej długołańcuchowych cukrów takich jak skrobia (takie cukry zawarte są w pieczywie ciemnym, makaronach, niektórych warzywach), a całkowicie wyeliminować cukry proste (niektóre owoce, soki, napoje, słodycze), wtedy organizm będzie miał stały dopływ glukozy i widmo hipoglikemii może zostać zażegnane.
3) Pacjent powinien mieć przy sobie pena (specjalną podręczną łatwą do urzytku strzykawkę) z glukagonem. Bowiem zastrzyk glukagonu pozwala szybko wyrównać glikemię bez potrzeby wlewania do ust słodkich płynów (co grozi zadławieniem)

Renta jest możliwa, ale niewskazana. Osoba pracująca ma dużo większe szanse na zdobycie środków na leczenie. Dodatkowo wysiłek fizyczny zmniejsza zapotrzebowanie na insulinę. Nie mówiąc już o powikłaniach psychicznych u osoby zostawionej w domu bez wystarczających środków do życia (renty są bardzo niskie, kilkaset złotych miesięcznie) i bez możliwości legalnej pracy.

Jednym z powszechnych komplikacji zaburzeń gospodarki węglowodanowej jest polineuropatia cukrzycowa. Neuropatia może przebiegać skrycie lub ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy. Częstość występowania neuropatii cukrzycowej dotyczy do 90% wszystkich chorych na cukrzycę, a około 10% ma kliniczne objawy neuropatii jeszcze przed postawieniem rozpoznania cukrzycy.
Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.

Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli.