Stosowanie preparatu Formetic w celu regulowania poziomu cukru

Lek jest bezpieczny i należy do grupy leków pierwszego rzutu w terapii cukrzycy zwłaszcza u pacjentów z nadwagą lub otyłością. Co do terapii w dalszym okresie życia trudno jest wyrokować. Większość pacjentów wymaga w późniejszym okresie choroby włączenia insulinoterapii.

Formetic czyli metformina jest to lek stosowany w przebiegu leczenia cukrzycy typu 2. Chociaż istnieje on na rynku już ponad 50 lat, mechanizm jego działania nie został cały czas dobrze poznany i wyjaśniony.

W badaniach wykazano, że metformina zmniejsza stężenie glukozy we krwi o około 25-30 proc., poprzez zmniejszony wychwyt pewnych substancji przez wątrobę. Poza tym metformina zwiększa transport glukozy do komórek, poprzez zmiany występowania jej transporterów na powierzchni komórek oraz zmniejsza transport jelitowy glukozy. Poza tym, w nie do końca jeszcze wyjaśniony sposób, metformina ma działanie hipotensyjne, oddziaływuje na śródbłonek i ma działanie przeciwmiażdżycowe.

Metformina to standardowe leczenie cukrzycy typu 2. Najpierw jednak powinno się opanować zbyt wysoki cukier poprzez stosowanie odpowiedniej diety oraz poprzez zwiększenie aktywności fizycznej. Jeśli to nie skutkuje, dopiero wtedy powinno się zastosować metforminę.

Metformina przyjmowana jest w postaci tabletek doustnych, przed posiłkiem w maksymalnej dawce dziennej 3 g. Jak wszystkie leki doustne, zaczyna działać dopiero po pewnym czasie. Pierwszych efektów można spodziewać się po kilku tygodniach, a czasami trzeba na nie czekać 2-3 miesiące. W Pani przypadku jest więc za wcześnie na efekty, lek należy przyjmować dalej, w ustalonej przez lekarza dawce. Trzeba pamiętać, że wraz z metforminą trzeba cały czas stosować aktywność fizyczną i odpowiednią dietę.

Jeśli chodzi o stężenie cukru to powinno ono wynosić ponizej 100 mg/dl, za cukrzcę uznaje się stan, w którym na czczo stężenie to przekracza 140mg/dl.
Metformax to lek dobry przy początkach leczenia cukrzycy. Można go stosować, pod warunkiem, że nerki są wydolne.

Proszę też pamiętać
Około 90% wszystkich chorych na cukrzycę oraz z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej choruje również na polineuropatię cukrzycową.
Polineuropatią nazywamy uszkodzenie nerwów obwodowych.
Polineuropatia może przebiegać skrycie i ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy.

Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Polineuropatia może dotyczyć również włókien autonomicznych co przejawia się zaburzeniem czynności przewodu pokarmowego ( biegunki, zaparcia), układu sercowo-naczyniowego ( zaburzenia rytmu serca, spadki ciśnienia tętniczego krwi) lub układu moczowo płciowego np impotencja.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą niektóre leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.

Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli