Czy moje objawy mogą świadczyć o depresji?

Witam! Mam 32 lata. Jestem meżatką od 4 lat. Nasze dziecko ma 3 lata. Ciąża była zagrożona, miałam skurcze. Przypuszczam, że spowodowane ciągłymi kłótniami z partnerem. Dla niego ważniejsze od dziecka było jego "ego".

Ginekolog prowadzacy ciążę, twierdził, że przez skurcze dziecko się nie rozwija. Dziecko urodziło się malutkie. Codziennie o tym myślę. Zastanawiam się, czy rozwieść się, czy dalej tkwić w związku. Czy lepiej będzie po rozwodzie? Pochodzę z tradycyjnej rodziny, w której "nie wypada się rozwieść". Od kilku miesięcy bardzo łatwo łapię przeziębienia, wirusy. Miesiąc temu mialam zapalenie oskrzeli. Obecnie mam "przeziębiony katar", który trwa 2 i pół tygodnia. Niestety moimi przeziębieniami zarażam dziecko. Od kilku miesiecy okres mam maksymalnie 3 dni (lekki), kiedyś (tzn. przed urodzeniem dziecka) 5 dni (mocny).

Czy objawy jakie opisałam moga świadczyć o depresji? Jesli tak, gdzie mogę szukać pomocy. Czy są ludzie o podobnych problemach, czy możecie Państwo polecić fora internetowe. Pozdrawiam, zatroskana mama.

KOBIETA, 32 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Czy autyzm jest wyleczalny?

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, czy autyzm jest wyleczalny.

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Jest Pani narażona na długotrwały stres. Z tego powodu może Pani odczuwać wiele dolegliwości. W ciąży miała Pani problemy, które również mogły być z tym bezpośrednio związane. Stres wpływa na cały orgaznizm.

W trakcie stresu orgaznizm pracuje na najwyższych obrotach i jest ciągle w stanie czuwania. Dlatego sen jest płytki, ma się więcej energii i jest się bardziej wyczulonym na dochodzące bodźce. Jednak pozostawanie w przez długi czas w sytuacji stresowej wyczerpuje orgaznizm i psychikę. Stąd mogą być problemy związane z odpornością, stres ją obniża.

By mieć pewność, co Pani dolega warto skonsultować się z lekarzem psychiatrą i opowiedzieć mu o swoich dolegliwościach. Może Pani także poszukać pomocy psychologa i zastanowić się, jak zmienić Pani sytuację.

Myślę, że przede wszystkim musi Pani poukładać swoje małżeńskie sprawy, by móc odzyskać równowagę i spokój. W obecnych czasach rozwód nie oznacza odrzucenia przez społeczeństwo. Decyzja o pozostaniu z partnerem lub skończeniu związku zależy od Pani. Ma Pani prawo żyć godnie i spokojnie. Kobiety doskonale radzą sobie samotnie wychowując dzieci i żyjąc bez mężów. Związki z ciągłymi problemami powodują obniżenie własnej wartości i problemy psychiczne. Warto zadbać o swoje zdrowie i uregulować te sprawy.

Może Pani namówić partnera na terapię małżeńską, jeśli chce Pani uratować małżeństwo. Może też Pani zadecydować o jego rozpadzie. Rodzina nie powinna się w to wtrącać, ponieważ jest Pani dorosłą osobą i ma Pani prawo do decydowaniu o własnym życiu. A rodzina w tej chwili może Pani służyć radą, natomiast nie ma prawa decydować za Panią.

Pozdrawiam