Jak skutecznie leczyć nerwicę u 49-latki? [PORADA EKSPERTA]

Dzień dobry. Każdy kto boryka się z nerwicą, proponuje terapię. Ja jestem w niej 6 lat. Kiedy zaczynałam nie znałam nerwicy, nie rozumiałam co to jest. Miałam całe życie depresję, mój terapeuta nazywa to obniżonym nastrojem. Nerwica zaczęla się na początku. Zaburzenia ciśnienia w uszach co powoduje ich ciągłe zatykanie. Sposób na to -zatykam nos i dmucham, ale ile można...Palenie języka ,można porównać do poparzenia. Sztywnienie karku, całych pleców.A najkoszmarniejszy objaw to brak poczucia, kiedy coś jem , organizm nie przyswaja. Jem śmieszne ilości i puchnę. Obecnie moja opuchlizna to ok 10 kg. Nie jest możliwe zeby utyc jedząc na dzień talerz zupy. Wbrew pozorom ta dolegliwość odbiera chęć do życia. Odżywiam się pierzgą. To moje pożywienie. Dramatyczna bezsenność ,która czasami mijała na pół roku. Ale kiedy wraca to zjadam tone leków nasennych na receptę. Terapia pozwoliła mi wrócić do zawodu, który kocham ale nie mogę się z tego utrzymać , nie odpoczywam nawet przez chwilę,nigdzie nie wyjeżdżam z powodów finansowych, dlatego zniknęła radość i fascynacja ttm co lubię. Jestem odizolowana od ludzi z powodów finansowych i psychicznych. Nerwica się nasila. Przecież inni ją leczą terapią...więc jak to zrozumieć.

KOBIETA, 49 LAT ponad rok temu

Depresja Nerwica Zaburzenia nastroju Psychiatria Ząb Żywienie Zupy Nos Język

Rozpoznanie nerwicy

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Szanowna Pani,

skuteczną psychoterapią w leczeniu zaburzeń lękowych, depresyjnych jest paradygmat poznawczo - behawioralny.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów. Ważna jest praca z oddechem pozwala na rozwój umiejętności radzenia sobie w sytuacjach stresujących - uczymy się relaksacji i uspakajania. Zwiększa się u nas świadomość myśli i odczuwanych emocji oraz gotowość panowania nad nimi. Ćwiczenia oddechowe odgrywają również istotną rolę dotleniając mózg, regulując ciśnienie krwi i rozładowując wewnętrzne napięcia. Określony system ćwiczeń połączonych z oddechem pomaga łagodnie usunąć blokady z ciała, polepsza dotlenienie organizmu i uspokaja umysł, co sprzyja budowaniu lepszej koncentracji. Poddajemy dyscyplinowaniu własne działania, myśli i mowę, stopniowo ćwiczymy cierpliwość. Ćwiczenia zwiększają moc intelektu i jasność myślenia - dodają pozytywnej energii, poprawiają pamięć, wzrok i słuch - np. JOGA.
Pozdrawiam serdecznie