Obniżenie dobrego samopoczucia, bardzo częste podirytowanie, poddenerwowanie po stracie bliskiej osoby

Witam,dziewięć miesięcy temu w tragicznych okolicznościach straciłam Brata.Zaraz po śmierci czułam się fatalnie,jednak potrafiłam się zmobilizować do działania,był to czas sesji egzaminacyjnej.Jednak od jakiegoś czasu zaobserwowałam u siebie znaczne obniżenie dobrego samopoczucia,bardzo częste podirytowanie,poddenerwowanie,wahania nastroju,spadek motywacji(pewne plany stracił zupełnie na wartości)odczuwam ucisk w klatce piersiowej,muszę brać często głębokie oddechy.Na co te objawy mogą wskazywać
KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Rola kampanii edukacyjnych w leczeniu depresji

Śmierć bliskiej osoby jest wydarzeniem kryzysowym, nawet jeśli była spodziewana. Wywołuje ona silne reakcje emocjonalne związane z utratą, narusza poczucie tożsamości, relacje z innymi i przekonanie o stabilności świata. Odpowiedzią na tę sytuację jest żałoba, na którą składają się reakcje psychologiczne, społeczne i somatyczne. Elementami żałoby są smutek, lęk, gniew, poczucie winy, poczucie osamotnienie i poszukiwanie sensu życia, a także mogą występować dolegliwości somatyczne, wyobrażenia o zmarłym, niechęć do ludzi, pobudzenie i chaos w działaniu. Żałoba jest procesem trwającym ok. 6-12 m-cy, złożonym z kilku etapów: najpierw występuje stadium szoku związane z silnymi reakcjami emocjonalnymi, następnie okres protestu i zaprzeczania, później następuje dezorganizacja zachowania, przejawiająca się różnymi trudnościami w codziennym życiu osobistym i zawodowym, zaburzeniami snu i łaknienia, występuje skoncentrowanie się na osobie zmarłej, pojawia się poczucie bezsensu, gniew, poczucie winy, izolacja od innych. Po tych etapach następuje stadium reorganizacji, ponowne zainteresowanie innymi i aktywnym życiem.
Znajduje się Pani w bardzo trudnym okresie życia, przeżywa Pani żałobę, tym trudniejszą, że Brat zginął tragicznie. Opisane przez Panią objawy są nieprzyjemne i bolesne, ale naturalne w okresie żałoby. Czasami bardzo ciężko jest przejść przez ten okres samodzielnie, warto podzielić się swoimi przeżyciami, przemyślenia i emocjami z kimś innym. Wsparciem może być dobra przyjaciółka, przy której pozwoli sobie Pani na szczerość, ujawnienie emocji i myśli, może Pani też skorzystać z pomocy psychologicznej w tym zakresie.

0

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty