Czy lęki są spowodowane problemami z sercem?

Dzień dobry. Jakiś rok temu miałam bardzo dużo stresu. Mam 35 lat. Wychodząc popołudniu z psem na spacer zrobiło mi sie bardzo gorąco, zaczęło mnie zalewać potem. Nogi, miałam dziwne uczucie, jak z waty, ledwo doszłam do domu. Do tego dostałam nagle biegunki i wszystko zrobiło się rozmazane przed oczami. Trwało to ok. 10 min. zażyłam lek ziołowy uspokajający, położyłam się i ustąpiło, czy można wiedzieć, czy to mogło być związane z sercem? Byłam u lekarza rodzinnego, po opowiedzeniu mu wszystkiego dostałam tabletki Letoxan, których nie zażywam, możliwe że lekarz rodzinny przepisał mi je z powodu tego, że od tamtej pory, kiedy się to wydarzyło zaczęłam się bać, że miałam zawał. Doszły do tego lęki z wyjściem z domu, czego wcześniej w ogóle nie miałam.

Mam też bardzo złe samopoczucie przed miesiączką, wtedy najsilniej czuję jakąś obawę o swoje zdrowie i to wszystko przez ten jeden wypadek, który mi się przytrafił. Jakieś dwa dni temu w nocy, kiedy się położyłam zaczęło bardzo szybko mi bić serce, kiedy otworzyłam oczy poczułam, że kręci mi się w głowie. Nie wiem już co myśleć o tym, czy to problemy z sercem? Muszę dodać, że żyję teraz bardzo spokojnie, nie mam większego stresu, myślę że odżywiam się też dobrze, palę papierosy. Proszę o szybką odpowiedź i z góry dziękuję za pomoc oraz poradę, co z tym mam zrobić, ponieważ komplikuje mi to bardzo życie. Ta obawa, że to był zawał i ze może się powtórzyć nie pozwala mi normalnie funkcjonować, wychodzić z domu itd.

KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu
Lek. Marta Hat
69 poziom zaufania

Witam! Dolegliwości, które Pani opisuje nie są specyficzne dla zawału serca. Lekarz, który Panią badał w tamtym czasie nie widział wskazań do wykonania innych badań i nie rozpoznał zawału serca, więc mało prawdopodobne, że Pani go przeszła. Jeżeli Pani się niepokoi można porozmawiać na ten temat w lekarzem, który Panią leczy, ewentualnie rozważyć wykonanie badań dodatkowych, które wykluczyłyby chorobę somatyczną. Istnieje duże prawdopodobieństwo, że dolegliwości mają tło nerwicowe - świadczyć mogą o tym dolegliwości zmieniające lokalizację, opisywany przez Panią wewnętrzny lęk przed chorobą oraz przed wyjściem z domu. W takiej sytuacji - po wykluczeniu chorób somatycznych należałoby udać się do psychologa/psychoterapeuty i z nim omówić kwestię występujących dolegliwości.

W zaburzeniach nerwicowych często jest tak, że procesy nieświadome wpływają na zachowanie i występowanie objawów somatycznych. W przebiegu terapii uświadomienie konfliktów prowadzi do usunięcia/zmniejszenia nasilenia dolegliwości. Także lek, który otrzymała Pani od badającego Panią lekarza mógłby wskazywać na nerwicowe tło dolegliwości. Pozdrawiam serdecznie!

0

Witam,
wskazana konsultacja kardiologiczna i szczegółowa diagnostyka, jeśli zostaną wyeliminowane choroby serca, to objawy mogą być o podłożu psychogennym.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne, W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów lub farmakoterapia ustalona przez lekarza psychiatrę.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty