Witam Panią!
Mówienie do siebie nie musi oznaczać choroby psychicznej. Samotni ludzie często na głos komentują wykonywane przez siebie czynności, zagłuszając w ten sposób doskwierającą im ciszę. Nie wiem, czy tak jest w przypadku Pani teściowej. Wszystko zależy od tego, czy teściowa zdaje sobie sprawę, że rozmawia sama ze sobą, czy jest to objaw niekontrolowany, oraz od tego, czy jej wypowiedzi stanowią wyłącznie komentarz wykonywanych przez nią czynności, czy są raczej formą dialogu.
Abstrahując jednak od kwestii zaburzeń psychicznych, sugerowałabym, abyście Państwo dokładnie przemyśleli decyzję zamieszkania razem z teściową. Zachęcam do wypisania na kartce papieru wszystkich plusów i minusów związanych z taką decyzją oraz rozważenia, czy jesteście Państwo w stanie udźwignąć wszystkie minusy lub zamienić je na plusy. Mam tutaj na myśli stabilność Państwa związku. Myślę też, że warto jest ustalić zasady, które miałyby na celu ochronę Państwa relacji w różnych trudnych sytuacjach, które mogą się pojawić w trakcie wspólnego mieszkania pod jednym dachem. Ważne jest, abyście mieli Państwo możliwość zachowania swojej intymności, odrębności oraz niezależności.
Pozdrawiam.
