Szanowna Pani,
Rozumiem Pani niepokój – w takiej sytuacji to całkowicie naturalne.
Co wynika z opisu badania TK:
„Guzowato przebudowana macica, zmieniona mięśniakowato” – takie sformułowanie najczęściej odnosi się do mięśniaków macicy (leiomyoma), czyli łagodnych guzów powstających z mięśniówki macicy. To bardzo częsta diagnoza u kobiet w wieku rozrodczym (nawet 30–40% kobiet).
„Policykliczne zarysy, zmiany guzowate, uwypuklające się poza macicę, uszypułowane mięśniaki podśluzówkowe” – to typowy obraz mięśniaków, które mogą mieć różne położenie (podśluzówkowe, śródścienne, podsurowicówkowe).
„Zwapnienia w obrębie zmiany” – również są częstym, łagodnym zjawiskiem w mięśniakach, zwłaszcza starszych.
Rozmiary (70 × 70 × 140 mm, a jedna zmiana 65 × 46 × 50 mm) – wskazują, że macica jest znacznie powiększona przez wiele mięśniaków, co może powodować objawy (obfite miesiączki, plamienia, ucisk na pęcherz).
Czy może to być nowotwór złośliwy?
Na podstawie opisu obrazowania radiolog stawia jako najbardziej prawdopodobne rozpoznanie mięśniaki macicy (zmiany łagodne).
Nowotwór złośliwy mięśniakopochodny (tzw. mięsak macicy) jest bardzo rzadki. W TK lub MRI zwykle sugeruje się go wtedy, gdy zmiana rośnie bardzo szybko, ma nietypowy obraz (martwica, naciekanie tkanek, brak wyraźnych granic). W Pani opisie nie ma jednoznacznych cech takiego podejrzenia.
Ostateczne rozróżnienie możliwe jest tylko po badaniu histopatologicznym (np. po usunięciu zmiany lub fragmentu tkanki).
Co warto zrobić teraz:
1. Konsultacja ginekologiczna – najlepiej z lekarzem, który ma doświadczenie w leczeniu mięśniaków.
2. USG transwaginalne lub rezonans miednicy – często dokładniej niż TK określają charakter zmian.
3. Omówienie opcji leczenia – przy tak dużych mięśniakach zwykle rozważa się leczenie operacyjne (miomektomia lub histerektomia – zależnie od wieku, planów prokreacyjnych i objawów).
Podsumowanie:
Opis TK przede wszystkim sugeruje mięśniaki macicy – łagodne zmiany, bardzo częste u kobiet w Pani wieku. Obraz nie jest typowy dla nowotworu złośliwego, choć w medycynie zawsze trzeba mieć to na uwadze. Dlatego konieczna jest konsultacja ginekologiczna i dalsze prowadzenie diagnostyki.
Z wyrazami szacunku
Położna
Martyna Dudzińska
