Czy zaburzenia lękowe są wyleczalne?

Witam serdecznie, Choruję na zaburzenia lękowe od 3 miesięcy. Praktycznie od 2 miesięcy przyjmuje leki. Probowalalm psychoterapii u 2 różnych specjalistów - niestety z beznadziejny skutkiem, dlatego zdecydowalalam sie na wizyte u psychiatry. Moje pytanie chcialabym skierować do specjalistów którzy maja dotyczenia z leczeniem tych zaburzen. Czy choroba ta jest wyleczalna? Weszlam z ciekawosci na fora i znalazlam bardzo duzo wpisow ludzi ktorzy zmagaja sie z nerwica przez lata i przekonuja ze z tego nie da sie wyjsc. Wspomne tylko ze moja mama, siostra i kolezanka równie przez to przechodzily a dzis sa zdrowe i zapomnialy o całej sytuacji. Z gory dziekuje za orpowiedzi.
KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Szanowna Pani,
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty