Lexotan jest to lek z grupy benzodiazepin. Substancją czynną preparatu jest bromazepam, pochodna benzodiazepiny o pośrednim czasie działania. Leki z tej grupy, działając poprzez układ GABA-ergiczny, nasilają hamujące działanie GABA (kwasu gamma-aminomasłoweog) w ośrodkowym układzie nerwowym, głównie w układzie limbicznym, podwzgórzu i wzgórzu. Bromazepam podawany w małych dawkach wybiórczo zmniejsza lęk i napięcie, w dużych dawkach wykazuje właściwości uspokajające i rozluźnia mięśnie.
Lek ma działanie uzależniające, może dojść do rozwoju tolerancji i przyjmowania coraz większych dawek. Leku nie powinno się z tego powodu przyjmować dużej niż kilka tygodni, z reguły nie dłużej niż 4-6 tygodni. Szczególnie ostrożnym należy być u osób starszych, przyjmowanie benzodiazepin może doprowadzić u nich do obniżenia funkcji kognitywnych oraz do upadków. Łatwo może dojść do przedawkowania.
Lek należy odstawiać bardzo powoli, redukując dawki, potem można przyjmować zredukowane dawki co drugi dzień. Zbyt szybki odstawienie leku może dać obraz tzw. „zespołu odstawiennego” , charakteryzującego się bólem głowy, bólem mięśni, silnym lękiem, napięciem, niepokojem, splątaniem i drażliwością. W cięższych przypadkach wystąpić mogą : poczucie nierealności, depersonalizacja, przeczulica słuchowa, uczucie mrowienia i pieczenia w kończynach, nadwrażliwość na światło, hałas i kontakt fizyczny, omamy lub napady drgawkowe. Może też dochodzić do wzmożenia niepokoju i lęków, które były przyczyną rozpoczęcia brania leku. Są to tzw. objawy z odbicia.
Proszę zgłosić się do lekarza psychiatry i pod jego kontrolą odstawiać lek. Nie powinno się robić tego samemu. Jeśli chodzi o zastępstwo leku to wszystko zależy od tego jakie objawy przeważają. W przebiegu depresji można stosować leki z grupy SSRI lub NSRI. Dają one dobre efekty leczenia a jednocześnie nie uzależniają. Należy też rozważyć użyteczność psychoterapii.
