Derealizacja i napady

Dzień dobry,moim głównym problemem jest derealizacja, bardzo boję się tych napadów i mam je parę razy w ciągu dnia głównie po przebudzeniu , wieczorem i w nocy , nie mam nad nimi żadnej kontroli.Mam je już od 12 lat z tym że zanim zaczęłam brać leki przeciwdepresyjne były parę razy w roku,wypróbowałam już chyba wszystkie antydepresanty .Od miesiąca przestał pomagać mi Afobam,który był do tej pory moją jedyną ostoją.Pomimo że wychodzę z domu jest coraz gorzej.Czy upadek jako niemowlę miał wpływ?

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Psychiatria Psychologia Leki przeciwdepresyjne

Mgr Hanna Markiewicz Psychologia, Żelechów

100 poziom zaufania

Witam
W leczeniu derealizacji najlepsze rezultaty przynosi
połączenie leczenia farmakologicznego z psychoterapią.
Zachęcam Panią do podjęcia psychoterapii.
Pozdrawiam serdecznie

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

71 poziom zaufania

WItam, zespół depersonalizacji - derealizacji to nieprzyjemne zaburzenie i myślę, że powinna Pani podjąć psychoterapię, a jeszcze lepiej, jeżeli ma Pani w okolicy psychoterapeutę lub psychologa zajmującego się hipnoterapią to radziłbym się do niego udać. Osobiście ja i kilkoro moich kolegów osiągamy skuteczne rezultaty leczęc tę chorobę przy pomocy hipnoterapii.
Pozdrawiam miło

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Depersonalizacja i derealizacja – odpowiada Mgr Magdalena Brudzyńska
Jak pomóc osobie z derealizacją? – odpowiada Mgr Tomasz Kościelny
Czy można wyleczyć chroniczną derealizację-depersonalizację? – odpowiada Mgr Katarzyna Kapral
Zmagania z derealizacją i depersonalizacją – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
Czy derealizacja to objaw depresji lub nerwicy? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
czy mogę stosować Diazepam na derealizację? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Uderzenia gorąca, nieukładowe zawroty głowy, derealizacja – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Derealizacja a nerwica i depresja – odpowiada Dr Aleksandra Karmazyn
Czy objawy psychotyczne i derealizacja mogą powstawać na skutek zmęczenia fizycznego? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak leczyć zaburzenia derealizacji? – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

Derealizacja a depersonalizacja - czym jest, przyczyny, objawy, leczenie

Derealizacja to zagadnienie psychologiczne, towarz

Agorafobia - objawy, diagnoza, zaburzenia towarzyszące

Agorafobia (agoraphobia) to słowo pochodzące z jęz

Neurolingwistyczna psychoterapia

„Szczęście to zdolność wykorzystywania tego, co zo

Czy to może być derealizacja?

Moje pytanie dotyczy derealizacji. Od ok. 2 lat czuję dziwny stan, tzn. coś w stylu bycia za szybą - nie mam ochoty na wyjście z domu, nie mam nawet do kogo, bo zerwałam kontakt ze wszystkimi znajomymi, po prostu w towarzystwie czułam się dziwnie, jakbym była we śnie, najprostsze czynności sprawiają mi trudność, na nic nie mam ochoty, cały czas jestem senna, nic nie sprawia radości, nawet najbliżsi stali się tak jakby obcy, jak by mieli inne twarze. Nie umiem sobie z tym poradzić. Gdy mam wyjść z domu czuję jakby serce miało mi wyskoczyć z piersi. Boję się gdziekolwiek sama iść, wyjście na ławkę przed blok staje się przerażające, a co dopiero pójście do szkoły. Mam 20 lat, a czuję się jakbym miała co najmniej z 50 - wszytko jest trudne do zrobienia. Niedługo idę do nowej szkoły i boję się, że sobie nie dam rady. Nie umiem już rozmawiać z innymi ludźmi, od razu wali mi serce i to dziwne uczucie w głowie się pojawia - uczucie bycia we śnie oraz pojawił się u mnie brak koncentracji na czymkolwiek co utrudnia naukę, codziennie wstaję z myślą, czy w mojej głowie znowu pojawi się to dziwne coś? Tak bardzo chciałabym być tą dawna osobą, która cieszyła się życiem, którą każdy dzień cieszył, a teraz zastanawiam się, czy da się powrócić do normalności. Moim kolejnym problemem jest to, że bardzo szybko wpadam w złość i krzywdzę tym moich rodziców - bardzo tego nie chcę, ale nie umiem nad tym zapanować. Co noc śnią mi się jakieś dziwne sny, już sama nie wiem, czy to przez depresję, derealizację czy też inne świństwo, które zagościło w mojej psychice i nie może z niej się wydostać. Idca przez ulice spoglądam na ludzi, którzy są tak nierealni, a ja odosobniona. Dodam, że najlepiej czuję się w samotności, gdy jest zgaszone światło. Co to może być? Proszę o pomoc.

KOBIETA, 20 LAT ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam.
Wydaje się, iż Twoje problemy są wielopłaszczyznowe i dotyczą zarówno sfery emocjonalnej jak i poznawczej. Nie możesz tak dalej funkcjonować, a ciągły lęk osłabia Twój organizm i może doprowadzić do schorzeń somatycznych.
Proszę skontaktuj się jak najszybciej z psychologiem lub psychiatrą. Jesteś młodą osobą i musisz zacząć żyć jak Twoi rówieśnicy i realizować swoje marzenia.

Powodzenia i pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Co to jest derealizacja? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Jak mogę wyleczyć derealizację? – odpowiada Lek. Krystyn Czerniejewski
Jak poradzić sobie z derealizacją? – odpowiada Magdalena Pikulska
Silna nerwica z derealizacją – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Czy to derealizacja? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Czy to może być objaw derealizacji? – odpowiada Mgr Kamil Kamiński
Jak odzyskać sens życia? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czy derealizacja jest uleczalna? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
Jak leczyć derealizacje? – odpowiada Mgr Adam Kowalewski
To derealizacja czy coś innego? – odpowiada Agnieszka Jamroży

artykuły

Koronawirus. Przeszli COVID-19, dziś walczą z powikłaniami. Jak choroba zmieniła ich życie?

Nawet ci, którzy przeszli zakażenie koronawiusem ł

"Nie mam oporów przed żadną czynnością". Fragment książki Weroniki Nawary "W czepku urodzone"

Weronika Nawara jest pielęgniarką. Zna ten świat "

Bunt pielęgniarki "Pacjenci nas wyzywają, potrafią uderzyć, opluć"

Odbyłem rozmowę z pielęgniarką, która pracuje na d

Lek. Wiesław Łuczkowski Neurologia, Wrocław

umów wizytę

dr Anna Skrzypek-Grigo Psychiatria, Warszawa

umów wizytę

Lek. Izabella Gałan-Żarow Psychiatria, Lublin

umów wizytę

Marcin Wlazłowski Psychiatria, Łódź

umów wizytę

Co to jest derealizacja?

Sama definicja derealizacji o poczuciu bycia w innym świecie, a także o zrozumieniu pewnego dramatyzmu świata jest w moim przypadku bardzo trafna, ale ile razy wchodziłem na fora o derealizacji to ciągle ludzie pisali, że derealizacja to przez silne lęki, nerwice itp., a ja się po prostu nie mogę z tym zgodzić, ponieważ u mnie "ataki" pojawiły się nagle, w okresie, kiedy dużo rzeczy mnie cieszyło i dobrze szło w życiu rodzinnym i na uczelni.

Nie ma żadnych fobii czy też leków, marihuany też nigdy nie paliłem. Poza tym stany derealizacji trwały u tych ludzi długo - u mnie ten dziwny stan to kilkanascie, góra kilkadziesiąt sekund z falami gorąca na całym ciele. Im dłużej trwa taki stan, tym bardziej też chce mi się wymiotować po tym. Najczęściej podczas takich ataków błaha rzeczy czy też wydarzenie w moim życiu stawały się nagle istotnie, wracały pewne wspomnienie z dziecinstwa o naprawdę małym znaczeniu wtedy, a po ataku zapominałem co widziałem, co czułem. Tak jakby wiedzieć, że się śniło, ale nie waidomo o czym. A najdziwniejsza rzecz to taka, że kiedy nie miałem tego ataku to chciałem, żeby nastąpił, ale kiedy już mnie dopadł z nienacka to marzyłem, żeby się skończył.

Gdyby jakiś lekarz przeżył dokładnie to co ja, wiedziałby o co chodzi... Nie mam żadnej fachowej wiedzy na ten temat. Może dowiem się czegoś nowego tutaj? Pozdrawaim serdecznie.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Nerwica Psychiatria Zdrowie psychiczne

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie.

Stany derealizacji mogą być postacią zaburzeń nerwicowych. Zaliczany do nich jest np. zespół depersonalizacji-derealizacji, w którym dana osoba może mieć okresowo wrażenie, że jej własne uczucia i przeżycia ulegają oddzieleniu, oddaleniu, stają się obce, otoczenie może wydawać się sztuczne, odległe. Pacjent ma zachowaną świadomość i postrzeganie (nie ma np. halucynacji, nie uważa, że odrealnienie zostało spowodowane np. przez siły nadprzyrodzone), ma wrażenie, że tego typu stany przychodzą spontanicznie.

Zespół ten wymaga różnicowania z zespołem lęku napadowego. W zespole lęku napadowego napady złego samopoczucia występują nagle, bez żadnego związku z konkretną sytuacją.

Nerwowość, rozumiana jako częste przeżywanie lęku, napięcia, wybuchowość i drażliwość, nie jest nieodłącznym objawem zaburzeń określanych jako nerwicowe. Jest jednym z objawów, np. zespołu lęku uogólnionego, ale w innych zaburzeniach lękowych może nie występować poza okresami, w których dochodzi do napadów lęku. Poza napadami lęku osoba cierpiąca na te zaburzenia może nie odczuwać lęku i napięcia.

Opisywane objawy wymagają róznicowania z niektórymi postaciami padaczki (wskazana jest konsultacja neurologiczna i wykonanie EEG).

Z pozdrowieniami