Huśtawki nastrojów a zaburzenia depresyjne

Witam. Ja mam problem z panowaniem nad swoimi emocjami i uczuciami. Bywa tak, że cały dzień jestem wesoła, szczęśliwa, przychodzę do domu i tata zwróci mi o coś uwagę i wybucham płaczem. Nie potrafię się powstrzymać i opanować. Jestem po 2 próbach samobójczych - jednej poważnej, gdzie prawie mi się udało. Po wypisie ze szpitala miałam zapisane zaburzenia depresyjne. Byłam również tydzień w szpitalu psychiatrycznym, lecz to nic nie pomogło. Jestem dosyć zamkniętą w sobie osobą, nie lubię opowiadać o swoich uczuciach i problemach. Mam 15 lat. To, że mam takie wahania nastrojów trwa już jakieś 2 lata, od czasu pierwszej próby samobójczej. Moje objawy przypominają mi w pewnych momentach osobowość chwiejną emocjonalnie typu borderline. Nie wiem jak mam się z tego leczyć, bo tym, że jestem taka rozdrażniona tracę i przyjaciół, i dobre kontakty z rodziną. Proszę o pomoc. Jak najszybciej.

KOBIETA, 15 LAT ponad rok temu

Neurologia Choroba afektywna dwubiegunowa

Mgr Kamila Drozd Psycholog

80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Huśtawki nastrojów mogą sugerować cyklotymię albo, jeżeli występują naprzemiennie epizody depresji i manii, czyli podwyższonego i obniżonego nastroju, chorobę afektywną dwubiegunową (CHAD). Irytacja, rozdrażnienie, brak kontroli nad swoimi uczuciami nie wyklucza jednak rozpoznania zaburzeń depresyjnych, które u Ciebie zdiagnozowano, tym bardziej, że masz za sobą dwie próby samobójcze.

Zaburzenia osobowości w postaci borderline odznaczają się przeżywaniem ciągłych kryzysów emocjonalnych. Osoba z borderline gubi się w zakresie swojej tożsamości, preferencji, wyborów. Przeżywa permanentną pustkę wewnętrzną. Więcej o osobowości chwiejnej emocjonalnie możesz przeczytać pod poniższym linkiem:

http://portal.abczdrowie.pl/osobowosc-chwiejna-emocjonalnie

Myślę jednak, że pobyt w szpitalu psychiatrycznym i możliwość obserwacji Twoich zachowań pozwolił postawić trafną diagnozę lekarzom. Jak leczyć depresję? Dużą rolę w procesie leczenia powinni odegrać rodzice, najbliższa rodzina. Z racji tego, że jesteś niepełnoletnia powinni udać się z Tobą do lekarza psychiatry, który będzie monitorował kondycję Twojego zdrowia psychicznego. Leczenie depresji opiera się zazwyczaj na farmakoterapii – podawaniu leków przeciwdepresyjnych – i psychoterapii. Więcej na temat leczenia depresji możesz przeczytać tutaj:

http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-depresji-u-dzieci
http://portal.abczdrowie.pl/objawy-i-leczenie-depresji
http://portal.abczdrowie.pl/depresja-dzieci
http://portal.abczdrowie.pl/jak-leczyc-depresje

Depresja to poważne zaburzenie nastroju, które niesie cierpienie. Następuje stopniowa alienacja, unikanie kontaktów społecznych, izolowanie się, możliwość popadnięcia w nałogi, wagarowanie, utrata zainteresowań, pojawiają się gorsze wyniki w nauce, problemy z koncentracją itp. Radziłabym udać się z rodzicem (mamą lub tatą) do najbliższej poradni zdrowia psychicznego. Możesz również porozmawiać o swoich problemach z psychologiem lub pedagogiem szkolnym. Jeżeli trudno ci się przełamać, by mówić o swoich emocjach i uczuciach wprost, możesz skorzystać z telefonów zaufania, np. Telefonu Zaufania dla Dzieci i Młodzieży – tel. 116 111. Pozwól sobie pomóc, by depresja nie „zasmuciła” Ci życia i byś mogła czerpać radość z każdego dnia.

Pozdrawiam i życzę powodzenia