Jak samodzielnie zwalczać stany lękowe?

Dzień dobry, jestem 29-letnią kobietą, mieszkam od prawie roku za granica. Od kilku miesięcy cierpię na napady lęku, paniki - przynajmniej tak mi się wydaje... Paniczne myśli ogarniają mnie nagle, „napadają” mnie z każdej strony, mam ściśnięty żołądek, podwyższone ciśnienie i nie mogę się skopić na niczym innym, nie potrafię odpędzić od siebie tych myśli. Lęki dotyczą głownie sytuacji związanych z tym co zostawiłam w kraju i nad czym nie mam kontroli. Nie mogę niestety liczyć na niczyją pomoc w Polsce w swoich prywatnych sprawach i ciągle się boję, że coś się stanie, że coś zaniedbałam. Boję się odbierać telefon, bo wydaje mi się, że dostanę jakąś potworną wiadomość z kraju, dotyczącą np. mojego mieszkania, pękniętej rury itd. i nie będę mogła sobie z tym poradzić. Wymyślam sobie sama sytuacje, często irracjonalne, które mogą mi przysporzyć problem i zamartwiam się tym bez końca. Przy najbardziej natężonych napadach lęku myślałam o samobójstwie, bo tylko śmierć może przynieść spokój i uwolnienie od tego silnego lęku... 3 lata temu przeszłam depresję po rozstaniu z narzeczonym i leczyłam się farmakologicznie pod okiem psychiatry, który bardzo mi pomógł i doprowadził do stanu normalnego. Przed wyjazdem za granicę jednak ponownie miałam bardzo dużo stresów w pracy, w życiu prywatnym. Obecnie jestem za granicą i niestety nie mam możliwości kontaktu ze swoim lekarzem, nie znam na tyle dobrze języka obcego aby poprosić tutejszego lekarza. Jedynym sposobem jest dla mnie internet. Czy jest jakiś sposób aby poradzić sobie z tym problemem samemu? Za radą przyjaciółki zaczęłam stosować techniki relaksacyjne, które nawet mi pomagają na tyle, że nie potrzebuję już brać leków uspokajających. Boję się jednak, że ta sytuacja się pogorszy lub przerodzi w depresję. Czytałam również o terapii poznawczo-behawioralnej. Czy można ją stosować samodzielnie? Jeśli tak, to w jaki sposób? Pozdrawiam

KOBIETA, 29 LAT ponad rok temu

Witam!
Terapia poznawczo-behawioralna daje dobre rezultaty, jednak powinna być prowadzona przez wykwalifikowaną osobę. Samodzielnie może Pani wykonywać ćwiczenia (znajdzie je Pani w poradnikach psychologicznych, które może Pani zamówić przez Internet). Warto również dalej stosować techniki relaksacyjne, może Pani dołączyć do nich np. jogę. Relaksacja pozwala zmniejszyć lęk i kontrolować swoje ciało, przez co napady lęku mogą być łagodniejsze.
Zachęcam również do rozmów z innymi osobami. Może Pani dowiedzieć się, czy w Pani okolicy nie są organizowane grupy wsparcia wśród Polaków. Możliwe, że znajdzie się również psycholog lub lekarz znający język polski. Myślę, że warto żeby skonsultowała się Pani choć raz z lekarzem psychiatrą, by mógł zdiagnozować Pani problem i zalecić leczenie. Zachęcam także do korzystania z for internetowych, gdzie może Pani uzyskać wsparcie i poznać nowe możliwości radzenia sobie w tej trudnej sytuacji.
Możliwość opowiedzenia o swoich problemach i wyrażenia emocji może pozwolić Pani zmniejszyć lęk i poprawić samopoczucie. Życie w obcym kraju jest bardzo trudne, gdyż przystosowywanie się do innej kultury może wpływać na powstawanie problemów, z jakimi Pani się boryka. Dlatego tak ważne jest wsparcie ze strony innych osób i możliwość dzielenia się z nimi swoimi trudnościami.  

Pozdrawiam

0

Witam,

Zaburzenia lękowe objawiają się przyspieszonym pulsem (tachykardią) i podwyższonym ciśnieniem krwi, uciskiem w klatce piersiowej, problemami gastrycznymi, wskutek pobudzenia układu współczulnego (nadnercza produkują katecholaminy - adrenalinę i noradrenalinę), w stanach zagrożenia, np., strach, gniew, organizm mobilizuje się do działania., może występować napięcie mięśniowe, ból w okolicy karku i pleców. Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy 3 czynniki lęku:
(1) Poznawczy (myśli, wyobrażenia).
(2) Fizjologiczny (doznania w ciele).
(3) Behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te aspekty wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania,
Terapia poznawczo-behawioralna pomaga zmieniać przekonania, dzięki którym łatwiej jest radzić sobie z problemami w życiu codziennym.
Sesje mogłaby Pani odbywać online, proces wymaga specjalistycznego ukierunkowania, sama sobie Pani nie poradzi.
Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty