Jaki poradzić sobie z zaburzeniami erekcji?

Witam, Mam 19 lat i zauważyłem u siebie zaburzenie erekcji. Wydaje mi się, że jest to powiązane z psychiką. Dopiero wchodzę w temat seksu, wcześniejsza partnerka miała dosyć religijne podejście do tego tematu. Podczas ostatniej próby, erekcja znikła podczas próby założenia prezerwatywy, mocno się zestresowałem a później było tylko gorzej. Z chęciami, partnerką nie ma najmniejszego problemu, ona to rozumie i mówi, że nic się nie stało. Czy są jakieś sposoby na poprawę tego?
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu

Proponuję nie zniechęcać się i spróbować podejść spokojnie do bliskości. Problemy na początku "dorosłego współżycia" są powszechne i zazwyczaj para sobie z tym radzi.
Emocje często pomagają, ale jak są nadmierne, to bywa, że przeszkadzają w sprawności.
Jest to zwykle przemijające zjawisko.
Jeżeli jednak problem utrzymywałby się, to wskazane jest odwiedzenie lekarza seksuologa.
W Warszawie przyjmuje Dr K.Bojar, w Poradni Prosen, ul. Płocka (przyjmuje też w Lublinie).
Pozdrawiam. JW, seksuologia.com. Poznań. 6/17.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie z zaburzeniami erekcji?

Witam. Mam 21 lat. Od roku jestem z wspaniałą dziewczyną w której się zakochałem, ale mam problem seksem. Mój penis przy próbie penetracji opada. Czasami przy niej normalnie spontanicznie dostaje wzwodu, a podczas masturbacji wzwodu dostaje szybko i bez żadnych problemów. Do seksu używam środków pomagających mi osiągnąć wzwód, jednak nie wyobrażam sobie, że tak będę musiał robić do końca życia. Taki problem mam od pierwszej próby odbycia stosunku, mniej więcej rok temu. Proszę o rady. Pozrawiam
MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Witam Pana
Przyczyn zaburzeń erekcji może być bardzo dużo.
Najczęściej mają one podłoże psychologiczne.
Barierę psychiczną stanowią przede wszystkim lęki,
kompleksy, nieprzyjemne doświadczenia związane
z inicjacją, przykre doświadczenia z przeszłości,
a także przesadne podporządkowanie wszystkich myśli
i działań staraniom się o to, by „dobrze wypaść”.
Również masturbacja często jest przyczyną zaburzeń erekcji .
Uprawiając masturbację wykształca się i utrwala fałszywe
nawyki reagowania seksualnego.
Możliwe, że nastąpiło u Pana trwałe zakodowanie
reakcji tylko na bodźce autoerotyczne.
Częste stosowanie masturbacji powoduje uzależnienie
od tego typu bodźców.
W efekcie blokada, brak wrażliwości na bodźce
wysyłane przez partnerkę w trakcie gry miłosnej,
a nawet brak reakcji na dotyk czy pieszczoty partnerki
oraz brak możliwości osiągnięcia zaspokojenia seksualnego
w układzie partnerskim z kobietą.
Warto omówić problem z seksuologiem.
W leczeniu tego typu zaburzeń doskonale sprawdza się
również psychoterapia.
Zachęcam Pana do skorzystania z psychoterapii.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii,
która naprowadza na zmianę powstałych uwarunkowań
i zniekształconych reakcji seksualnych , w wyniku
czego wypracowane zostaje właściwe, satysfakcjonujące
reagowanie seksualne.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu ze mną.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz
psycholog
konsultacje@psycholog24online.pl
http://psycholog24online.pl

0

Dzień dobry,

Wydaje się, że główna przyczyna opisanego przez Pana problemu zawarta jest w zdaniu: "...jestem z wspaniałą dziewczyną w której się zakochałem..."

Dlaczego tak może być?
Po prostu - jeżeli nam na kimś bardzo zależy i dodatkowo tę osobę idealizujemy (a tak się dzieje w przypadku zakochanych) zależy nam też na tym, aby w oczach tej osoby być również "idealnym" i "niezawodnym". Powyższe podejście przekłada się wprost m.in. na współżycie seksualne, a raczej na problemy z nim związane.
Pana opis wskazuje, że bardzo zależy Panu na dziewczynie, jest Pan z nią szczęśliwy i chciałby, aby ona była z Pana zadowolona (również w seksie), co może powodować nadmierne napięcie i nerwowość podczas współżycia, co często skutkuje zmniejszeniem erekcji w trakcie stosunku bądź tuż przed nim. Mówiąc inaczej - być może podchodzi Pan do seksu zbyt zadaniowo - trochę jakby zdawał Pan egzamin (a jak wiadomo sytuacja egzaminacyjna wiąże się z podwyższonym poziomem stresu).

Z powyższego powodu sugerowałbym mniejsze skupianie się na własnym członku i erekcji podczas współżycia. Warto rozważyć również podejmowanie innych form seksu (nie tylko genitalno-genitalnego), co mogłoby również pozwolić bliżej zapoznać się z własnym ciałem i jego reakcjami na seksualne bodźce.

Dla porządku dodam również, że podejmując współżycie seksualne nie można zapominać o antykoncepcji - chyba, że oboje jesteście gotowi na zostanie rodzicami w tak młodym wieku.

Pozdrawiam.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

W jaki sposób leczyć zaburzenia erekcji?

Mam pewnego rodzaju problem z erekcją podczas stosunku. Normalnie, poza próbą nie mam żadnych kłopotów - wszystko dzieje się normalnie, dochodzi do pełnej erekcji. Natomiast gdy próbuję się zbliżyć z partnerką, to zaczynam się stresować i erekcja znika, albo jest bardzo słaba. Obecnie sama myśl o tym co się stanie sprawia, że nie mogę przestać myśleć o tym "czy będę gotowy". W jaki sposób poradzić sobie ze stresem? Czy istnieją jakieś ćwiczenia? Wolałbym nie brać leków, jednak jestem gotów na to
MĘŻCZYZNA, 21 LAT ponad rok temu

Witam
Przyczyn zaburzeń erekcji może być bardzo dużo.
Najczęściej mają one podłoże psychologiczne.
Barierę psychiczną stanowią przede wszystkim lęki,
kompleksy, nieprzyjemne doświadczenia związane
z inicjacją, przykre doświadczenia z przeszłości,
a także przesadne podporządkowanie wszystkich myśli
i działań staraniom się o to, by „dobrze wypaść”.
W efekcie blokada psychiczna, czyli tzw. impotencja
psychogenna i brak możliwości spontanicznego
osiągnięcia zaspokojenia seksualnego w układzie
partnerskim z kobietą.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii,
która naprowadza na zmianę powstałych uwarunkowań
i zniekształconych reakcji seksualnych , w wyniku
czego wypracowane zostaje właściwe,
satysfakcjonujące reagowanie seksualne.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu ze mną.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

0

Dzień dobry!

Według Pana opisu sytuacji właściwszą drogą leczenia niż farmakologiczna, jest raczej psychoterapia, ew. połączenie obydwu. Proszę skonsultować się z psychologiem seksuologiem.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty