Moment załamania przy chorobie dziecka

Witam. Moja siostra ma bardzo chore niemowlę, które jest w bardzo ciężkim stanie i nie ma praktycznie żadnych szans na wyzdrowienie. Jednak ona nie przyjmuje tego do świadomości i ciągle tylko planuje przyszłość pod kątem tego, że dziecko przeżyje. Mój problem polega na tym, że nie wiem jak ją delikatnie przygotować na to, że dziecko może nie przeżyć. Martwię się, że siostra może się całkiem załamać kiedy przyjdzie taki moment, ponieważ ona teraz nie bierze w ogóle tego pod uwagę.

KOBIETA, 22 LAT ponad rok temu

Depresja Strata bliskiej osoby Psychologia Dziecko Niemowlę

Marta Osińska-Białczyk Psychologia, Warszawa

60 poziom zaufania

Witam,
Problem choroby dziecka nie jest pani, tylko siostry. Proszę nie brac na siebie odpowiedzialności za to, by uświadomić siostrę. Nie jest to pani zadaniem. Jeśli siostrze tego typu myslenie sprawia problem, to warto, by skorzystała z pomocy specjalisty. W przeciwnym razie jakiekolwiek interwencje są nie na miejscu.

Pozdrawiam

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

poki dziecko zyje nalezy miec nadzieje...prosze jej nie zabierac siostrze...martwienie sie czyms co jeszcze nie istnieje jest agresja....odp na portalu niewiele pomoze,..warto sie temu przyjrzec.... polecam konsultacje u doswiadczonego terapeuty.pozdrawiam serdecznie, Violetta Ruksza

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy rozpoznanie u dziecka zaburzeń depresyjno-lękowych należy traktować jako rozpoznanie choroby przewlekłej? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Alkoholizm po chorobie nowotworowej – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Obwinianie o brak znajomych przez chłopaka – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Bezsenność od kilku miesięcy – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Lęk o zdrowie i stres – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
Jak rozmawiać z 6-letnim synem, który jest agresywny? – odpowiada Mgr Katarzyna Schilf
Porady związane z odchudzaniem a nadciśnienie tętnicze i nerwica – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Możliwość otrzymania leku uspokajającego przed amniopunkcją – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
W jaki sposób nieleczona depresja prowadzi do śmierci? – odpowiada Mgr Violetta Ruksza
Jak pomóc upartej siostrze, która twierdzi, że ma dobrze wychowane dzieci? – odpowiada Mgr Magdalena Golicz

artykuły

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Grała w "Klanie", potem zniknęła z ekranu. Prywatnie przeżyła wielką tragedię

Agnieszka Wosińska na planie kultowego serialu ''K

Siostra Sharon Stone zakażona koronawirusem. Aktorka pokazała, jak wygląda leczenie

Młodsza siostra Sharon Stone trafiła do szpitala z

Załamanie po śmierci mamy i chorobie dziecka

W ubieglym miesiacu zmarla mi mama w tym samym czasie zachorowalo mi dziecko trafilo na oddzial intensywnej terapi bylo w ciezkim stanie zaczynam sie lamac problemami

KOBIETA, 34 LAT ponad rok temu

Strata bliskiej osoby Konsultacje psychologiczne Pomoc psychologiczna Psychologia Żałoba i strata

Mgr Justyna Piątkowska Psycholog, Gdynia

95 poziom zaufania

Dzień dobry!

Serdecznie współczuję straty mamy i tak trudnej dla Pani sytuacji. W takich szczególnie ciężkich okresach - np. czasie żałoby czy radzenia sobie z chorobą dziecka - trzeba i warto zapewnić sobie pomoc i wsparcie bliskich, a także profesjonalną pomoc psychologiczną. Może Pani zgłosić się np. do Centrum Interwencji Kryzysowej czy Poradni Zdrowia Psychicznego.

Pozdrawiam!

Mgr Barbara Szalacha Psychologia, Rzeszów

72 poziom zaufania

Witam,
Może tak być,że dziecko zareagowało chorobą pod wpływem obserwowanego u Pani załamania.Nie pisze Pani,jak ten stan wygląda obecnie,ale jeśli jest tak,jak rozumiem,że zaczyna to Panią łamać,powinna Pani zgłosić się równoczesnie o pomoc dla samej siebie.Oczywiście,również i ja jestem gotowa Panią przyjąć.
Pozdrawiam ciepło i zachęcam.

Mgr Agnieszka Balicka Psycholog, Lublin

46 poziom zaufania

Witam,
Bardzo współczuję straty mamy i sytuacji choroby dziecka. W takich momentach warto zwrócić też uwagę.na siebie, swoje potrzeby i poszukać wsparcia najbliższych oraz skontaktowania się z psychoterapeutą. Można skorzystać z Poradni Zdrowia Psychicznego w Pani miejscowości.
Pozdrawiam serdecznie,

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak poradzić sobie ze strachem przed śmiercią bliskich? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Depresja po śmierci wnuczki – odpowiada Mgr Małgorzata Bukowska
Lęk przed samotnością po śmierci ojca – odpowiada Mgr Sylwia Nowak
Trauma po śmierci bliskiej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak porazić sobie po śmierci męża? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Jak sobie poradzić po śmierci męża? – odpowiada Mgr Monika Wysota
Terapia depresji po śmierci bliskiej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak poradzić sobie po śmierci męża? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
Myśli samobójcze po śmierci bliskiej osoby – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Jak poradzić sobie po śmierci wnuczki? – odpowiada Mgr Magdalena Brabec

artykuły

Święta w żałobie. Jak pomóc bliskim, którzy stracili kogoś przez COVID?

Święta Bożego Narodzenia dla osób w żałobie mogą b

Muszą zostawić bliskich i cały dorobek życia w Ukrainie. Jak sobie radzić ze stratą w obliczu wojny?

Tracą wszystko w obliczu wojny w Ukrainie - najbli

Psycholog - kim jest i czym się zajmuje?

Psycholog to osoba posiadająca odpowiednie wykszta

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

umów wizytę

Mgr Kamila Drozd Psycholog

umów wizytę

Mgr Dawid Karol Kołodziej Pedagogika, Bolesławiec

umów wizytę

Dr Krzysztof Dudziński Psychologia, Warszawa

umów wizytę

Załamanie nerwowe czy choroba psychiczna?

Witam, Mam 27 lat. Od ponad pół roku mam problemy z narzeczonym, rozstajemy się i wracamy do siebie na przemian, do tego dowiedziałam się, że spotyka się za moimi plecami z inną i wszyscy o tym wiedzieli, tylko nie ja. Jakby tego było mało mam poważne problemy w rodzinie i z finansami. Nie radze sobie z tym wszystkim, zaczęłam mieć problemy z oddychaniem - gdy tylko się zdenerwuje dosłownie się duszę, miewam dziwne ataki z nerwów. Wygląda to tak, że w momencie gdy czymś się zdenerwuję usilnie próbuje złapać powietrze, niekiedy tracę przytomność, jestem jakby w szoku powypadkowym - przez parę chwil robię, mowie rzeczy, których później nie pamiętam. Ostatnio, gdy dowiedziałam się o zdradzie wpadłam w szał, amok, napisałam do znajomych, którzy o tym wiedzieli straszne rzeczy, groziłam im itp. Jednak ostatnie co pamiętam to rozmowa z tą drugą, kilka godzin pustki - ocknęłam się na balkonie, cała zmarznięta. Obudziły mnie na drugi dzień telefony od znajomych i narzeczonego a ja nic nie pamiętam. Zdarzyło się tak dwa razy - boję się, że jestem niepoczytalna. Na nic nie mam ochoty, nie widuję się z przyjaciółmi, mam ochotę tylko spać, pojawiają się myśli samobójcze… Muszę dodać, że zawsze byłam "normalna" - studiuję, pracuję, zawsze radziłam sobie z problemami i byłam bardzo pogodna i spokojna, w chwili obecnej mam wrażenie, że cały świat mi się zawalił. Nie chce mi się dalej żyć, wszystko wydaje się bezsensu i bezcelowe.

KOBIETA, 28 LAT ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!
Znalazła się Pani w trudnej sytuacji - dowiedziała o zdradzie narzeczonego, doszły do tego problemy w rodzinie i z finansami. W takich chwilach ciężko jest radzić sobie ze wszystkim samodzielnie.

Warto, żeby w sprawie duszności i utraty kontroli (pamięci) skonsultowała się Pani z lekarzem psychiatrą. Możliwe, że te dolegliwości wywołane są stresem, w jakim obecnie Pani funkcjonuje. Zachęcam także do rozmów. Dobrze byłoby rozmawiać z zaufaną osobą o tym, co Pani czuje i co się z Panią teraz dzieje. Mówienie o emocjach daje nam nad nimi kontrolę i pozwala zmniejszyć wewnętrzne napięcie. Mogłaby Pani także skorzystać z pomocy psychologa lub grup wsparcia.

Myślę, że pomoc innych osób, ich wsparcie i zrozumienie może dać Pani możliwość poradzenia sobie z problemami i poprawy sytuacji. Warto, żeby korzystała Pani także z telefonów zaufania. Będzie Pani mogła rozmawiać o problemach wtedy, kiedy będzie Pani tego potrzebowała. Z pomocy psychologicznej i psychiatrycznej może Pani korzystać bezpłatnie w ośrodkach państwowych oraz niektórych organizacjach pozarządowych.

Pozdrawiam