Witam, zapalenie pęcherza nie zawsze ma tło bakteryjne. Znane są tzw. zespoły bólowe dna miednicy mniejszej - stanowią one dość duży problem dla urologii (i medycyny w ogóle), leczą się dość opornie, często występują np. po banalnym przechłodzeniu tej okolicy, często maja tło psychosomatyczne lub - jak mówią inni - czynnościowe i niekiedy ustępują pod wpływem leczenia metodami tzw. medycyny niekonwencjonalnej (akupunktura, akupresura, masaże, ciepło, balneoterapia, psychoterapia, biofeedback). Dobre wyniki osiąga się podawaniem leków przeciwzapalnych (np. diklofenak) spazmolityków (nospa), niekiedy oksybutyniny. W różnicowaniu pomocne jest niekiedy wykonanie badania urodynamicznego. Tak wiec sprawą o istotnym znaczeniu jest zróżnicowanie (badanie moczu, posiewy) czy jest to ZAKAŻENIE (bakterie) czy ZAPALENIE bezbakteryjne. Ważne jest aby nie stosować w tym ostatnim przypadku zbyt często i niepotrzebnie przepisywanych antybiotyków.
Należy bezwzględnie wykluczyć GINEKOLOGICZNE przyczyny zapalenia lub zakażenia pęcherza oraz zależność od ŻYCIA SEKSUALNEGO.
Przed kuracją antybiotykiem proszę zawsze zrobić badanie ogólne moczu oraz posiew moczu, bardzo ważne jest ustalenie czy jest to zapalenie (bez bakterii) czy zakażenie (jeśli są bakterie) i czy zapalenie jest następstwem zakażenia. Po kuracji antybiotykiem (jeśli są bakterie w moczu czyli zakażenie) najlepiej zgodnie z wynikiem antybiogramu, należy wykonać ponownie posiew i badanie moczu aby przekonać się czy wyleczyła się Pani. Istotne jest ustalenie przyczyny zakażenia (wada wrodzona, współżycie płciowe, schorzenia ginekologiczne, osłabienie odporności wskutek innych schorzeń). Tym wszystkim powinien się zająć Pani lekarz pierwszego kontaktu, ginekolog, wreszcie urolog. Leczenie - zależne od przyczyny. Pozdrawiam RH
