Jak pomóc płaczliwemu dziecku?

Witam.

Moja córka ma niecałe trzy latka. Bardzo mało zjada, waży niecałe 10 kilo, bardzo dużo pije i dużo siusia. Badania cukru we krwi pierwszym razem wyszły jej na czczo 130 po posiłku 154, do dziś wychodzi jej 120 na czczo po posiłku od 96 do 116. Pani doktor na ostrym dyżurze wykluczyła cukrzycę. Patrycja bardzo krzyczy jak jej coś nie wychodzi, jest płaczliwa, często wkłada ręce do buzi i ślini się bardzo. Nie lubi bawić się z obcymi dziećmi. Na ulicy mówi to co ma do powiedzenia. Dużo płacze. Często się rozbiera, chodzi nago lub bez majteczek. Bajki ogląda z bardzo bliska, choć zabraniam jej tego. Bardzo słabo rosną jej włoski, ma ich bardzo mało i są bardzo rzadkie. Często przewraca się bez potknięcia się o nic. Czasem sprawia wrażenie jakby miała swój świat... była długo karmiona piersią. Płacząc potrafi zwymiotować. Bardzo lubi się do mnie tulić, tylko do mnie. Ciągle jest w ruchu, nie umie usiedzieć w miejscu. Bardzo proszę o poradę, gdzie mam się udać z córką? Co robić? Dodam, że ogólne badania krwi miała robione 3 miesiące temu i wyszły w normie. Ogólnie jest bardzo blada, jak krzyczy lub płacze robi się czerwona, na buzi z z płaczu ma plamy czerwone które po chwili znikają.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Witam,

Z Pani listu nie da się jednoznacznie określić kierunku pomocy. Wygląda na to, że Pani córka wymaga opieki zarówno medycznej jak i psychologicznej. Sugerowałabym wizytę u neurologa i wykonaniu odpowiednich badań w celu wyeliminowania np. padaczki lub innego zaburzenia neurologicznego.
Być może kłopoty Pani córki z nieprzybieraniem na wadze mają związek z alergią lub nietoleracją pokarmową. Warto by wykonać odpowiednie badania, które potwierdzą bądź wyeliminują tą przyczynę.

Dodatkowo radziłabym udać się do specjalisty psychologa oraz terapeuty Integracji Sensorycznej. Być może opisane wyżej kłopoty Pani córki z nadmierną ruchliwością, częstą stymulacją jamy ustnej czy chodzeniem nago wiążą się z zaburzeniami w przetwarzaniu bodźców przez układ nerwowy.

Wnikliwa obserwacja psychologiczna z pewnością przyniosłaby odpowiedzi na Pani pytania i pomogłaby w ustaleniu dalszej drogi pomocy dla Pani córeczki.
Najważniejsze by dojść do przyczyny trudności.

Pozdrawiam serdecznie

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

portal.abczdrowie.pl
Patronaty