Nieznaczna lewowypukła skolioza odcinka lędźwiowego oraz spłycenie fizjologicznej lordozy lędźwiowej

Proszę o przetłumaczenie na potoczny język moich wyników RM Nieznaczna lewowypukła skolioza odcinka lędźwiowego oraz spłycenie fizjologicznej lordozy lędźwiowej. Zwyrodnieniowe odwodnienie i nieznaczne zwężenie tarcz międzykręgowych L2/L3, L3/L4 i L4/L5. Nieznaczne zmiany zwyrodnieniowe w stawach międzywyrostkowych w dolnym odcinku kręgosłupa lędźwiowego. Na poziomach L2/L3 i L3/L4 nieznaczne okrężne uwypuklenia krążków międzykręgowych bez cech istotnej dokanałowej przepukliny. Na poziomie L4/L5 centralno-dwuboczna protruzja krążka międzykręgowego na głębokość do 4 mm ze zwężeniem zachyłków bocznych kanału kręgowego i przyleganiem do obu korzeni nerwowych L5, ale bez ewidentnych cech ucisku korzeni nerwowych. Umiarkowanie zwężone także otwory międzykręgowe na tym poziomie. Wymiar AP kanału kręgowego na tym poziomie wynosi 9 m Pozostałe krążki międzykręgowe w odcinku lędźwiowym i widocznym dolnym piersiowym bez cech dokanałowej dyslokacji. Stożek rdzenia kręgowego prawidłowy. Kręgi lędźwiowe bez cech patologicznej przebudowy. Wysokość trzonów kręgów zachowana. Pozdrawiam serdecznie Urszula

KOBIETA, 50 LAT ponad rok temu

Rezonans magnetyczny Ortopedia Skolioza

Dr n. med. Anna Błażucka Neurolog, Warszawa

100 poziom zaufania

Opisano zmiany zwyrodnieniowe z wielopoziomową dyskopatią ale:
Badanie MRI jest jedynie badaniem dodatkowym wykonanym z konkretnego powodu i jak każde badanie ma ograniczoną wartość diagnostyczną.
W obrębie kręgosłupa znajduje się wiele struktur anatomicznych, które mogą być źródłem dolegliwości.
Aby postawić właściwe rozpoznanie niezbędna jest znajomość charakteru dolegliwości, objawów towarzyszących, czynników prowokujących i wielu innych danych.
W każdym przypadku najważniejsze jest określenie zależności objawów klinicznych ze zmianami stwierdzanymi w wykonanym badaniu.
W celu postawienia diagnozy i ustalenia dalszego postępowania i niezbędny jest wywiad i badanie przedmiotowe, które w tym wypadku powinien przeprowadzić ortopeda lub neurochirurg.

Leczenie schorzeń kręgosłupa jest najczęściej długotrwałym i złożonym procesem. Najczęściej podstawą leczenia jest odpowiednio dobrana i systematyczna rehabilitacja.
Może ono również obejmować farmakoterapię, zabieg termolezji, blokadę terapeutyczna, znieczulenie zewnatrzoponowe. Zabiegi te służą zmniejszeniu dolegliwości bólowych i umożliwieniu intensywnej rehabilitacji. Rehabilitacja może być wspomagana zabiegami akupunktury lub TENS .
W rzadkich przypadkach może okazać się, że wskazane jest leczenie operacyjne