Czy dla własnego zdrowia psychicznego powinienem rzucić pracę w wojsku?

Mam 29 lat, jestem żołnierzem. Rozwaliło mi się w życiu w 2007 roku, kiedy odeszła dziewczyna. Teraz chce sądownie zabrać dziecko do Anglii, w międzyczasie, chcąc pozbyć się mnie ze swojego życia, oskarżyła o gwałt (którego nie było), a mój rodzony brat, w porozumieniu z nią, oddał jej nasze wspólne dziecko, które mieszkało do 2009 ze mną.

Nie potrafię ufać ludziom i wszędzie węszę spisek przeciwko mnie. No i jestem DDA. W dzieciństwie brak czułości, zrozumienia, rozmów, byłem bity, widziałem jak bito matkę i braci itd. Moje pytanie brzmi: czy praca w wojsku jest na tyle obciążająca, że powinienem ją rzucić dla zdrowia psychicznego, czy może zacząć jakieś leczenie?

MĘŻCZYZNA, 30 LAT ponad rok temu

Psychiatria Zdrowie psychiczne

Powrót pacjenta oddziału psychiatrycznego do domu

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Myślę, że praca w wojsku wprowadziła w Pana życie dyscyplinę i stabilizację. Jest stresująca, ale to Pan sam powinien sobie odpowiedzieć na pytanie, czy chce z niej zrezygnować.

Sądzę, że bardziej niż pracą powinien się Pan przejmować swoimi przeżyciami, zarówno tymi z przeszłości, jak i teraźniejszymi. Jeśli czuje się Pan na siłach, to powinien Pan rozpocząć psychoterapię i postarać się rozwiązać swoje problemy psychiczne.

Bardzo dobrym wyjściem byłaby terapia dla DDA. Mógłby Pan przepracować swoje przeżycia i zamknąć tamten okres w życiu. Jest to bardzo ważne, by mógł Pan budować zdrowe relacje z innymi ludźmi. Psychoterapia pozwoli Panu lepiej zrozumieć siebie i swoje potrzeby oraz sprawniej funkcjonować w relacjach interpersonalnych.

Pozdrawiam