Witam Panią serdecznie. To, że Pani kłóci się z mamą nie jest dziwne patrząc na Pani wiek. Można w pewnym sensie powiedzieć, że dobrze, że się Pani kłóci, bo to oznacza, że usiłuje się Pani separawać, mieć własne zdanie, różne od zdania Pani mamy. Separacja z kolei to bardzo ważny proces wspomagający wejście w fazę dorosłego życia. Natomiast Pani reakcja na te kłótnie i poczucie winy z ich powodu męczą Panią. Dobrze by więc było, żeby ktoś pomógł Pani przejść przez ten naturalny moment w rozwoju każdego nastolatka. Myślę tu o pomocy psychologa - psychoterapeuty, który byłby wsparciem dla Pani i pomógł Pani uporządkować i zrozumieć emocje, których Pani doświadcza. Takiego psychologa może Pani znaleźć prywatnie lub z refundacji NFZ. Ważne jest, żeby miał spore doświadczenie, najlepiej również w pracy z młodzieżą. Mamy wiele różnych metod psychoterapii, ja polecam szczególnie psychoterapię psychodynamiczną lub analityczną. W Pani przypadku mogłaby być również terapia rodzinna, gdzie mogłaby Pani pójść z rodzicami. Informacje na ten temat można znaleść w internecie. Myślę, że to na pewno ułatwiło by Pani kontakty z mamą. Życzę powodzenia. Małgorzata Danielewicz
