Poczucie bezsilności i myśli samobójcze - co powinnam zrobić?

Witam. Mam 14 lat i jestem dziewczyną. Od jakiegoś czasu mam niskie poczucie własnej wartości, chce mi się płakać, ale nie potrafię, mam myśli samobójcze (ale nie dojdą do skutku, bo się boję i nie potrafię, może nie chcę; myślę o tym, co by było gdyby). Długo śpię i najchętniej tylko bym spała. Jestem w pierwszej gimnazjum, wcześniej miałam dobre oceny, ale w tym roku strasznie spadłam, nie potrafię się już skupić na nauce tak jak kiedyś i przybieram na wadze. Nie potrafię się już cieszyć i nie myśleć, co inni sądzą o moim zachowaniu i wyglądzie. Mój tata zdradził moją mamę, znaczy są razem i nic się w sumie nie zmieniło, i jak się dowiedziałam, to dobrze to przyjęłam, ale chyba nie powinnam. Nie przeszkadzało mi to i dalej nie przeszkadza. Ale zastanawiam się, czy to może mieć jakiś wpływ na to, jak się teraz czuję. Od roku chodzę po szpitalach i klinikach, badam się, bo mam podejrzenie kłębuszkowego zapalenia nerek. Nie okazuję smutku przy bliskich, bo się boję, tylko nie wiem dlaczego.

KOBIETA, 14 LAT ponad rok temu

Neurologia Depresja Psychologia

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam!

Piszesz, że zmiana Twojego zachowania nastąpiła niedawno. Straciłaś pewność siebie, a Twoja samoocena znacznie się obniżyła. Myślę, że na ten stan złożyło się kilka spraw: problemy w związku rodziców, podejrzenie choroby i ciągłe wizyty w szpitalach, zmiany okresu dojrzewania oraz duszenie w sobie problemów. Zastanów się, czego się boisz i co daje Ci tłumienie w sobie emocji. Zmniejsza Twój ból i cierpienie? A może nasila je i powoduje poczucie bezsilności oraz myśli samobójcze? Najtrudniej jest samotnie zmagać się z problemami. Wsparcie bliskich potrafi dodać sił i odwagi do pokonywania trudności. Może jednak warto powiedzieć, co naprawdę czujesz i co się z Tobą dzieje. Kiedy tego nie komunikujesz rodzicom, oni mogą nie zauważyć, że jest Ci źle i że ich potrzebujesz. Rodzice są najbliższymi Ci osobami i mogą wspólnie z Tobą szukać rozwiązań dla Twoich problemów oraz wpływać pozytywnie na Twoje samopoczucie, otaczając Cię troską i opieką. Dlatego warto wyrażać swoje uczucia i rozmawiać z bliskimi osobami o trudnościach.

Pozdrawiam