Badanie P-LCR jest to badanie hematologiczne, które zleca się w wybranych przypadkach, kiedy niezbędna jest dokładna ocena trombocytów (płytek krwi). Nie należy ono do standardowych badań laboratoryjnych.
Prawidłowa wartość (zakres referencyjny) badania P-LCR mieści się w granicach 13 – 43%. Należy pamiętać, że wynik ten można interpretować wyłącznie w odniesieniu do wartości charakteryzujących płytki w badaniu morfologicznym takich jak całkowita ilość płytek krwi, ich objętość oraz wskaźnik anizocytozy trombocytów.
Podwyższony wynik badania P-LCR odczytywany razem z innymi wskaźnikami oznacza, że badany może mieć nierównomierny skład płytek krwi, z przewagą tych dużych. Sytuacja taka ma miejsce wtedy, gdy wcześniej wytworzone trombocyty są intensywnie użytkowane przez organizm, a szpik kostny próbuje szybko uzupełnić całkowitą liczbę płytek „wypuszczając” na obwód płytki mniej dojrzałe. Wartości powyżej górnej granicy normy mogą wystąpić w: małopłytkowości, anemii megaloblastycznej czy nadczynności tarczycy.
PDW jest jednym z parametrów oznaczanych podczas badania morfologii krwi. Charakteryzuje on zróżnicowanie płytek krwi pod kątem ich objętości – jest to tzw. wskaźnik anizocytozy płytek krwi. Wartość ta obrazuje, czy płytki krwi są podobnej wielkości, czy istnieje duża różnorodność ich objętości.
Wartość referencyjna (norma) jest podawana przy każdym wyniku, ponieważ nieznacznie różni się w każdym laboratorium. Wynika to z różnic w laboratoryjnym opracowaniu materiału badanego. Średnio wartość PDW mieści się w granicach 6,1 – 11fl (lub 40 – 60%).
Podsumowując: jeśli nie występują u Pani objawy chorobowe (symptomy, które wcześniej nie występowały) oraz pozostałe wyniki morfologii są prawidłowe, nie ma powodów do zmartwień. Nie zachodzi również potrzeba pogłębiania diagnostyki i wykonywania kolejnych badań. Powyższe wyniki w żadnym razie nie odpowiadają ciąży!
