Dzień dobry,
skręcenie stawu skokowego, zwane także skręceniem kostki, to bardzo częsta kontuzja, która może mieć błahe, ale także poważne konsekwencje. Wszystko zależy od zaawansowania urazu. Podczas skręcenia dochodzi do częściowego zerwania więzadeł i torebki stawowej. Głównym objawem jest silny ból, uniemożliwiający poruszanie się, który jednak dość szybko ustępuje. Podczas chodu przeważnie utyka się. W miejscu urazu pojawia wyraźna opuchlizna, która utrzymuje przez dłuższy czas. Wyróżnia się skręcenie stawu skokowego 1, 2 i 3 stopnia. Pana przypadek wskazuje na stopień 2 lub 3. Rozumiem, że konsultował Pan kontuzję z lekarzem ortopedą, wykonał zlecone badania i stosuje się Pan ściśle do zaleceń? Tylko taka postawa daje Panu gwarancję powrotu do formy sprzed wypadku. W Pana sytuacji konieczne wydaje się unieruchomienie kończyny. Gips lub ortezę trzeba nosić przez 2-3 tygodnie, a czasami przez kolejne 6 tygodni także stabilizator. Zalecane jest stosowanie środków zachowawczych – przeciwbólowych, przeciwzapalnych oraz przeciwzakrzepowych. Zdarza się, że przy poważnym skręceniu stawu skokowego dolegliwości bólowe utrzymują się przez długi czas. U niektórych pojawia się silna niestabilność stawu, określana jako „uciekająca stopa”. W takich przypadkach leczenie często kończy się operacyjną rekonstrukcją więzadeł i długotrwałą rehabilitacją. W artykułach poniżej przeczyta Pan wypowiedzi specjalistów, którzy udzielali porad przy podobnych kontuzjach:
https://pytania.abczdrowie.pl/pytania/obrzek-po-naderwaniu-torebki-stawowej-i-skreceniu-kostki
Wydaje się, że ból, o którym Pan wspomina jest normalny, choć jego utrzymywanie się warto byłoby skonsultować z lekarzem. Ulgę może Panu przynosić nienadwyrężanie stopy i dbałość o spokojny tryb życia do czasu wyleczenia. Życzymy powodzenia i cierpliwości. Więcej o tego typu urazie przeczyta Pan w artykule pod linkiem:
https://uroda.abczdrowie.pl/skrecenie-nogi
Przypominamy, że udzielane informacje stanowią jedynie informację poglądową. W celu uzyskania diagnozy oraz zaplanowania leczenia, prosimy o zasięgnięcie osobistej porady lekarskiej.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
