Czy dieta o niskim indeksie glikemicznym zatrzyma chorobę?

Dzień dobry,

wyniki są wysokie. Wprowadzenie diety nawet przy leczeniu farmakologicznym jest konieczne. Natomiast ostateczną decyzję o wprowadzeniu leków odejmuje lekarz prowadzący.

Pozdrawiam
Joanna Wardenga

Dzień dobry,

Obecne kryteria rozpoznawania cukrzycy nie biorą pod uwagę pomiaru stężenia glukozy po 1 h w teście obciążenia glukozą - jedyny wyjątek obecnie to kobiety w ciąży, u których jeśli w teście OGGT z 75 g glukozy glikemia będzie >=180 mg/dl, wówczas rozpoznajemy cukrzycę ciążową. W przypadku mężczyzn i kobiet nie będących w ciąży nie stosuje się kryterium glikemii po 1 h w teście OGTT. Do rozpoznania cukrzycy potrzebne są przynajmniej dwie wartości glikemi na czczo >= 126 mg/dl lub >= 200 mg/dl w 2 h w teście obciążenie glukozą, ew. przygodna glikemia, czyli pobrana niezależnie od pory dnia i niezależnie od pory ostatnio spożytego posiłku. Wówczas jeśli glikemia wynosi >=200 mg/dl i występuje któryś z objawów , takich jak np. wzmożone pragnienie, wielomocz, osłabienie - wówczas mamy prawo rozpoznać cukrzycę. (Takie są wytyczne PTD 2017). Biorąc pod uwagę aktualne wytyczne ma Pani stan przedcukrzycowy w postaci nieprawidłowej glikemii na czczo i nieprawidłowej tolerancji glukozy. Gdybyśmy wzięli pod uwagę stare kryteria, wówczas można by rozpoznać u Pani cukrzycę,według nowych już nie. Jednakże z uwagi na stan przedcukrzycowy warto w leczeniu zastosować metforminę, która ułatwi Pani redukcję masy ciała (oczywiście przy założeniu, że będzie Pani aktywna fizycznie i nie będzie Pani popełniała błędów dietetycznych). Dieta o niskim indeksie glikemicznym jest jak najbardziej wskazana. Jeśli ma Pani problem z nadwagą i otyłością warto rozważyć zastosowanie obu opcji - celem profilaktyki cukrzycy, zwłaszcza, że preparaty metforminy mają refundację w stanach przedcukrzycowych i m.in. poprzez zmniejszenie insulinooporności ułatwiają redukcję masy ciała. W badaniach wykazano również, że metformina może być traktowana jako lek anty-aging, czyli lek przeciwstarzeniowy, a także zmniejsza ryzyko nowotworów. Proszę w wyszukiwarce wpisać hasło metformina + długowieczność lub metformina + nowotwory, wówczas znajdzie Pani artykuły i publikacje na ten temat. Najlepiej,jeśli skontaktowałaby się Pani z diabetologiem w Pani miejscowości, który zaleciłby najbardziej optymalną dawkę leku. Jest szansa,że jeśli uda się Pani schudnąć (a metformina może to ułatwić, będzie Pani aktywna fizycznie i zredukuje Pani wagę, wówczas może Pani uniknąć cukrzycy lub znacznie opóźnić jej wystąpienie, a lek będzie można odstawić jak osiągnie Pani normowagę, czyli pozbędzie się Pani nadwagi lub otyłości.

Pozdrawiam serdecznie.

Dr n. med. Marek Derkacz
ENDOKRYNOLOG
DIABETOLOG
specjalista chorób wewnętrznych

Proszę też pamiętać
Około 90% wszystkich chorych na cukrzycę oraz z zaburzeniami gospodarki węglowodanowej choruje również na polineuropatię cukrzycową.
Polineuropatią nazywamy uszkodzenie nerwów obwodowych.
Polineuropatia może przebiegać skrycie i ujawniać się w różnie długim okresie od momentu rozpoznania cukrzycy.

Najczęściej pierwszym i głównym objawem jest ostry, piekący i przeszywający ból zlokalizowany jako „ skarpetki”.
Bólom towarzyszy mrowienie i drętwienie kończyn, uczucie ich oziębienia, często przeczulica skóry kiedy to lekki dotyk powoduje ból.
Po pewnym czasie pojawiają się zaburzenia czucia w kończynach.
Objawy nasilają się nocą.
Polineuropatia może dotyczyć również włókien autonomicznych co przejawia się zaburzeniem czynności przewodu pokarmowego ( biegunki, zaparcia), układu sercowo-naczyniowego ( zaburzenia rytmu serca, spadki ciśnienia tętniczego krwi) lub układu moczowo płciowego np impotencja.
Leczenie neuropatii jest trudne i złożone. W zasadzie nie istnieją leki zatrzymujące postęp choroby. Leczenie skupia się głownie na uśmierzaniu bólu. Skuteczność klasycznych leków przeciwbólowych jest niewielka. W przypadku polineuropatii cukrzycowej klasyczne NLPZ są wręcz przeciwwskazane ze względu na ryzyko działań niepożądanych w stosunku do nerek, które i tak są narażone na uszkodzenie w przebiegu cukrzycy ( nefropatia cukrzycowa).
Do leków mających działanie przeciwbólowe należą niektóre leki przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe. Pomocniczo stosuje się dożylne wlewy z lidokainy oraz miejscowo kapsaicynę.

Stosuje się też leki poprawiające funkcjonowanie uszkodzonych nerwów: kwas α-liponowy (ALA) oraz witaminy z grupy B, generalnie są to leki zarejestrowane do leczenia polineuropatii cukrzycowej.
Bardzo ważne jest rehabilitacja i usprawnianie, które w pewnym stopniu hamuje postęp zaników mięśniowych.

Diagnostyką i leczeniem zajmują się niektórzy neurolodzy. Proszę pamiętać o kontroli