Czy objawy autyzmu mogą być naprzemienne?

Mój syn Artur ma 21 miesięcy. Martwię się o niego, bo zauważyłam u niego dziwne zachowania. Ogólnie jest pogodnym i ruchliwym dzieckiem, uśmiecha się, jednak do tej pory nie wypowiedział żadnego słowa świadomie. Miał badanie słuchu i wszystko wyszło dobrze. Mówi "mama", "tata", "baba", "papa", ale to jest tak, jakby po prostu je powtarzał, bo mu się podobają. Pokazuje natomiast gestem odpychając moją rękę, że np. nie chce już jeść. Lubi jak go przytulam, przychodzi też czasem sam, żeby go przytulić.

Z zabawek preferuje tylko boks edukacyjny, który nosi w jednym ręku i drugi z cukierkami (których nie je), a służy mu do kopania. Reszta zabawek leży nieużywana (nie widziałam również, żeby bawił się coś udając np. że miś je - bo nie bawi się misami), czasem podejdzie, bo go jakaś zabawka zainteresuje, obejrzy ją sobie, powykręca, przetestuje gryząc i wyrzuca. Lubi też wrzucać klocki lub przedmioty do pudełek (jednak nie skupia się nad tymi czynnościami zbyt długo). Tak naprawdę kopanie jest jego ulubioną zabawą (jak nie ma jego boksu z cukierkami nie przejmuje się tym bardzo, znajduje sobie inny przedmiot do kopania: pudełko, klocek, bucik itp).

Lubi oglądać bajki, śmieje się z różnych sytuacji, które się tam dzieją. Uwielbia spacery, zawsze wyszuka sobie jakiś kamień lub glona, którego nosi przez cały spacer (czasem zamienia go na inny, ale przeważnie jak sobie coś upatrzy to trzyma do końca spaceru). Czasami nie reaguje na imię i nie chce patrzeć w oczy, nie wykonuje poleceń np. jak mówię mu, że czegoś nie wolno robić. Chociaż często się tak zdarza, że nawiązuje kontakt wzrokowy, uśmiecha się i nawet coś po swojemu mówi do danej osoby. Boi się obcych, często płacze, zwłaszcza jak ktoś obcy mu się nie spodoba, a ta osoba próbuje uratować sytuacje zagadując go, ale lubi dzieci. Nie mam za dużo możliwości, by miał kontakt z innymi dziećmi, ale zauważyłam, że sam czasem podchodzi i zaczepia dzieci, mówi wtedy do nich po swojemu, gestykulując rączkami.

Wiem, że moje dziecko ma wiele cech, które mogą świadczyć o autyzmie (nie mówi świadomie, nie reaguje na imię, nie bawi się zabawkami zgodnie z ich przeznaczeniem). Zastanawiam się jedynie, czy mogą one występować naprzemiennie np. dziś po tym, jak wstał z południowej drzemki w ogóle nie chciał na mnie patrzeć, nie reagował na imię, nawet jedząc odwracał głowę w drugą stronę. Po jedzeniu wyszłam z nim na spacer, na którym reagował już dobrze, zaczepiał dzieci, a ostatnie pół godziny bawił się ze mną: ja go wolałam, przychodził, dawałam mu buzi (cały czas trzymał kontakt wzrokowy, jak podbiegał), a później udawaliśmy, że albo ja, albo on mnie goni. Był bardzo szczęśliwy, śmiał się. mimo że był zmęczony, bo spacer był długi.

Czasami jak nie reaguje na imię albo na to, co mowię do niego wystarczy, że zrobię A KUKU albo A PSIK (to zawsze u niego wywołuje śmiech) i to jakby powoduje, że się włącza spowrotem. Nie wiem, czy jeśli u dziecka występuje autyzm, to zachowania mogą być naprzemienne (i to w takim krótkim okresie czasu następować po sobie) lub może to świadczy o tym, że ten autyzm się zaczyna?

Proszę podzielcie się ze mną swoimi doświadczeniami, z góry dziękuję.

MĘŻCZYZNA ponad rok temu
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Drogą wirtualną nikt nie postawi diagnozy i nie stwierdzi, czy Pani synek cierpi na zaburzenia ze spektrum autyzmu, czy nie. Diagnoza autyzmu to trudny proces, która obejmuje szczegółowy wywiad z rodzicami dziecka, np. na temat przebiegu ciąży, porodu, przebytych przez dziecko chorób, obserwację dziecka podczas jego spontanicznej aktywności, w grupie z innymi dziećmi, podczas kontaktu z rodzicami. W proces diagnostyczny zwykle zaangażowanych jest kilka specjalistów – pediatra, pedagog, psycholog, psychiatra dziecięcy, neurolog, logopeda, foniatra. Więcej na temat diagnozowania autyzmu może dowiedzieć się Pani pod poniższymi linkami:

http://portal.abczdrowie.pl/diagnostyka-autyzmu
http://portal.abczdrowie.pl/diagnoza-autyzm

Jak Pani sama zauważyła, niektóre zachowania i reakcje Pani synka mogą wskazywać na autyzm, np.: opóźniony rozwój mowy, przywiązanie do jednej zabawki, brak reakcji na własne imię, ignorowanie poleceń, unikanie kontaktu wzrokowego, lęk przed obcymi, płaczliwość, używanie zabawek w sposób inny niż ich przeznaczenie. Z drugiej strony, bunt dziecka, niechęć do dostosowania się do Pani sugestii może być przejawem buntu dwulatka. Lęk przed obcymi może wynikać z faktu, że do tej pory synek głównie z Panią jako mamą spędzał czas. Testowanie zabawek i gryzienie ich przez maluchy to też całkiem normalny, rozwojowy sygnał. Mowa u każdego dziecka też rozwija się w różnym tempie – jedne maluchy mają bogatszy słownik, inne uczą się nowych słów trochę później i później zaczynają składać je w proste zdania. Poza tym, Pani synek przejawia też wiele zachowań, które przeczą zaburzeniom autystycznym, np.: lubi być przytulany, reaguje żywo na oglądane bajki, uśmiecha się, podchodzi do dzieci, inicjuje na swój sposób z nimi kontakt. Więcej na temat objawów autyzmu u dwulatków może Pani przeczytać tutaj: http://portal.abczdrowie.pl/objawy-autyzmu-u-dwulatka.

Pyta Pani, czy objawy autyzmu mogą być naprzemienne – raz dziecko zachowuje się całkiem normalnie, by zaraz zachowywać się „dziwnie”. Autyzm jest zagadkowym zaburzeniem i wynika z uszkodzenia bądź nieprawidłowego działania ośrodkowego układu nerwowego dziecka. Owszem, notuje się okresy, kiedy dziecko wykazuje znaczne postępy, bawi się z dziećmi, podejmuje dialog, ale są też okresy, kiedy dziecko żyje we własnym autystycznym świecie, którego nikt nie jest w stanie zrozumieć. Nie są to jednak tak szybkie zmiany, w tak krótkim odstępie czasowym. Przez Internet nie da się zdiagnozować Pani dziecka. Jeśli jest Pani zaniepokojona reakcjami synka i tempem jego rozwoju, radziłabym udać się do ośrodka zajmującego się diagnozą autyzmu u dzieci. Autyzm wczesnodziecięcy diagnozuje się przed ukończeniem przez dziecko 36 miesiąca życia. Odsyłam Panią również na stronę Fundacji SYNAPSIS (http://www.synapsis.waw.pl), gdzie znajdzie Pani wiele cennych informacji na temat tego, jak diagnozuje się autyzm, jak funkcjonują dzieci z autyzmem, co powinno zaniepokoić rodziców i gdzie szukać pomocy dla dzieci autystycznych. Im wcześniej uda się zdiagnozować dziecko, tym szybsza terapia i większe szanse dziecka, by całkiem sprawnie radziło sobie w relacjach społecznych. 

Pozdrawiam i życzę powodzenia!  

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
65 poziom zaufania

Witam
Trudno powiedzieć bez szczegółowego wywiadu oraz obserwacji dziecka. Jeśli jest Pani zaniepokoiła tymi zachowaniami warto zbadać chłopca u psychologa, który oceni poziom funkcjonowania oraz da zakecenia. W przypadku mowy ocena ta należy do logopedy. Aby zatem wykluczyć zaburzenia oraz uspokoić się warto skorzystać z konsultacji.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty