Czy tak może zachowywać się dziecko z autyzmem?

Witam, nie wiem od czego zacząć, żeby najlepiej opisać mój problem. Jak większość tu, martwię się o zdrowie mojego dziecka i szukam rad, a może wskazówek, nie diagnozy, bo tej nie da sie postawić on-line. Mój syn ma prawie 16. m-cy. To co mnie niepokoi to: nie wskazuje palcem, owszem zapytany o wskazanie czegoś wskazuje, ale tylko wzrokiem, jest strasznym nerwusem, tzn. jak nie udaje mu się czegoś zrobić, lub zabrania mu się czegoś krzyczy lub płacze, często piszczy a uspokajany robi to jeszcze głośniej i się śmieje. Strasznie dużo mówi, ale w swoim niezrozumiałym języku, tzn. próbuje coś tłumaczyć, intonując nawet np. z pretensją lub szczęściem, dosłownie można z nim prowadzić dialog, ale to jest język nikomu niezrozumiały. Oprócz kilku poznanych słów nie uczy sie następnych, często macha rączkami w chwilach zadowolenia lub jeśli na coś czeka, taka ekscytacja.

Często budzi się w nocy i nie moze zasnąć, choć próbuje, robiąc przy tym dziwne akrobacje, czasem gdy jest bardzo zajęty, nie reaguje na wołanie, bywa bardzo marudny, lubi kręcic przedmiotami. Z drugiej zaś strony, czy dziecko autystyczne potrafi robić to, co umie mój syn? Woła domowników ze zrozumieniem, np. stojąc przy schodach zadziera głowę i woła "tata" lub "baba". Przytula się chętnie, daje buziaki, często kładzie mi głowkę na kolankach i z miłością w głosie mówi mama. Daje smoczka misiowi, tuli go, całuje i układa do snu, odwzajemnia uśmiech, patrzy w oczy, przynosi (ale tylko kiedy chce) rzeczy, o które proszę, wykonuje proste polecenia typu zatańcz, poszukaj samochodzika, powąchaj kwiatuszek itp. Kiedy chce ciastko, wyjmuje z szafki torebkę, przynosi ją do mnie i mówi daj. Wskazuje części ciała, moje i swoje. Przynosi i pokazuje mi różne rzeczy, naśladuje wszystkie zwierzątka, jeździ samochodzikami po podłodze i mówi bbrrrrum, brrum.., bawi się w kółko graniaste, przykłada telefon do ucha i mówi "tata?". Nie boi się obcych, łatwo go rozśmieszyć, naśladuje nasze zachowania, np. kiedy ja kaszlę, on też, kiedy ja pukam, on też. Bawi się w chowanego. Robi papa, koci, kokoszke, kizia mizia, próbuje śpiewać i tańczyć, mówi "mama", "tata", "baba", "pa(lampa)", "pawa(pawel)" daj, "bo(bąk)", "pan". Właściwie wszystko rozumie.

Martwią mnie jednak jego piski, machania, nerwowość i to gadanie jak nakręcony w nikomu nieznanym języku oraz wszystko to, co wymieniłam. Czy to powody do niepokoju, czy dzieci autystyczne potrafią to wszystko, co umie mój syn? Czy jest może jakaś cecha, która wyklucza autyzm? Tyle pytań, a tu gdzie mieszkam lekarze bagatelizują sprawę. Jeśli trzeba przylecę do Polski, tylko może jakaś sugestia, trzeba czy poczekać? Jest powód do niepokoju? Czy to obsesja? - jak mówi moja rodzina. Pozdrawiam.

KOBIETA, 36 LAT ponad rok temu

Rozwój intelektualny dziecka autystycznego

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się więcej o rozwoju intelektualnym dziecka z autyzmem.

Katarzyna Osak Psycholog, Warszawa
23 poziom zaufania

Witam serdecznie.
Rzeczywiście żadnej diagnozy nie można postawić on-line. Myślę jednak, że na razie nie powinna Pani mieć powodów do niepokoju. Pani synek jest bardzo mały, a z Pani opisu nie wynika, aby obecnie w którejkolwiek ze sfer odbiegał od norm rozwojowych jego przedziału wiekowego.

To, że nie wskazuje palcem wskazującym nie oznacza, że coś jest nie tak lub że nie będzie tego robił wkrótce. Ważne, że ma chęć do wskazywania, że próbuje to robić w inny sposób. Waże jest również to, że wyraża chęć do komunikowania się z Państwem, że rozumie mowę, wykonuje polecenia, jest chętny do zabaw, spontanicznie dzieli swoimi spostrzeżeniami, naśladuje. Już same te cechy raczej wykluczają autyzm.

Jego mowa również nie pownna na ten moment Pani niepokoić. Niekiedy dzieci w wieku Pani synka potrafią powiedzieć więcej słów, ale nie oznacza to opóźnienia mowy u Pani dziecka. Dzieci do końca drugiego roku życia zwykle wypowiadają już wszystkie samogłoski oraz większość spółgłosek (p,b,m,t,d,n,k,g,ś, czasem ć). Tworzą słowa 2 sylabowe, używają prostych zdań (typu: "mama da"- mama daj, "muu am"-  krowa je), często wypowiadają pierwszą lub ostatnią sylabę danego wyrazu, co jak Pani pisze robi również Pani synek.

Jeśli chodzi o niepokojące Panią zachowania (piski, krzyki, płacz, niecierpliwość) trudno z podanych przykładów wnioskować z całą pewnością, ale nie wynika, by były one wyrazem nieprawidłowości rozwoju. Jeśli zdarzają się one często, a Pani ma wątpliwości jak reagować w takich sytuacjach może Pani skonsultować się z psychologiem, przeanalizować konkretne sytuacje i ustalić jak powinna Pani reagować.

Pozdrawiam.

0
Mgr Agata Majda Pedagogika, Olkusz
73 poziom zaufania

Witam
Trudno posiedzieć co się dzieje nie widząc dziecka. Być może ta nerwowość i gorsza jakość snu to problem emocjonalny, może lękowy. Dobrze byłoby porozmawiać z psychologiem. Jeśli mieszka Pani za granicą warto podzukać polskich gabinetów z praktyką psychologiczno- pedagogiczną. Z doświadczenia wiem, że np w UK lekarze pierwszego kontaktu zwykle uspokajają rodziców nawet jeśli problem faktycznie istnieje.
Pozdrawiam AM

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty