Czy to zaburzenie lękowe?

Jestem 34-letnią kobietą. Dwa lata temu wykryto u mnie zespół paranoidalno-endogenny. W szpitalu spędziłam 10 tygodni. Do września tego roku funkcjonowałam normalnie. Potem pod wpływem silnego stresu zaczęłam się zachowywać nienormalnie, a mianowicie patrzeć na męskie rozporki. Im bardziej chcę się kontrolować tym częściej patrzę. To jest jak odruch (bez mojego myślenia). Dodam, że do niedawna mieszkałam z narzeczonym. Jest to mój pierwszy partner seksualny. Po próbie gwałtu przez długi czas nie potrafiłam się zaangażować w żaden związek. Wstydzę się swojego zachowania i nie chcę żeby ludzie uważali mnie za jakiegoś zboczeńca, dlatego proszę o radę.

KOBIETA ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychiatria

Magdalena Pikulska Psychologia, Kraków

60 poziom zaufania

Witam!

Na pewno jest Pani pod stałą opieką swojego lekarza prowadzącego jak i psychologa. Myślę, że powinna Pani przede wszystkim skonsultować swoje objawy ze specjalistą w wyniku bezpośredniego spotkania. Zna on Pani historię choroby, metody, które przyniosły czasowe rezultaty leczenia, więc łatwiej będzie im dobrać formę pomocy i w tym przypadku.
Proszę pamiętać, że natrętne myśli nawet mimo silnej kontroli nie ustąpią same. Być może potrzebna będzie farmakoterapia lub psychoterapia. Podczas niej będzie mogła Pani zastanowić się, dlaczego tak bardzo zwraca Pani uwagę na męski rozporki, dlaczego nieświadomość kieruje tam Pani uwagę. Na te pytania może Pani spróbować odpowiedzieć sobie sama, jak również skorzystać z pomocy psychologa.
Pozdrawiam

Dr Aleksandra Karmazyn Psycholog, Szczecin

50 poziom zaufania

Witam Pana,
proszę nie przerywać leczenia i w razie narastania niepokojących objawów zwrócić się do lekarza prowadzącego Pana leczenie o weryfikację zastosowanych preparatów. W przypadku zaburzeń lękowych zachęcam Pana również do rozpoczęcia psychoterapii, która pomoże w dotarciu do źródeł lęku i zlikwiduje przyczynę Pana choroby a nie jedynie objawy.
Pozdrawiam serdecznie!

Dr Aleksandra Karmazyn Psycholog, Szczecin

50 poziom zaufania

Witam Panią,
proszę nie przerywać leczenia i w razie narastania niepokojących objawów zwrócić się do lekarza prowadzącego Pani leczenie o weryfikację zastosowanych preparatów. W przypadku zaburzeń lękowych zachęcam Panią również do rozpoczęcia psychoterapii, która pomoże w dotarciu do źródeł lęku i zlikwiduje przyczynę Pani choroby a nie jedynie objawy.
Pozdrawiam serdecznie!

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Odrealnienie a lęki i zaburzenia nerwicowe – odpowiada Dr Aleksandra Karmazyn
Zaburzenia lękowe i depresja – odpowiada Lek. Marta Mauer-Włodarczak
Uczucie niepokoju i zaburzenia lękowe – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Leczenie depresji lękowej i zaburzenia psychotyczne – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Czy to zaburzenia lękowe? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Zaburzenia lękowe a samobójstwo – odpowiada Paulina Witek
Depresja lękowa? – odpowiada Dr n. med. Paweł Gosek
Zaburzenia lękowe i myśli natrętne – odpowiada Lek. specjalista psychiatra, Alina Nowicka
Zaburzenia lękowe i epilepsja – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Czy stosować leki na zaburzenia lękowe? – odpowiada Mgr Anna Ingarden

artykuły

2,5 mln Polaków ma nerwicę. Lęk ich niszczy

Zaburzenia lękowe, potocznie nazywane nerwicą, dot

Pomoc psychologiczna w związku z epidemią koronowiursa. Nasi eksperci czekają na Twoje pytania

Rozwijająca się epidemia koronawirusa przyczyniła

Dotyka przynajmniej 60 proc. Polaków. "To jest bardzo przytłaczające"

Rok 2022 nie był łatwy. Widać to także w gabinetac

Zaburzenia lękowe czy nie......

Witam, jestem kobietą, mam 23 lata, męczą mnie objawy, takie jak pocenie się stóp i dłoni, drżenie rak, ciągły niepokój. Rano, gdy mam wstać, robię to z wielkim trudem, z zaśnięciem jest podobnie, ciągle myślę o tym, co mi jest i że już nie daję rady. Wszystko co lubiłam, teraz się dla mnie już tak nie liczy, bardzo się zmieniłam, czasem mam szumy w uszach, moje źrenice są jakieś duże, aż ludzie nieraz się śmieją. Miewam także ataki dziwne, jak by wszystko się we mnie w środku trzęsło i w głowie kręciło, sama nie wiem... Bolą mnie oczy, jak by były zmęczone. Przykładowo, jak jestem w supermarkecie, to denerwują mnie te mocne światła, jak spojrzę gdzieś dalej, to widzę jak by za mgłą, ale nie zawsze. Wszystko to się zaczęło od tego, jak moja babcia zachorowała na raka. Mieszkałam z nią i pomagałam, patrzałam jak cierpi, dzień w dzień, głowa mnie bolała, przykro mi było, ale nie pokazywałam tego… W grudniu odeszła, a ja zostałam sama... Morfologia, mocz super, OB też, cukier i cholesterol też; lekarz powiedział, że to brak magnezu. Na razie biorę go. Laryngolog też OK. Z góry dziękuję za odpowiedź, pozdrawiam.

KOBIETA, 23 LAT ponad rok temu

Neurologia Nerwica Psychiatria

Agnieszka Jamroży Psychiatria, Warszawa

93 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Opisywane przez Panią dolegliwości mogą wskazywać na zaburzenia nerwicowe występujące pod postacią somatyczną. W tym typie zaburzeń występują objawy, których nie można wytłumaczyć występowaniem choroby cielesnej. Symptomy mogą polegać np. na nudnościach, uczuciu wzdęcia, zaparciach, biegunce, dolegliwościach bólowych, duszności, potach, suchości w jamie ustnej, nadmiernej męczliwości, zaburzeniach widzenia. Objawy tego typu mogą być również głównym lub jedynym objawem depresji, mówimy wówczas o depresji maskowanej. Na depresję mogą wskazywać cechy zaburzenia rytmów biologicznych: pogorszenie samopoczucia w godzinach rannych oraz bezsenność. Zastosowanie leków przeciwdepresyjnych powoduje w takim przypadku ustąpienie objawów. Czynnikiem wywołującym może być doświadczenie żałoby, straty. Serdecznie polecam Pani wizytę u psychiatry oraz psychoterapeuty. Może Pani nadal przyjmować preparaty magnezu, jednak nie powinna to być jedyna metoda leczenia.

Z życzeniami szybkiego powrotu do zdrowia

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Zaburzenia lękowe po silnym stresie – odpowiada Mgr Patrycja Stajer
Silna nerwica lękowa a zaburzenia widzenia – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
Jak leczyć te zaburzenia lękowe? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Zaburzenia depresyjno-lękowe a nerwica – odpowiada Mgr Anna Ingarden
Uporczywe bóle głowy, bezsenność - czy mogą to być objawy nerwicy? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Nerwica lękowa i strach przed schizofrenią – odpowiada mgr Monika Góra
Bóle głowy: czy mogą być wywołane nerwicą? – odpowiada Agnieszka Jamroży
Strasznie się boję, że umrę - co mi jest?! – odpowiada Agnieszka Jamroży
Ból oczu, uszu i głowy oraz zaburzenia widzenia – odpowiada Lek. Dawid Matyniak
Czy nerwicę i zaburzenia lękowe może powodować niedobór witamin? – odpowiada Mgr Agnieszka Telega

artykuły

Objawy depresji poporodowej

Depresja po porodzie nie jest powodem ani do wstyd

Sama straciła koleżankę. Agnieszka Sienkiewicz chce krzyczeć o problemach psychicznych Polaków

- Moja koleżanka targnęła się na życie mając 1

Claudia - jej choroba, skutki chemioterapii, pomoc od psychologa, "Pochłonięta" inspiruje

Ma 21 lat i kilkanaście wlewów chemioterapii za so

Lek. Jerzy Bajko Neurolog, Szczecin

umów wizytę

prof. dr hab. med. Anna Krygowska-Wajs Neurolog, Kraków

umów wizytę

Dr n. med. Ewa Belniak Neurolog, Modliborzyce

umów wizytę

Lek. Arkadiusz Stawecki Neurologia, Sosnowiec

umów wizytę

Nerwica lękowa i zaburzenia lękowe

Witam. Mam 27 lat. Stwierdzono u mnie nerwicę lękową i zaburzenia lękowe. Biorę od roku asertin 50 tabletkę rano i wieczorem. Samopoczucie mam dobre. Dzisiaj rano przez przypadek w całym zamieszaniu szykowaniu sie do pracy i prowadzeniu dziecka do przedszkola wzięłam dwie tabletki asertinu. Czyli o jedną tabletkę za dużo rano. Co mam robić? czy mogą wystąpić jakieś skutki uboczne?

KOBIETA, 26 LAT ponad rok temu

Nerwica Zaburzenia lękowe Psychiatria Psychologia Psychoterapia Leki

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Najprawdopodobniej, jeśli nic się nie dzieje, nie będzie to miało większego znaczenia (szczególnie, że w trakcie zwiększania dawki można ja zwiększyć o 50mg). Warto wrócić do normalnego przyjmowania leku, a na wszelki wypadek przy najbliższej okazji skonsultować się ze swoim lekarzem psychiatrą. Zachęcam także do rozpoczęcia psychoterapii.