Czy wrócę do swojej formy seksualnej?

Mam 18 lat i występują u mnie ciężko wytlumaczalne problemy z erekcja i libido. Masturbuje się ostatnimi czasy rzadko (najczęściej raz na tydzień, albo nawet 2) ponieważ chcę doprowadzic mój organizm do reagowania na testosteron. Jak byłem jakoś w 6 klasie masturbowalem się codziennie przy filmach porno graficznych. Utrwalil się we mnie nawyk masturbowania się codziennie z przyzwyczajenia, codzienna rutyna. Potem poznałem dziewczynę i mimo że z seksem nie było tragedii, czułem że to nie do końca jest to i moja sprawność jest zaburzona. Dlatego opanowalem się i w sumie z dnia na dzień zacząłem ograniczać mój nawyk z sukcesem. Pornografie rzuciłem totalnie i aktualnie wracam do niej od święta jakos raz na miesiąc lub dwa. Moje podejście do masturbacji się nie zmieniło, wiem że powinienem to robić tylko gdy już czuję ze chodzę w miejscu. Nie wiem czemu ale po tym zabiegu z moją potencja i libido jest jeszcze gorzej co widać po częstotliwości masturbacji. Czasem po np 10 dniach robię to trochę na siłę bo po prostu chciałbym znowu poczuć się jakby mi się chciało. Nie wiem jakie jest podłoże tego problemu. Z jednej strony może chodzić o psychikę ale chodzę do psychologa i mimo że nie mówiłem o problemach z erekcja, to pracowałem nad odpornością na stres i wszystko pod tym względem jest okej. Z drugiej strony mój wygląd nie świadczy o jakimś niskim poziome testosteronu, mam naturalne umiesnienie i genialne warunki do lekkoatletyki. Znajomi zazdroszczą mi klaty mimo ze pracuje na nią rzadko. Trenowalem kiedyś w klubie piłkarskim i zawsze byłem dobry. Przemeczalem się, ale aktualnie już tego nie robie. Z jakichs dodatkowych informacji jeśli już się masturbuje to do zdjęć lub gifów nagich bądź polnagich kobiet, nie w sytuacjach agresywnego seksu itd. Miałem kiedyś operowane wodniaki jąder, z czego jedno jądro bylo reoperowane. Lekarze mówili że to powinno mieć tylko i wyłącznie pozytywny efekt. Penis rzadko staje samoistnie, zazwyczaj muszę pobudzić go ręką. Porannych wzwodow nie posiadam, mam duży problem ze snem gdyż nawet gdy śpię książkowo to muszę dosypiac. Ale nawet jak dospie to nie jest znacząco lepiej. Mój problem zauważyłem rok temu i staram się go usunąć z różnymi skutkami. Czasami miałem tak że chciałem nawet 2 razy dziennie, a potem z dnia na dzień znowu 10 dni czekania. Czasami miałem tak że po zmasturbowaniu się dalej czułem podniecenie, ale nie chciałem go od razu wykorzystać, tylko poczekać aż się naladuje, i po kilku godzinach ochota zniknęła jak ręką odjal i musiałem czekać. Ciężko mi to zdefiniować, proszę o pomoc. Nie wiem co z tym zrobić. Czy wrócę do swojej formy seksualnej?
MĘŻCZYZNA, 19 LAT ponad rok temu
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy wrócę do formy?

Dwa dni temu na działce, przy wódeczce siedziałem z dziewczyną, przyjechał kolega z dziewczyną. Chciał zrobić psikusa i jak już wszyscy wypiliśmy - wrzucił jakąś pigułkę extasy albo w tym stylu do butelki z resztką wódeczki i wypilśmy to wszyscy…

Niby fajnie było przez chwilę, alę moja dziewczyna zaczęła się źle czuć, o mało nie dostała zapaści. Oszukałem ją i nie powiedziałem jej prawdy, mimo że o tym wiedziałem. Do tej pory nie zna prawdziwej wersji i nie potrafiłbym jej tego powiedzieć. Ten psikus oczywiście zmienił moje zdanie o moim "koledze" i dostałem nauczkę. Najgorsze jest to, że wiedziałem o pigułce, a nic nie powiedziałem i do tej pory mam wyrzuty sumienia.

O niczym innym nie myślę, życie jest dla mnie puste i wiem, że mojej kobiety mogłoby, np. dziś ze mną już na tym świecie nie być. Nie potrafię pójść do pracy, nie mogę patrzeć na ludzi, nie uśmiecham się, wszystko mnie denerwuje - pierwszy raz mam takie uczucie…

MĘŻCZYZNA, 26 LAT ponad rok temu

Witam!

Zachowanie Pana kolegi miało być niewinnym żartem i tak odebrał je Pan na początku. Okazało się jednak, że konsekwencje tego żartu mogły być bardzo poważne. Uświadomił sobie Pan, co mogło się stać i teraz ma Pan wyrzuty sumienia.

Myślę, że może Pan się "oczyścić", kiedy powie Pan o wszystkim dziewczynie. Powinien Pan szczerze z nią porozmawiać, powiedzieć o nieodpowiedzialnym zachowaniu kolegi, swojej bierności oraz tym, jak bardzo Pan to przeżył.
Sądzę, że zrozumiał Pan, jak wiele Pana partnerka dla Pana znaczy i poczuł Pan, że w wyniku takiego działania mógłby Pan ją stracić. Powinien Pan opowiedzieć o swoich uczuciach i o lęku, jaki wywołało to zdarzenie. 

Pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak wrócić do formy po anoreksji?

Mam 18 lat, 10 dni temu wypisałam się na żądanie ze szpitala psychiatrycznego, w którym leczyłam się na anoreksję. Mam 185 cm wzrostu, obecnie ważę 57,6 kg, moje BMI wynosi 16,8. Bardzo dużo chodzę, raz w tygodniu uczestniczę również w zajęciach TBC. Wcześniej byłam, można powiedzieć, zawodową siatkarką (codzienne treningi, w drugiej lidze), zależy mi więc na odbudowaniu mięśni. Do września chciałabym jeszcze przytyć, bo czeka mnie matura... Bardzo proszę o szczegółowe wskazówki, co powinnam jeść (np. ile i co na poszczególne posiłki). Dodam, że cały czas „moja choroba” kombinuje, jak tu zjeść, jak najmniej, wybiera sobie dozwolone produkty i wpędza mnie w wyrzuty sumienia. Bardzo proszę o pomoc.

KOBIETA, 18 LAT ponad rok temu

Witam serdecznie,

zastanawiam się, co było powodem twojej decyzji o wypisie ze szpitala, czy był to oddział wyspecjalizowany w leczeniu zaburzeń odżywiania, jak długo byłaś hospitalizowana, co było bezpośrednią przyczyną przyjęcia?
Ogólne zalecenia dietetyczne obejmują 5 lekkostrawnych posiłków dziennie. Dieta nie powinna zawierać produktów smażonych, wzdymających ( kapusta, fasola), niskotłuszczowych, niewskazane są też zupy mleczne, żółty ser. Mleko może być spożywane w postaci naturalnego jogurtu, kefiru, twarożku.
Przyrost masy ciała nie może być większy niż 0,1-0,4 kg/dobę i 1-2 kg na tydzień.
Wartość kaloryczna posiłków powinna rosnąć stopniowo, w pierwszym tygodniu: ok. 40 kcal/kg masy ciała, następnie ok. 60 kcal/kg masy ciała; po kilku tygodniach o ok. 70-100 kcal/kg masy ciała na dobę.

Twoja wypowiedź może wskazywać na dość ambiwalentny stosunek do problemu. Wypisałaś się na własne żądanie, rezygnując z leczenia, ale dostrzegasz jednak taką potrzebę. Mówisz o anoreksji tak, jakby była już przeszłością, wyleczoną chorobą, po której należy tylko „dojść do formy”, po czym zauważasz jednak, że „choroba cały czas kombinuje”.
Jak rozumiem, uważasz, że odpowiednio zaplanowana dieta sprawi, że objawy anoreksji miną całkowicie.Obawiam się jednak, że jeśli skupisz się jedynie na diecie, objawy anoreksji będą się nadal utrzymywać, może ona przejść w formę przewlekłą, z kolejnymi nawrotami.
Kluczowa dla wyzdrowienia jest psychoterapia, dlatego jeśli chcesz wrócić do formy, powinnaś pomyśleć przede wszystkim o uporządkowaniu swoich myśli i emocji. To koncentracja myślenia wokół tematu jedzenia, sylwetki, kontroli sprawia, że nie możesz wyzdrowieć. Jest to faktycznie objaw anoreksji, jednak są to Twoje własne myśli i jeśli będziesz chciała- zapanujesz nad nimi.

Kiedy mówisz, że to „choroba kombinuje” - zdejmujesz z siebie odpowiedzialność i pomijasz własną- niebagatelną rolę w leczeniu.
Jesteś osobą pełnoletnią i w pełni odpowiadasz za swoje leczenie lub jego brak.Pamiętaj jednak o wielkim ryzyku, jakie niesie ze sobą anoreksja, która jest zaburzeniem psychicznym o największej śmiertelności.

Serdecznie pozdrawiam

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty