Czy zakażenie bakterią Candida albicans może powodować senność, zmęczenie i stany depresyjne?

To jest grzyb, a nie bakteria i nie powoduje w/w objawów.

Grzyb candida albicans naturalnie występuje w układzie trawiennym – pełni ważną rolę w procesie rozkładu cukru, więc trudno mówić o zakażeniu. W pewnych warunkach jednak jego ilość drastycznie wzrasta, w efekcie negatywnie oddziałując na układ nerwowy oraz immunologiczny, stąd objawy ze strony somatycznej i psychicznej, w tym właśnie zmęczenie, senność, stany depresyjne, podenerwowanie, bóle głowy, trudności z koncentracją i uwagą, ogólne złe samopoczucie.

Przyczyny zmęczenia, zwłaszcza chronicznego mogą być jednak zarówno somatyczne i do najczęstszych należą: anemia, problemy z tarczycą, chroniczne zaburzenia wpływające na serce, nerki, jelita oraz inne organy wewnętrzne, ale też emocjonalne: depresja, zaburzenia o charakterze nerwicowym, czy ogólnie: trudności emocjonalne, przedłużający się stres, stres kumulujący się latami, uświadomione i nieuświadomione konflikty emocjonalne; tryb życia i pracy. W pierwszej kolejności warto skierować się do lekarza, aby ustalić czego dokładnie dotyczy kłopot, co pozwoli ustalić następne kroki.

Jeśli kłopot faktycznie dotyczy candida albicans, to co samemu można zrobić, to zadbać o następujące rzeczy:
- jedzenie większej ilości warzyw,
- unikanie węglowodanów, cukru i alkoholu
- unikanie produktów fermentacji
- jedzenie ryb i chudych mięs
- przez pewien czas unikanie soków i soków owocowych – skoncentrowana fruktoza zawiera cukier i jest naturalną pożywką dla candida
- zmniejszenie ilości przetworów mlecznych – laktoza też jest pożywką candida
- spożywanie dużej ilości wody

Po kilku dniach objawy mogą się nasilić, w związku ze zmniejszaniem populacji candida i usuwaniem jej nadmiaru z organizmu. Może pojawić się też silne łaknienie chleba, ciastek, słodyczy, cukru.

Szczegóły ewentualnej zmiany sposobu odżywiania trzeba skonsultować ze specjalistą, lekarzem i/lub dietetykiem.

Ogólnie leczenie powinno obejmować: zmianę sposobu żywienia, zmianę trybu życia, wzmacnianie odporności, zastosowania terapii przeciwgrzybicznej, pomocy psychologicznej. Z uwagi na ten ostatni czynnik, jak też ogólnie – możliwość psychologicznych uwarunkowań podanych przez Panią trudności, pozwoliłem sobie udzielić tej odpowiedzi.
Dobrze jednak będzie, jeśli wypowie się również lekarz.