Depresja i zaburzenia lękowe

Witam.... wydaje mi się, że rozumiem co to znaczy osoba chora na schizofrenię w rodzinie. Poza trudnościami w codziennym życiu, konsekwencją schizofrenii jest niepewność dzieci - czy mnie też to nie spotka ? Szczerze Pani współczuję. Trudno oceniać Pani stan zdrowia psychicznego na odległość. Jak Pani pisze nawet specjaliści, którzy mieli z Panią bezpośredni kontakt nie dają jednoznacznych odpowiedzi. Zazwyczaj jednak, dopóki jest się w stanie myśleć o swoich problemach jako o chorobie, schizofrenia jest daleko. Najczęściej osoby chore na na schizofrenię nie rozumieją, że są chore - mają przekonanie, że "ktoś nasyła na nich myśli, problemy", że ich stan ducha to nie skutek choroby tylko działania "bliżej nie określonych" sił, skutek ich "wyjątkowości",a nie choroby.Dopóki więc myśli Pani o sobie jako o osobie chorej to raczej nie schizofrenia. Osobiście w Pani sytuacji zdecydowałbym wpierw komu ufam. Zdecydował się komu z lekarzy i psychoterapeutów powierzę swój los - a potem pozwolił im działać. I to na dystansie dłuższym niż kilka miesięcy.... Jeżeli mogę coś "od siebie" doradzać - nie ufałbym specjaliście, który podejmie się Pani pomóc samodzielnie - jednoosobowo. Z Pani listu wynika, że potrzebuje Pani pomocy zarówno psychiatry (choćby po to, żeby wykluczył schizofrenię), jak i psychologa - kogoś z kim możnaby szczerze, porozmawiać o wszelkich obawach, wszelkich wątpliwościach. Takiego też "zestawu dobrych fachowców" Pani życzę. Pozdrawiam

Witam,
nie napisała Pani nic o tym, czy poza diagnozą otrzymała Pani inną formę wsparcia? Mam tu na myśli leczenie farmakologiczne czy psychoterapię.
Objawy, które Pani opisuje jak przypuszczam bardzo utrudniają i dezorganizują życie. Jeżeli ma Pani lekarza psychiatrę, proszę skontaktować się z nim i przedstawić te problemy o których Pani napisała. Może wspólnie ustalicie formę leczenia i jaka psychoterapia będzie dla Pani najlepsza.
Pozdrawiam
Monika Prus

Dzień dobry. Jeśli dobrze panią zrozumiałam, to jest pani pod opieką specjalisty. Zachęcam do szczerej rozmowy z nim i opowiedzenie o swoich wątpliwościach. Drażliwość, zmęczenie, brak chęci do jakiejkolwiek aktywności, to także objawy depresji. Życzę poprawy samopoczucia i pozdrawiam panią serdecznie

Proszę Pani, zachęcałabym Panią do indywidualnej rozmowy z psychiatrą bądź psychologiem, podczas ktorej mogłaby Pani dokładne omówić przyczyny napięcia podczas rozmowy z innymi, powody zamykania się w domu, dokładniej omówić swoje objawy. Zaburzenia takie jak depresja i schizofrenia mają swoje podłoże w zaburzonym neuroprzekaźnictwie mózgowym, na co stosuje się farmakoterapię, jednak także psychoterapia jest szeroko stosowana jako dodatkowa metoda w leczeniu tych zaburzeń i zapobieganiu ich nawrotom. To właśnie podczas psychoterapii osoby cierpiace na wyżej wymienione zaburzenia uczą się, jak radzić sobie z napięciem, unikaniem kontaktów z ludźmi i wycofaniem, które towarzyszyć mogą zarowno depresji jak i schizofrenii. Rzeczywiście schizofrenia jest chorobą w którym istotny udział ma czynnik genetyczny, wobec tego rozumiem Pani obawy. Moge jednak dodać, że choroba psychiczna odpowiednio leczona, może byc opanowana. To bardzo dobrze, że jest Pani tak uważna na ewentualne wszesne objawy, to bardzo ważne w skutecznym leczeniu jakiegokolwiek zaburzenia. Zachecam do konsultowania się ze specjalistami zdrowia psychicznego, prosze także rozważyć możliwość wizyty u lekarza psychiatry, bądź ponownej wizyty w miejscu w którym leczyła się Pani wcześniej, w celu dokonania ponownej diagnozy, warto zgłaszac wszelkie zmiany i nowe objawy.

Witam
Oczywiście bardzo ważne by była Pani w stałym kontakcie z lekarzem psychiatrą , który zdiagnozował u Pani depresję i zaburzenia lękowe , żeby mógł na bieżąco monitorować Pani leczenie i skuteczność stosowanych leków, ale ważne też by zaczęła Pani pracę nad sobą np, na psychoterapii , w trakcie której psycholog pomoże Pani dojść do przyczyny takiego samopoczucia , oprócz dziedziczenia po ojcu , które nie jest tak oczywiste, , pomoże Pani znaleźć źródła takiego stanu psychofizycznego i dzięki wzmocnieniu Pani samooceny i wypracowaniu wspólnie z Panią metod radzenia sobie z codziennością, pomoże Pani wyjść z tego stanu.
Pozdrawiam ciepło
Anna Ręklewska psychoterapeuta