Witam serdecznie,
Polecam zgłoszenie się do Poradni Zdrowia Psychicznego celem dokonania diagnostyki psychologicznej oraz psychiatrycznej.
Warto zastanowić się nad podjęciem psychoterapii, z pomocą której można wprowadzać korzystne zmiany w swoim życiu/myśleniu o sobie i otaczającym świecie.
Pozdrawiam
Agnieszka Jabłonowska
Witam Pana,
wskazane jest dla Pana wsparcie psychoterapeutyczne, z pomocą specjalisty łatwiej będzie zrozumieć problem i poradzić sobie z nim.
Samoocenę czyli poczucie własnej wartości, kształtuje się w procesie socjalizacji. Wiele czynników składa się na poczucie własnej wartości, takich jak; postrzeganie samego siebie, wiara w siebie, własna skuteczność, samoakceptacja, poczucie własnej godności. Ogólnie mówiąc jest to opinia nas samych o sobie, inaczej mówiąc negatywne automatyczne myśli dotyczące siebie, wysoki krytycyzm w stosunku do siebie. Wskazana jest pomoc psychologa/psychoterapeuty, proces terapeutyczny umożliwi zrozumieć swoje zachowanie w określonym kontekście (sytuacji) i umożliwi zmodyfikować wzory myślenia, to wpłynie na poprawę funkcjonowania społecznego. Poczucie własnej wartości czyli samoocenę trzeba odbudować, tak żeby była optymalna i stabilna. Przekonania i opinie na własny temat w oparciu o doświadczenia życiowe kształtują samoocenę. Szczególnie negatywne komunikaty i doświadczenia w procesie rozwoju są istotą niskiego poczucia własnej wartości. Spróbuj zastanowić się jaką wartość sobie przypisujesz, zastanów się, jak ta opinia wpływa na twoje myśli i uczucia, w związku z tym, jakie działania podejmujesz: 1)Czy doceniasz siebie? 2)Czy lubisz siebie? 3)Czy akceptujesz swoje zachowanie? 4)Jaka jest twoja skuteczność? 5)Czy masz poczucie własnej godności? 6)Jak widzisz siebie? Negatywne przekonania na własny temat - wysoki samokrytycyzm jest wskaźnikiem, który pokazuje, że skupiasz się na własnych słabościach, wadach i jednocześnie nie doceniasz swoich zalet. Emocje, które są synchronizowane z negatywnymi myślami to; smutek, lęk, frustracja, złość, poczucie winy i wstydu. Myśli i emocje mają wpływ na nasze zachowanie - obserwuje się to w różnych sytuacjach; trudność w asertywnym wyrażaniu potrzeb, niezdecydowanie w realizacji planów życiowych. Mogą pojawiać się też dolegliwości somatyczne; napięcie, zmęczenie, ból głowy. Wskazane jest leczenie metodą psychoterapii poznawczo - behawioralnej. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala zrozumieć problem, im lepiej rozumiemy problem, tym łatwiej sobie z nim radzimy - poprawi się Pana funkcjonowanie społeczne oraz ustabilizuje się Pana samoocena, co wpłynie na dobrostan psychiczny. Pozdrawiam serdecznie
Zachęcam do poczytania;
https://charaktery.eu/artykul/syndrom-doroslych-dzieci
https://charaktery.eu/artykul/dda-w-mojej-rodzinie-nie-bylo-swiat
http://polki.pl/zdrowie/psychologia,dda-objawy-jak-rozpoznac-syndrom-doroslych-dzieci-alkoholikow,10008598,artykul.html
Dzień Dobry Panu,
Gratuluję Panu, że poszukuje Pan dla siebie poprawy jakości życia, na którą Pan tak zasługuje!
Zastanawia się Pan, nad przyczyną Pana trudności..., ja je upatruję
w Pana przeszłości, z historią nadużywania alkoholu (w tle) przez Pana Ojca, kiedy to nie miał Pan wsparcia oraz możliwości wypracowania w sobie zasobów poczucia własnej wartości.
Stare programy, które powstały po wcześniejszych Pana przeżyciach dyktują Panu obecne niepokoje.
Nie pozwalają też lekkość, na marzenia, pragnienia...
Jednak...
Jest już Pan dorosłym Mężczyzną i kreowanie swojego życia zależy już tylko od Pana.
Należy iść własną drogą i kierować się tym, co dla Pana jest tak ważne (pomimo dużej trudności!).
Jest to możliwe!
Tak ode mnie chcę Panu powiedzieć, że to te trudne doświadczenia, z dzieciństwa tak pięknie kształtują osobowość (choć być może teraz to Pan widzi inaczej).
I jeszcze jedno..., proszę nie porównywać się do Innych..., bo to Pan jest (również) ważny!
Proszę już nie czekać i sięgnąć po potrzebną Panu psychoterapię (pracę rozwojową terapeutyczną) pod okiem psychologa/psychoterapeuty w Poradni Zdrowia Psychicznego albo w Poradni Leczenia Osób Uzależnionych/Współuzależnionych.
Wspieram Pana mentalnie i życzę Panu spełnienia pragnień,
irena.mielnik.madej@gmail.com
tel. 502 749 605
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego nie akceptuję siebie? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak poradzić sobie z uczuciem niskiej atrakcyjności? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak sobie radzić z taką niską samooceną? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć niską samoocenę u 25-latka? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Dlaczego przez większość mojego życia czuję strach przed czymś? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak radzić sobie z dużą nieśmiałością? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak nauczyć się samoakceptacji? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Jak leczyć niską samoocenę u młodej osoby? – odpowiada Mgr Irena Mielnik - Madej
- Jak przestać się przejmować tym porównywaniem siebie do innych? – odpowiada Mgr Bożena Waluś
- Skąd się bierze mój brak chęci do życia i niska samoocena? – odpowiada Mgr Bożena Waluś