Jak ADHD zmienia życie

Witam!

Jestem dziewczyną w wieku 14 lat i od dawna czuję się inna, a to dlatego, że z reguły jestem odtrącana przez społeczeństwo. Ludzie udają, że mnie lubią, lecz za moimi plecami oczerniają - może dlatego, że moja matka jest prezesem stowarzyszenia - strasznie jest mi przykro z tego powodu. Chcę być miła, ale działam impulsywnie, nie potrafię pohamować mojego chamskiego języka. Kiedy starsi się do mnie rzucają, ja im odpyskowuję, ale tylko dlatego, że chce mieć takie same prawa! Wiek tu nie powinien się liczyć! Czy starszy, czy młodszy to i tak człowiek.

Mam dziwne przeczucia, że ludzie mnie obserwują, jakbym była w ukrytej kamerze. Moje poczucie humoru jest baaaardzo specyficzne, denerwuje mnie to kiedy ktoś nie zrozumie o co mi chodzi (np. w żartach). Często mam ochotę na zrobienie czegoś naprawdę głupiego takiego jak; śmierć, pocięcie się, pobicie kogoś, przeklinanie, krzyczenie itd. Do tego wszystkiego dochodzi jeszcze nieszczęśliwa miłość.. Kocham się w chłopaku od 2 lat i niedawno zdałam sobie sprawę z tego, że on mnie nigdy nie polubi tak jak bym chciała, ponieważ nawet nie złożył mi życzeń na urodziny - a to przecież robią nawet znajomi.

Podejrzewam, że mam ADHD. Sprawdziłam u Was temat o nazwie "Jak rozpoznać ADHD u dziecka?" dużo rzeczy się zgadza. Kiedy doszłam do końca oniemiałam, poczułam jakby ulgę, ponieważ teraz wiem, że to nie moja wina, że zachowuję się w "inny" sposób. Chciałabym się upewnić czy to prawda, ale moja matka na pewno nie pójdzie ze mną z tym do lekarza, tylko mnie wyśmieje, albo zignoruje. Mam nadzieję, że ktoś mi pomoże.

Pozdrawiam.

KOBIETA ponad rok temu
Mgr Kamila Drozd Psycholog
80 poziom zaufania

Witam serdecznie!

Nie wiem, czy Twoja autodiagnoza, którą sobie wystawiłaś, czyli ADHD, jest słuszna i trafiona. Przez Internet nie jestem w stanie zweryfikować, czy masz rację, twierdząc, że przyczyną Twoich problemów jest zespół hiperkinetyczny. Jeżeli obawiasz się, że Twoja mama nie zechce pójść z Tobą do lekarza, by sprawdzić, czy rzeczywiście cierpisz na ADHD, to rozważ samodzielną wizytę u psychologa szkolnego. Może dyskretna rozmowa z psychologiem w szkole pomoże Ci zrozumieć niektóre Twoje trudności. Może Twoje poczucie bycia odtrąconą i nierozumianą, impulsywność, cięty język, kiepskie relacje z rówieśnikami to nie kwestia ADHD, co raczej przejaw nastoletniego buntu, dojrzewania, poszukiwania swojego „Ja”. Ponadto, do Twoich problemów dochodzi nieszczęśliwa miłość, zauroczenie chłopakiem, który nie zwraca na Ciebie uwagi, co jest niewątpliwe bolesnym doświadczeniem. Podczas spotkania z psychologiem miałabyś okazję porozmawiać również na ten temat. O ADHD świadczą najczęściej takie objawy, jak: nadmierna aktywność i ruchliwość, impulsywność, nadpobudliwość, zaburzenia koncentracji uwagi, przedwczesne kończenie zadań i pozostawianie ich niedokończonych, szybka utrata zainteresowania zadaniem, gadatliwość, niepokój psychoruchowy (skakanie, bieganie, wiercenie się), brak hamulców w relacjach społecznych, impulsywne przekraczanie zasad społecznych itp. Niepokoją mnie bardzo Twoje myśli o śmierci czy samookaleczaniu się. Jeżeli masz jakieś kłopoty, o których nie chcesz rozmawiać z bliskimi, zawsze możesz skorzystać z Młodzieżowego Telefonu Zaufania (nr tel.: 116 111). Zachęcam, byś przeczytała artykuły o ADHD zamieszczone w naszym serwisie:

http://portal.abczdrowie.pl/jak-zrozumiec-i-leczyc-adhd
http://portal.abczdrowie.pl/objawy-adhd
http://portal.abczdrowie.pl/czym-jest-adhd
http://portal.abczdrowie.pl/diagnostyka-adhd
http://portal.abczdrowie.pl/leczenie-adhd

Pozdrawiam!    

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty