Jak osiągnać pełny wzwód?

Witam. Mam 29 lat i chciałbym opisać mój problem. Mam stałą partnerkę z którą jestem 2 lata, współżyjemy ze sobą i nie miałem problemu z udanym stosunkiem ponieważ moja narzeczona jest śliczną seksowną kobietą więc nie miałem problemu z erekcją i podnieceniem. Ale ostatnio przydarzyła mi się przykra niespodzianka chciałem kochać się z moją narzeczoną, a nie dostałem wzwodu, mój penis był opadnięty i mimo pieszczot nie podniósł się. Bardzo mnie to zmartwiło, zdenerwowałem się mimo iż moja partnerka powiedziała, że to nie tragedia i każdemu może się zdarzyć. Od tego czasu zauważyłem, że nie mam rano nawet erekcji. Czuję się dziwnie, nawet spróbowałem masturbacji aby sprawdzić, czy jest wszystko w porządku, ale mój penis nie był tak sztywny, ledwo co stał, a podczas orgazmu wytrysk, jak zawsze był gwałtowny, to teraz taki słaby. Nie wiem co się dzieje, martwię się. Ostatnio odmówiłem mojej partnerce współżycia głupią wymówką, bo bałem się, że znowu nic z tego nie wyjdzie, a brakuje mi seksu i tego podniecenia. Nie palę papierosów, piwko owszem z rozsądkiem, zero używek, narkotyków, żadnych tabletek nie biorę. Dodam jeszcze tylko, że ostatnio zacząłem używać prezerwatywy, bo moja dziewczyna przestała brać tabletki antykoncepcyjne i nie było problemu kochać się z prezerwatywą mimo mniejszych doznań, ale penis stał, a teraz nie. Liczę na pomoc. Dziękuję.
MĘŻCZYZNA, 29 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Dziękujemy za zadanie pytania.
Zaburzeniami erekcji określa się sytuację kiedy mężczyzna nie jest zdolny do osiągnięcia i / lub utrzymania wzwodu w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego stosunku.
Zaburzenia erekcji bywają przewlekłe. Przedłużający się problem odbija się na ogólnym zdrowiu pacjenta, a szczególnie jego sferze emocjonalnej.
Przyczyn zaburzeń erekcji jest wiele i wynikają one zarówno z czynników fizycznych, jak i psychicznych.
Przyczyny organiczne, dotyczące ok. 80% przypadków, są związane z
- nieprawidłowościami i uszkodzeniami naczyń i ciał jamistych prącia
- niektórymi zaburzeniami neurologicznymi i hormonalnymi
- chorobami (np. cukrzyca, stwardnienie rozsiane, urazy rdzenia kręgowego, nadciśnienie tętnicze, choroby serca, nerek)
- zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym
- przyjmowaniem leków (m.in. przeciw nadciśnieniu tętniczemu, przeciwdepresyjnych, uspokajających, diuretyków) oraz narkotyków
- paleniem tytoniu i nadużywaniem alkoholu.
Warto pamiętać, że kłopoty z erekcją mogą towarzyszyć każdej chorobie (nawet przeziębieniu), która przejściowo powoduje u mężczyzny zmęczenie i osłabienie.
Natomiast przyczyny psychogenne wiążą się z ośrodkowym blokowaniem mechanizmów erekcji powstającym bez urazów fizycznych, takimi jak np.:
- lęk przed niezdolnością do odbycia stosunku
- niska samoocena (w odniesieniu do własnej osoby i oceny swojej pracy)
- problemy w istniejącym związku, np. ochłodzenie uczuć, poczucie winy, itp.
- zahamowania w odniesieniu do aktu seksualnego, spowodowane np. poprzednimi złymi doświadczeniami
 lęk przed posiadaniem dzieci lub zarażeniem się chorobą weneryczną.
Obecnie uważa się, że pomiędzy 70 a 80% przypadków zaburzeń erekcji związane jest z innymi schorzeniami np. miażdżycą, cukrzycą, zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym i lekami. Natomiast zaburzenia o podłożu psychologicznym są bardziej charakterystyczne dla młodszych pacjentów.
Czynniki ryzyka:
- Hormony - Po 40 roku życia obniża się poziom testosteronu, co wiąże się ze zmniejszeniem zainteresowania seksem.
- Rak prostaty i inne schorzenia gruczołu krokowego - Nowotwory i operacje prostaty oraz operacje w obrębie jelita grubego mogą także być przyczyną wystąpienia kłopotów z erekcją.
- Leki - Prawie jedna czwarta przypadków wystąpienia kłopotów ze wzwodem spowodowana jest przez leki, np. leki obniżające ciśnienie (leki moczopędne, beta blokery), leki na chorobę wrzodową żołądka, chemioterapia i większość leków przeciwdepresyjnych. Na szczęście w większości przypadków objawy ustępują po odstawieniu leczenia.
- Urazy - Urazy rdzenia kręgowego i miednicy (złamania) mogą być przyczyną zaburzeń erekcji.
- Palenie papierosów i picie alkoholu - Długoletnie palenie papierosów powoduje zaburzenia przepływu naczyniowego i powstanie miażdżycy. Alkohol w małych ilościach pomaga w osiągnięciu wzwodu, ale w większych go utrudnia.
- Starzenie - Starzenie się organizmu powoduje zaburzenie przepływu krwi przez ciała jamiste prącia. Po osiągnięciu orgazmu znacznie wydłuża się czas potrzebny do osiągnięcia kolejnej erekcji.
- Czynniki psychologiczne - Każdy czynnik stresogenny może być przyczyną poważnych zaburzeń seksualnych. Pobudzenie i depresja stanowią czynniki bezpośrednio związane z zaburzeniami erekcji.
- Inne czynniki - Spośród innych czynników można przykładowo wymienić wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie, utratę pracy czy zbyt małe zarobki.
Z wyrazami szacunku,
Zespół redakcyjny abcZdrowie.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Kiedy może powrócić pełny wzwód przy partnerce?

Witam, mam 23 lata. Po kilkuletniej regularnej masturbacji przyszedł czas na zrobienie to pierwszy raz z kobietą i... no właśnie miałem problem z osiągnięciem pełnego wzwodu. Do stosunku doszło, ona doszła lecz ja nie. Pierwsze co mi przyszło do głowy, to że przez nadmierną masturbację mój problem, i tu moje pytanie. W jakim czasie po odstawieniu masturbacji i filmów erotycznych może powrócić pełny wzwód przy partnerce?
MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu

Dzień dobry!

Nie jest możliwe tego odgadnąć, czy, jakiego rodzaju i po jakim czasie będzie efekt rezygnacji z masturbacji. A także, czy i na ile będzie możliwa taka całkowita rezygnacja. Każdy człowiek i każda historia jest inna.

Pozdrawiam!

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Jak ćwiczyć, aby osiągnąć pełny wzwód?

Witam, od kilku lat byłem samotny uprawiałem seks bardzo rzadko. Często zaspokajalem swoje potrzeby poprzez masturbacje. Od pewnego czasu spotykam się z kobieta próbowaliśmy uprawiać seks jednak mój członek nie mógł osiągnąć pełnego wzwodu. Domyślam się, ze to przez długa przerwę w regularnym współżyciu i masturbacji. Jak teraz mogę wrocic do normalności. Jak „ćwiczyć” żeby osiągnąć pełny wzwód przy normalnym stosunku?
MĘŻCZYZNA, 38 LAT ponad rok temu

Dzień dobry!

Nie jest możliwe odgadnąć, jakie są przyczyny i mechanizmy zaburzeń erekcji w Pana sytuacji oraz nie istnieją uniwersalne metody treningowe w leczeniu zaburzeń erekcji.

Być może sytuacja miała charakter jednorazowy, tak jak Pan wyjaśnia, związana np. ze stresem nowej sytuacji, pierwszego kontaktu po dłuższej przerwie. Jest to naturalne i przeważnie mija z czasem i pozytywnym nastawieniem obydwu stron.

Być może, jak również Pan przypuszcza, kwestią są utrwalone długoterminowo nawyki masturbacyjne.

Nie można też jednak wykluczyć innych przyczyn somatycznych, związanych z dynamiką stanu zdrowia itp.

Konieczna jest dłuższa osobista rozmowa, większa ilość informacji i przeprowadzenie badań diagnostycznych.

Pozdrawiam!

0

Witam Pana,
Przyczyn zaburzeń erekcji może być bardzo dużo.
Najczęściej mają one podłoże psychologiczne.
Barierę psychiczną stanowią przede wszystkim lęki,
kompleksy, nieprzyjemne doświadczenia związane
z inicjacją, przykre doświadczenia z przeszłości,
a także przesadne podporządkowanie wszystkich myśli
i działań staraniom się o to, by „dobrze wypaść”.
Również masturbacja często jest przyczyną zaburzeń erekcji .
Uprawiając masturbację wykształca się i utrwala fałszywe
nawyki reagowania seksualnego.
Możliwe, że nastąpiło u Pana trwałe zakodowanie
reakcji tylko na bodźce autoerotyczne.
Częste stosowanie masturbacji powoduje uzależnienie
od tego typu bodźców.
W efekcie blokada, brak wrażliwości na bodźce
wysyłane przez partnerkę w trakcie gry miłosnej,
a nawet brak reakcji na dotyk czy pieszczoty partnerki
oraz brak możliwości osiągnięcia zaspokojenia seksualnego
w układzie partnerskim z kobietą.
Warto omówić problem z seksuologiem.
W leczeniu tego typu zaburzeń doskonale sprawdza się
również psychoterapia.
Zachęcam Pana do skorzystania z psychoterapii.
Zachęcam Pana do podjęcia psychoterapii,
która naprowadza na zmianę powstałych uwarunkowań
i zniekształconych reakcji seksualnych , w wyniku
czego wypracowane zostaje właściwe, satysfakcjonujące
reagowanie seksualne.
Gdyby chciał Pan porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu ze mną.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty