Mam zaburzenia wzwodu. Co powinienem zrobić?

Mam 52 lata i jak dotąd udane życie seksualne, ale około rok temu, po jakimś niepowodzeniu w łóżku zaczął się problem. Kiedy czekałem na przyjście żony wszystko było w porządku, wystarczy, że pomyślę i po 10 minutach jestem gotowy do stosunku, ale po jej przyjściu po jakimś czasie wszystko się kończy. Byłem u seksuologa, po badaniach przez niego zleconych - testosteron - 1263 (marzec), 1140 (czerwiec), 1087 ( wrzesień) - prolaktyna - 5,41 - ALT - 22,4 - AST - 23,8 - FSH - 1,66 - kreatynina - 1,16 - LH 1,09 - beta HCG - <1 - brałem przez około 6 miesięcy v*** i p***. Byłem również u endokrynologa (część wyników powyższych jest z jego zlecenia) po wszelkich badaniach orzekł, że ponieważ nic innego mi się nie dzieje, a poziom testosteronu spada to nie należy nic robić. Nadmieniam, że prowadzę aktywny tryb życia (biegam ok 5 - 6 km trzy cztery razy w tyg) i nie cierpię na żadne schorzenia i inne choroby, czułem się zawsze dobrze. Biorę doraźnie c*** lub c*** i to pomaga, ale nie zawsze, a poza tym często gdy nie wezmę również jest w porządku (przede wszystkim gdy nie "myślę"), ale to nie jest proste. Wzwody rano mam prawie zawsze. Zdaję i zdawałem sobie sprawę, że jest to problem o podłożu psychicznym, ale czy już jestem zdany na zawsze na tabletki? Czy jest sposób aby uwolnić się od tego - nie potrafię nie myśleć - tak jak mi żona powtarza i co jest powodem i jakie mogą być ewentualne konsekwencje poziomu testosteronu (nigdy nic nie brałem). Ponadto teraz (od dwóch miesięcy) przyplątała mi się arytmia i leki - p*** 2 razy/dziennie - działa niekorzystnie, ale jeszcze w ogóle tego nie odczułem. Problem pojawia się tylko tuż przed stosunkiem.
52 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Dziękujemy za zadanie pytania.
Zaburzeniami erekcji określa się sytuację kiedy mężczyzna nie jest zdolny do osiągnięcia i / lub utrzymania wzwodu w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego stosunku.
Zaburzenia erekcji bywają przewlekłe. Przedłużający się problem odbija się na ogólnym zdrowiu pacjenta, a szczególnie jego sferze emocjonalnej.
Przyczyn zaburzeń erekcji jest wiele i wynikają one zarówno z czynników fizycznych, jak i psychicznych.
Przyczyny organiczne, dotyczące ok. 80% przypadków, są związane z
- nieprawidłowościami i uszkodzeniami naczyń i ciał jamistych prącia
- niektórymi zaburzeniami neurologicznymi i hormonalnymi
- chorobami (np. cukrzyca, stwardnienie rozsiane, urazy rdzenia kręgowego, nadciśnienie tętnicze, choroby serca, nerek)
- zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym
- przyjmowaniem leków (m.in. przeciw nadciśnieniu tętniczemu, przeciwdepresyjnych, uspokajających, diuretyków) oraz narkotyków
- paleniem tytoniu i nadużywaniem alkoholu.
Warto pamiętać, że kłopoty z erekcją mogą towarzyszyć każdej chorobie (nawet przeziębieniu), która przejściowo powoduje u mężczyzny zmęczenie i osłabienie.
Natomiast przyczyny psychogenne wiążą się z ośrodkowym blokowaniem mechanizmów erekcji powstającym bez urazów fizycznych, takimi jak np.:
- lęk przed niezdolnością do odbycia stosunku
- niska samoocena (w odniesieniu do własnej osoby i oceny swojej pracy)
- problemy w istniejącym związku, np. ochłodzenie uczuć, poczucie winy, itp.
- zahamowania w odniesieniu do aktu seksualnego, spowodowane np. poprzednimi złymi doświadczeniami
 lęk przed posiadaniem dzieci lub zarażeniem się chorobą weneryczną.
Obecnie uważa się, że pomiędzy 70 a 80% przypadków zaburzeń erekcji związane jest z innymi schorzeniami np. miażdżycą, cukrzycą, zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym i lekami. Natomiast zaburzenia o podłożu psychologicznym są bardziej charakterystyczne dla młodszych pacjentów.
Czynniki ryzyka:
- Hormony - Po 40 roku życia obniża się poziom testosteronu, co wiąże się ze zmniejszeniem zainteresowania seksem.
- Rak prostaty i inne schorzenia gruczołu krokowego - Nowotwory i operacje prostaty oraz operacje w obrębie jelita grubego mogą także być przyczyną wystąpienia kłopotów z erekcją.
- Leki - Prawie jedna czwarta przypadków wystąpienia kłopotów ze wzwodem spowodowana jest przez leki, np. leki obniżające ciśnienie (leki moczopędne, beta blokery), leki na chorobę wrzodową żołądka, chemioterapia i większość leków przeciwdepresyjnych. Na szczęście w większości przypadków objawy ustępują po odstawieniu leczenia.
- Urazy - Urazy rdzenia kręgowego i miednicy (złamania) mogą być przyczyną zaburzeń erekcji.
- Palenie papierosów i picie alkoholu - Długoletnie palenie papierosów powoduje zaburzenia przepływu naczyniowego i powstanie miażdżycy. Alkohol w małych ilościach pomaga w osiągnięciu wzwodu, ale w większych go utrudnia.
- Starzenie - Starzenie się organizmu powoduje zaburzenie przepływu krwi przez ciała jamiste prącia. Po osiągnięciu orgazmu znacznie wydłuża się czas potrzebny do osiągnięcia kolejnej erekcji.
- Czynniki psychologiczne - Każdy czynnik stresogenny może być przyczyną poważnych zaburzeń seksualnych. Pobudzenie i depresja stanowią czynniki bezpośrednio związane z zaburzeniami erekcji.
- Inne czynniki - Spośród innych czynników można przykładowo wymienić wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie, utratę pracy czy zbyt małe zarobki.
Z wyrazami szacunku,
Zespół redakcyjny abcZdrowie.pl
 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problemy z wzwodem - co powinienem zrobić?

Witam. Mam problem. Od jakiś 2 tygodni mam ten problem. Nie chce mi stanąć tak jak kiedyś, jest o jakieś 2 cm mniejszy. Samemu mam problem normalnie dojść do wytrysku. Prono na mnie nie działa. Ponieważ on opada, co mnie zaniepokoiło i skłoniło do szukania to to, że ostatnio udało mi się go zw** a podczas wytrysku mi opadł. Z stosunkiem nie mam problemu, ale czuję, że czasem też nie stoi tak jak powinien. Czy może być to dla tego, że nieustanie miesiąc robiliśmy to prawie codziennie (stosunek to taki jak dziewczyna lubi, czyli szybko i mocno i tak ok. po 45 min., czasem godzina)? Czy może fakt, że ostatnio wygląda to tak: masuje mi go, bierze do buzi i po 3 sekundach mówi, że tego nie zrobi, albo rozpala mnie i potem mówi, że byłem niegrzeczny i nic z tego nie będzie. Przez to starałem się opanować żądze sexu i nie wiem czy to przez to mam ten problem. To minie samo czy mam iść do lekarza?

MĘŻCZYZNA ponad rok temu

Witam,
Istotnie, przemęczenie fizyczne, które częściowo powodowane może być intensywnym i wyczerpującym życiem seksualnym jest jednym z czynników osłabiających erekcję. Nie bez znaczenia jest tu również postawa partnerki, która może wywołać frustrację oraz niepewność, co do finału zbliżenia. W takim wypadku zalecam dialog z partnerką i objaśnienie jej swoich obaw, zwłaszcza jeśli taka praktyka stosowana przez nią nie znajduje Twojej akceptacji. Ograniczenie współżycia lub mniej forsujący tryb życia powinien doprowadzić do samoistnego ustąpienia zaburzeń.
Jeżeli jednak nie przyniesie to rezultatu, zalecam konsultację ze specjalistą urologiem.
Pozdrawiam. 

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Problem ze wzwodem. Co powinienem zrobić?

Witam! Mam problem ze wzwodem :( Mam 20 lat i jestem z dziewczyną już ponad rok. Nie uprawialiśmy jeszcze seksu, bo jak zaczynamy się bawić albo mam chwilowy wzwód, to za parę chwil mi opada albo nie ma go wcale :(( Moja dziewczyna jest wyrozumiała, ale widzę, że powoli ona zaczyna wątpić, że nam się uda. Jest ona moją pierwszą dziewczyną i jak mieliśmy się kochać pierwszy raz, to mi opadł i się zestresowałem i miałem problemy przez następne kilka miesięcy, bo o tym myślałem. Potem jakoś nam się udawało (jednak musiała się trochę napracować), ale przez to, że były to moje pierwsze stosunki w życiu, kończyłem bardzo szybko. Poczytałem trochę i znalazłem parę sposobów na przedwczesny wytrysk, m. in. długa masturbacja z opóźnianiem wytrysku i teraz znowu nie mogę mieć wzwodu :( P.S. Kiedyś dużo się masturbowałem i zdarza mi się to też teraz (chociaż w mniejszym stopniu). Proszę o pomoc. Pozdrawiam
20 LAT ponad rok temu
Redakcja abcZdrowie
98 poziom zaufania

Dziękujemy za zadanie pytania.
Problemy impotencji i masturbacji przeplatają się i mogą sobie towarzyszyć.
Często zdarza się, że nadmierna masturbacja jest przyczyną impotencji.
Jednakże niekiedy mimo, że w czasie masturbacji nie występuje nic niepokojącego
w czasie zbliżenia z dziewczyną dochodzi do zaburzeń wzwodu. W tej sytuacji
problem może być psychologiczny i powinien ustąpić po krótkim leczeniu.
To zagadnienie było poruszane już wielokrotnie na łamach naszego portalu,
szerokie opracowanie zagadnienia znajdzie Pani/Pan w naszych
videocastach, odpowiedziach ekspertów i artykułach, przykłady poniżej:

pytania o tej tematyce
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/nadmiar-masturbacji-i-jego-konsekwencje
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/problem-ze-wzwodem-3
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/brak-ochoty-na-seks-ze-strony-mezczyzny
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/klopot-ze-wzwodem
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/brak-pozadania-i-wzowdu-po-odstawieniu-masturbacji-i-pornografii
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/problem-z-erekcja-co-robic-0
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/problem-ze-wzwodem-4
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/potrzebuje-pomocy-problemy-z-impotencja
http://portal.abczdrowie.pl/pytania/czy-masturbacja-zaburza-wzwod

wideo o tej tematyce
http://portal.abczdrowie.pl/problemy-ze-wzwodem
http://portal.abczdrowie.pl/czy-pornografia-moze-byc-szkodliwa
http://portal.abczdrowie.pl/wplyw-masturbacji-na-potencje

artykuły o tej tematyce
http://portal.abczdrowie.pl/masturbacja-a-impotencja
http://portal.abczdrowie.pl/problem-z-erekcja-zrob-test
http://portal.abczdrowie.pl/problemy-z-orgazmem

Zachęcamy do zadawania innych pytań na które
z przyjemnością odpowiemy.

Zespół redakcyjny abcZdrowie.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty