Mam zaburzenia wzwodu. Co powinienem zrobić?
Mam 52 lata i jak dotąd udane życie seksualne, ale około rok temu, po jakimś niepowodzeniu w łóżku zaczął się problem. Kiedy czekałem na przyjście żony wszystko było w porządku, wystarczy, że pomyślę i po 10 minutach jestem gotowy do stosunku, ale po jej przyjściu po jakimś czasie wszystko się kończy. Byłem u seksuologa, po badaniach przez niego zleconych - testosteron - 1263 (marzec), 1140 (czerwiec), 1087 ( wrzesień) - prolaktyna - 5,41 - ALT - 22,4 - AST - 23,8 - FSH - 1,66 - kreatynina - 1,16 - LH 1,09 - beta HCG - <1 - brałem przez około 6 miesięcy v*** i p***. Byłem również u endokrynologa (część wyników powyższych jest z jego zlecenia) po wszelkich badaniach orzekł, że ponieważ nic innego mi się nie dzieje, a poziom testosteronu spada to nie należy nic robić. Nadmieniam, że prowadzę aktywny tryb życia (biegam ok 5 - 6 km trzy cztery razy w tyg) i nie cierpię na żadne schorzenia i inne choroby, czułem się zawsze dobrze. Biorę doraźnie c*** lub c*** i to pomaga, ale nie zawsze, a poza tym często gdy nie wezmę również jest w porządku (przede wszystkim gdy nie "myślę"), ale to nie jest proste. Wzwody rano mam prawie zawsze. Zdaję i zdawałem sobie sprawę, że jest to problem o podłożu psychicznym, ale czy już jestem zdany na zawsze na tabletki? Czy jest sposób aby uwolnić się od tego - nie potrafię nie myśleć - tak jak mi żona powtarza i co jest powodem i jakie mogą być ewentualne konsekwencje poziomu testosteronu (nigdy nic nie brałem). Ponadto teraz (od dwóch miesięcy) przyplątała mi się arytmia i leki - p*** 2 razy/dziennie - działa niekorzystnie, ale jeszcze w ogóle tego nie odczułem. Problem pojawia się tylko tuż przed stosunkiem.
