Czym są spowodowane problemy z erekcją w młodym wieku?

Witam Państwa. Mam 23 lata. Pierwsze niepokojące objawy zauważyłem rok temu. Poznałem dziewczynę, minęło sporo czasu nim odbył się mój i jej jednocześnie pierwszy raz. Jednak jakaś bliskość do tego czasu istniała. Nakręcony musiałem robić to sam i chyba było to częściej niż dotychczas. Pewnego dnia zauważyłem, że mój członek jest jakby przemęczony, zwiotczały, zbity, w stanie spoczynku. Dałem mu odpocząć. Z biegiem 2 miesięcy wszystko wróciło do normy (w czasie tych 2 miesięcy brałem dwa razy antybiotyki - kleszcz, przeziębienie, miałem wrażenie, że po nich było lepiej z erekcją). Do tego czasu wszystko było ok, tj. do czerwca tego roku. Znów nakręcony zrobiłem to sam trzy razy w ciągu dnia z myślą, a jednocześnie ze strachem i myślami, iż na szczęście mi to minęło. No i na drugi dzień czuje, że znów jest coś nie tak. Zbiegło się w tym czasie rozstanie, lekkie zmarznięcie (głównie stopy), a także ból kręgosłupa (delikatny uraz z gry w piłkę, ledwo odczuwalny w odcinku lędźwiowym). Od tego czasu nie jest do końca tak, jak powinno być. Mój członek sprawia wrażenie przemęczonego. Jest zbity, dość chłodny, a także przykurczony. Nie jest "gąbczasty" w spoczynku, a erekcje nie są takie mocne jak wcześniej. Ciągnie się to już dosyć długo. Dodam jeszcze, że miałem parę lat temu mały epizod z nerwicą, rozstanie mocno przeżyłem, teraz jeszcze kłopoty z nim... Powoli i to załamanie zaczyna wracać. O dziwo, kiedy nie robiłem tego przez jakiś czas (3 dni) czułem ponownie tę rządzę, a członek reagował tak, jak powinien. Erekcja była pełna i szybka. Po rozładowaniu znów wszystko wróciło do niepokojącego stanu. Dodam jeszcze tylko, że poranne erekcje występują, lecz są słabsze. Proszę o pomoc i przepraszam za tak dużą ilość tekstu.
MĘŻCZYZNA, 23 LAT ponad rok temu

Czy masturbacja wpływa na potencję?

Redakcja abcZdrowie
82 poziom zaufania

Dziękujemy za zadanie pytania.
Zaburzeniami erekcji określa się sytuację kiedy mężczyzna nie jest zdolny do osiągnięcia i / lub utrzymania wzwodu w stopniu wystarczającym do odbycia satysfakcjonującego stosunku.
Zaburzenia erekcji bywają przewlekłe. Przedłużający się problem odbija się na ogólnym zdrowiu pacjenta, a szczególnie jego sferze emocjonalnej.
Przyczyn zaburzeń erekcji jest wiele i wynikają one zarówno z czynników fizycznych, jak i psychicznych.
Przyczyny organiczne, dotyczące ok. 80% przypadków, są związane z
- nieprawidłowościami i uszkodzeniami naczyń i ciał jamistych prącia
- niektórymi zaburzeniami neurologicznymi i hormonalnymi
- chorobami (np. cukrzyca, stwardnienie rozsiane, urazy rdzenia kręgowego, nadciśnienie tętnicze, choroby serca, nerek)
- zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym
- przyjmowaniem leków (m.in. przeciw nadciśnieniu tętniczemu, przeciwdepresyjnych, uspokajających, diuretyków) oraz narkotyków
- paleniem tytoniu i nadużywaniem alkoholu.
Warto pamiętać, że kłopoty z erekcją mogą towarzyszyć każdej chorobie (nawet przeziębieniu), która przejściowo powoduje u mężczyzny zmęczenie i osłabienie.
Natomiast przyczyny psychogenne wiążą się z ośrodkowym blokowaniem mechanizmów erekcji powstającym bez urazów fizycznych, takimi jak np.:
- lęk przed niezdolnością do odbycia stosunku
- niska samoocena (w odniesieniu do własnej osoby i oceny swojej pracy)
- problemy w istniejącym związku, np. ochłodzenie uczuć, poczucie winy, itp.
- zahamowania w odniesieniu do aktu seksualnego, spowodowane np. poprzednimi złymi doświadczeniami
 lęk przed posiadaniem dzieci lub zarażeniem się chorobą weneryczną.
Obecnie uważa się, że pomiędzy 70 a 80% przypadków zaburzeń erekcji związane jest z innymi schorzeniami np. miażdżycą, cukrzycą, zabiegami chirurgicznymi na gruczole krokowym i lekami. Natomiast zaburzenia o podłożu psychologicznym są bardziej charakterystyczne dla młodszych pacjentów.
Czynniki ryzyka:
- Hormony - Po 40 roku życia obniża się poziom testosteronu, co wiąże się ze zmniejszeniem zainteresowania seksem.
- Rak prostaty i inne schorzenia gruczołu krokowego - Nowotwory i operacje prostaty oraz operacje w obrębie jelita grubego mogą także być przyczyną wystąpienia kłopotów z erekcją.
- Leki - Prawie jedna czwarta przypadków wystąpienia kłopotów ze wzwodem spowodowana jest przez leki, np. leki obniżające ciśnienie (leki moczopędne, beta blokery), leki na chorobę wrzodową żołądka, chemioterapia i większość leków przeciwdepresyjnych. Na szczęście w większości przypadków objawy ustępują po odstawieniu leczenia.
- Urazy - Urazy rdzenia kręgowego i miednicy (złamania) mogą być przyczyną zaburzeń erekcji.
- Palenie papierosów i picie alkoholu - Długoletnie palenie papierosów powoduje zaburzenia przepływu naczyniowego i powstanie miażdżycy. Alkohol w małych ilościach pomaga w osiągnięciu wzwodu, ale w większych go utrudnia.
- Starzenie - Starzenie się organizmu powoduje zaburzenie przepływu krwi przez ciała jamiste prącia. Po osiągnięciu orgazmu znacznie wydłuża się czas potrzebny do osiągnięcia kolejnej erekcji.
- Czynniki psychologiczne - Każdy czynnik stresogenny może być przyczyną poważnych zaburzeń seksualnych. Pobudzenie i depresja stanowią czynniki bezpośrednio związane z zaburzeniami erekcji.
- Inne czynniki - Spośród innych czynników można przykładowo wymienić wykorzystywanie seksualne w dzieciństwie, utratę pracy czy zbyt małe zarobki.
Jedynie lekarz, po zbadaniu i zebraniu wywiadu jest w stanie prawidłowo ocenić przyczynę problemów i właściwie zlecić ewentualne leczenie.
Zachęcamy do zadawania innych pytań, na które z przyjemnością odpowiemy.

Z wyrazami szacunku,
Zespół redakcyjny abcZdrowie.pl

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty