Jak. skutecznie leczyć zaburzenia lękowe?

Witam. Od 8 lat choruję na zaburzenia lękowe. Od 3 lat regularnie biorę venlektin 75mg alprox 1mg na dzień oraz senzop 7,5 pól tabletki na noc. Jestem pod stałą kontrolą psychiatry. Od 4 lat regularnie uczeszczam na terapie. Mój stan zdrowia nie poprawia się. Dolegliwosci somatycznych typu problemy z układem pokarmowym, nagłe osłabienia, zawroty głowy, częstoskurcz etc. zdecydowanie pojawia się z czasem coraz wiecej. Napady paniki zamieniły się 3 lata temu w lęk przewlekły, który trwa do dnia dzisiejszego. Co zrobić w takiej sytuacji? Jak długo można wytrzymać w ciągłym niepokoju. Dodam, że leków było wiele i psychiatra też nie pierwszy.
KOBIETA, 35 LAT ponad rok temu

Kiedy należy zgłosić się do psychiatry?

Depresja bardzo utrudnia funkcjonowanie osoby w środowisku zawodowym, społecznym i prywatnym. Trzeba wiedzieć, kiedy jest moment na zgłoszenie się do specjalisty. O tym opowiada lekarz Zofia Antosik.

Witam Panią,
Niepokojący jest fakt, że zaburzenia lękowe leczy
Pani cztery lata i pisze Pani „Mój stan zdrowia nie poprawia się”.
Jeżeli wieloletnie leczenie psychiatryczne, połączone z psychoterapią,
nie przynosi pożądanych efektów, należy pomyśleć o zmianie
metody leczenia, a także lekarza psychiatry i psychoterapeuty.
Powinna Pani też wiedzieć, że farmakologia jest leczeniem
objawowym - leki nie leczą zaburzeń lękowych
i nie rozwiązują problemu, jedynie tłumią objawy.
Leczenie farmakologiczne, tzn. środki uspokajające,
obniżające napięcie, czasem antydepresanty
o dodatkowym działaniu tłumiącym lęk sprawiają,
że lęki i inne dolegliwości stają się łatwiejsze
do zniesienia, ale nie leczą choroby.
Aby skutecznie i bezpiecznie wyleczyć zaburzenia
lękowe, należy dotrzeć do źródła problemu
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Panią do wprowadzenia odpowiednio dopasowanej
psychoterapii w proces leczenia.
Terapeuta pomoże Pani uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń lękowych oraz ich uciążliwymi
konsekwencjami, dzięki czemu odzyska Pani spokój,
równowagę wewnętrzną i radość życia.
Gdyby chciała Pani ze mną porozmawiać o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie

Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl

0

Szanowna Pani,
równolegle z farmakoterapią zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna jako forma leczenia. w związku z tym, że leki niwelują objawy w jakimś stopniu, dyskomfort w cielenie, niepokój mają tło emocjonalne, przyczyna tkwi w procesach myślowych, w związku z tym wskazana jest psychoterapia, która leczy związek przyczynowo - skutkowy problemu.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie
Bożena Waluś
psychologbw@gmail.com
tel.: 696450393

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty