Witam serdecznie!
Ostra białaczka monocytowa (M5) jest jednym z najczęstszych podtypów ostrej białaczki szpikowej.
Aktualnie cały czas trwają badania nad poszukiwaniem coraz bardziej skutecznych schematów leczenia. Wybór leczenia oraz jego intensywność uzależnione jest od wielu czynników, związanych zarówno z samą chorobą jak i pacjentem (np. wiek lub choroby przewlekłe). Zazwyczaj w chemioterapii indukcyjnej stosuje się schemat oparty na trzech lekach, które podaje się łącznie przez 6 dni, następnie w 6 dobie ocenia się odpowiedź na leczenie. W razie braku odpowiedzi, dodatkowo podaje się leki przez kolejne dwa dni.
Po uzyskaniu całkowitej remisji, stosuje się leczenie konsoilidujące (2 cykle), oparte na nieco innym schemacie lekowym, aczkolwiek równie intensywnym. Przed pierwszym cyklem konsolidującym zazwczaj przeprowadza się badanie HLA w kierunku poszukiwania dawcy oraz kolejną ocenę czynników ryzyka. W razie braku dawcy niespokrewnionego po 2 cyklu konsolidującym rozpoczyna się przygotowania do zebrania materiału do autoprzeszczepu.
Oprócz ewnetualnego przeszczepu szpiku, u chorych z całkowitą remisją istnieje alternatywa w postaci leczenia podtrzymującego, które powtarza się przez okres 2 lat.
HR, czyli high risk, oznacza pacjentów z grupy wysokiego ryzyka nawrotu choroby.
Czynniki zaliczające pacjenta do grupy HR to:
- wiek powyżej 50 lat,
- podtyp białaczki M0, M1, M5, M6, M7,
- obecność określonych zmian genetycznych w komórkach białaczkowych (del 5q-, 7q-, MDS-t).
Jak widać, osoba u której rozpoznano białaczkę typu M5, już z racji rozpoznania znajduje się w grupie wysokiego ryzyka. W takiej sytuacji leczenie jest takie, jak opisałam wyżej, z położeniem nacisku na przeszczep szpiku.
Leczenie w każdej fazie wymaga około miesiąca pobytu w szpitalu.
Pozdrawiam serdecznie