Lęk przed wyjściem z domu po ataku paniki

Witam Panią,

Panika to napad bardzo silnego, uogólnionego lęku, którego przyczyny dana osoba nie jest w stanie wskazać. To bardzo nieprzyjemna przypadłość, a jej leczenie wymaga interwencji specjalisty. Nieleczone ataki paniki mogą prowadzić do bardzo poważnych konsekwencji.

Przy tego typu problemach stosuje się psychoterapię najczęściej w ujęciu poznawczo-behawioralnym. W ciężkich przypadkach stosuje się także farmakoterapię, sądzę jednak, że u Pani nie będzie trzeba się do niej uciekać.

Przy walce z atakami paniki warto stosować różnego rodzaju ćwiczenia relaksacyjne. Bardzo często do terapii wprowadza się elementy treningu autogennego. W Pani przypadku radziłabym zastosowanie pewnego bardzo prostego ćwiczenia. W sytuacji, gdy będzie Pani czuła nadchodzący atak proszę usiąść wygodnie, oparta na krześle przy stole. Następnie proszę oprzeć opuszki palców o blat i mocno na niego nacisnąć, takie ćwiczenie proszę połączyć ze spokojnym, rytmicznym i głębokim oddechem. Powstałe napięcie mięśniowe i późniejszy relaks po jego ustąpieniu powinien oddalić napad. Innym sposobem jest koncentracja na dowolnym przedmiocie znajdującym się w zasięgu wzroku. Proszę wówczas skupić na nim całą swoją uwagę, patrząc na niego proszę opisywać go sobie w myślach do momentu aż poczuje się Pani spokojna. W takich przypadkach niewarto, bowiem skupiać się na czynniku wywołującym lęk i próbować go opanować, odepchnąć - niestety umysł ludzki jest tak zbudowany, iż ewentualny lęk będzie się jedynie potęgował.

Pozdrawiam

Witam,

Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca), inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania,
Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne, W Pani przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.

Pozdrawiam serdecznie