Myśli o krzywdzeniu innych osób a nerwica

Witam! Nie wiem, co mam robić. Ostatnio znowu mam prawdopodobnie nerwicę. Mam myśli, że mogę komuś zrobić krzywdę, choć tego nie chcę. Myślę, że zwariuję i że mam depresję, ale depresji raczej nie mam, bo nie płaczę. Czasem są dni smutne, ale to raczej normalne. Mam mętlik w głowie!!! Oglądam jakiś dany program o tematyce złej, że matka zabiła dzieci, bo była chora psychicznie, i ja w tej danej chwili myślę, czy ja też tak zrobię? Boję się, że mogę kogoś skrzywdzić!!! Chodziłam na wizyty do pani psycholog 1,5 roku temu i powiedziała, że już potrafię radzić sobie sama, że jest dobrze, raz było lepiej, raz gorzej  Nie wiem, co mam robić. Gdy myślę, że potrafię kogoś skrzywdzić, myślę, że tracę rozum. Boję się, że nie dam sobie rady!!!

KOBIETA ponad rok temu

Pierwsze objawy autyzmu

Autyzm to dziecięce zaburzenie rozwojowe. Częściej występuje u chłopców niż u dziewczynek. Sprawdź, co jeszcze warto wiedzieć na temat autyzmu. Obejrzyj film i dowiedz się, jakie są jego pierwsze objawy.

Witam serdecznie,

Opisywane przez Panią objawy mogą wskazywać na zaburzenie obsesyjno-kompulsywne.
W tym zaburzeniu występują uporczywe, natrętne myśli (obsesje), które pacjent uważa za sprzeczne np. z własnym systemem wartości, przykre, niechciane. Myśli tego typu są uważane za własne, nie są ,,nasyłane" z zewnątrz. Są powodem odczuwanego napięcia, dyskomfortu, cierpienia. Osoba wierząca może więc np. myśleć na ,,bluźniercze tematy", kochająca matka - o skrzywdzeniu własnego dziecka. Często pojawiają się obawy przed możliwością zabrudzenia, zakażenia. Natręctwa mogą również przybierać formę wyobrażeń (np. o treści erotycznej).

Sposobem rozładowywania napięcia pojawiającego się w wyniku obsesji mogą być różnego rodzaju czynności (np. częste sprawdzanie, wielokrotne mycie rąk, odkażanie ubrań, modlitwa) oraz ukierunkowywanie myślenia (np. odliczanie w pamięci). Te czynności nazywane są kompulsjami. Kompulsje mogą, ale nie muszą towarzyszyć obsesjom.

Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne faktycznie są zaliczane do zaburzeń nerwicowych. Istnieje jednak szereg danych potwierdzających ich podłoże biologiczne. W leczeniu stosuje się z dobrym efektem  leczenie farmakologiczne lekami przeciwdepresyjnymi. Dlatego polecam Pani konsultację u lekarza psychiatry, który będzie opierał diagnozę na dokładnym wywiadzie oraz osobistym badaniu. Odpowiednio dobrane leki pozwolą odzyskać radość, satysfakcję i pomogą opanować niepokój.

Psychoterapią o udowodnionej skuteczności w leczeniu zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych jest psychoterapia poznawczo-behawioralna. Zaleca się częste sesje - co najmniej 1x w tygodniu.

Pozdrawiam serdecznie i życzę szybkiej poprawy samopoczucia.

0
redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty