Szanowna Pani,
Spekulowanie na temat zależności przyczynowo - skutkowych w opisanej przez Panią sytuacji obarczone jest dużym ryzykiem błędu.
Często uważa się, że natręctwa (czynności kompulsyjne) są wyrazem istniejącego wewnętrznego leku czy napięcia. Nie jest wykluczone, że jednocześnie osoba cierpiąca z ich powodu nie zdaje sobie sprawy z tych uczuć - są one wyparte i znajdują swoje ujście właśnie w postaci natręctw.
Nie mniej jednak, możliwa jest także sytuacja w której z powodu przeżywanych natręctw pojawiają się depresyjne myśli, smutek czy wykształcają się stany lękowe. Przecież przezywane natręctwa wywołują szereg nieprzyjemnych uczuć. W przypadku przezywania ich przez 2 lata mogły one odcisnąć tego rodzaju emocjonalne piętno.
Zastanawiam się, czy poza leczeniem psychiatrycznym korzysta Pani także z opieki psychoterapeuty. Spotkania takie byłyby dużą pomocą w zrozumieniu przyczyn przeżywanych trudnych emocji oraz w nauczeniu się sposobów radzenia sobie z nimi.
Życzę powodzenia w dalszym leczeniu i redukcji objawów.
Witam Panią Serdecznie,
Lekarz prowadzący Panią zdiagnozował występujące u Pani symptomy,
Zachęcam Panią do dopytania lekarza o Pani wątpliwość.
Z przesłaniem dla Pani zwyczajnej pomyślności,
irena.mielnik.madej@gmail.com
Witam,
Myślę że pytanie które Panią nurtuje nie jest tak istotne jak sam proces leczenia w którym bierze Pani udział. Istotne byłoby aby Pani oprócz stałej opieki psychiatrycznej uczęszczała także na własną systematyczną psychoterapię. Jeśli faktycznie lekarz podejrzewa u Pani osobowość anankastyczną to wymaga ona stałego kontaktu z terapeutą i długotrwałej, najlepiej paroletniej psychoterapii. Często zdarza się tak że objawy i inne psychopatologię współwystępują ze sobą. I tak np. anankastyczne zaburzenie osobowości najłatwiej pomylić można z zaburzeniami lękowymi obsesyjno – kompulsywnymi (OCD). Co prawda zaburzenia te mogą współwystępować, bądź osoba z zaburzeniem lękowym obsesyjno-kompulsyjnym może posiadać także niektóre symptomy zaburzenia anankastycznego i odwrotnie, to istnieją między nimi istotne różnice. W OCD osiowym objawem są powracające, uciążliwe oraz niechciane myśli bądź obrazy dotyczące pewnych sytuacji (obsesje). Ich konsekwencją jest lęk i rozpacz. Emocje te są rozładowywane poprzez kompulsywne czynności np. sprawdzanie, czy mycie rąk. Zmniejszają one napięcie i przynoszą ulgę. Natomiast osoby z osobowością anankastyczną zazwyczaj nie mają obsesji i kompulsji. Ich głównym problemem jest nadmierna sumienność i perfekcjonizm, to one doprowadzają do powtarzania pewnych czynności. Lęk jaki u nich się pojawia jest związany z obawą, że nie wykonają zadań w idealny sposób. Objaw ten różni się więc znacząco od kompulsji, które same w sobie są nieprzyjemne.
Pozdrawiam
Karolina Kapias
www.strefarozwoju.org.pl
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
