Na czym polega leczenie OZT?

Witam serdecznie. Ostre zapalenie trzustki (OZT) jest w większości przypadków chorobą o łagodnym przebiegu klinicznym, samoograniczającą się, spowodowaną przez kamicę żółciową albo nadużywanie alkoholu. Postęp w zakresie rozpoznawania i leczenia spowodował zmniejszenie śmiertelności z powodu OZT, pomimo zwiększonej w wielu krajach zapadalności. Leczenie łagodnej postaci ostrego zapalenia trzustki jest stosunkowo proste i polega na krótkotrwałej głodówce (3-4 dni), której towarzyszy dożylne nawadnianie chorego i podawanie leków przeciwbólowych.

Odżywianie doustne zaleca się w momencie ustąpienia nudności i bólu brzucha. Jeżeli badania obrazowe wskazują na obecność kamicy żółciowej jako przyczyny OZT, w czasie tej samej hospitalizacji powinna być wykonana cholecystektomia (usunięcie pęcherzyka żółciowego) lub endoskopowa sfinkterotomia (przecięcie) zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej.

Poważnym problemem jest natomiast leczenie ciężkiej postaci ostrego zapalenia trzustki, które wymaga intensywnej opieki medycznej. Jak dotąd nie znamy skutecznej metody leczenia, specyficznej dla ostrego zapalenia trzustki. W ciągu pierwszych kilku godzin lub dni choroby mogą rozwinąć się groźne powikłania (patrz wyżej). Celem postępowania medycznego jest intensywne leczenie wspomagające, które ma na celu zwalczanie nadmiernego zagęszczenia krwi, zapobieganie lub leczenie zakażeń oraz identyfikowanie i leczenie powikłań wstrząsu, powikłań płucnych, nerkowych, itd.). W tym celu, we wczesnej fazie choroby, chory jest intensywnie, dożylnie nawadniany i poddawany skutecznemu leczeniu przeciwbólowemu.

Konieczne jest właściwie prowadzone żywienie. W przebiegu ciężkiej postaci ostrego zapalenia trzustki należy jak najwcześniej (w 2—3 dobie) zalecić choremu odpowiednie żywienie – najlepiej dojelitowe, lub - w przypadku przeciwwskazań bądź złej tolerancji - łączone żywienie dojelitowe i pozajelitowe. W przypadku stwierdzenia obecności infekcji niezbędna jest antybiotykoterapia.

U chorego z ciężką postacią ostrego zapalenia trzustki, oprócz monitorowania podstawowych funkcji życiowych, przez cały czas trwania choroby (dni, tygodnie, miesiące) uwaga lekarza musi być skupiona na obserwacji pod kątem rozwijających się powikłań, takich jak: zakażenie, torbiele rzekome, ropień, krwawienie wewnątrz jamy brzusznej, przedziurawienie jelita grubego, tworzenie się przetok, niewydolność wielonarządowa. W celu zabezpieczenia optymalnej opieki medycznej, w wielu przypadkach niezbędna jest współpraca gastroenterologa z chirurgiem i anestezjologiem. Leczenie chorych z zakażoną martwicą trzustki pozostaje domeną chirurgii, chociaż coraz częściej sięga się po metody małoinwazyjne lub wręcz zachowawcze. Coraz śmielej, w celu leczenia zakażonej martwicy trzustki, sięga się po zabiegi endoskopowe.