Witam, Najczęściej zaburzenia erekcji powodowane są przez następujące czynniki:
A. Organiczne
Naczyniowe (niewydolność krążenia, zmiany miażdżycowe w naczyniach prącia, uogólniona miażdżyca, nadciśnienie tętnicze)
Neurogenne (neuropatia, padaczka, stwardnienie rozsiane, urazy i zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa)
Choroby przewlekle i systemowe (cukrzyca)
Mechaniczne (skrzywienie prącia, choroba Peyroniego, stulejka)
Pooperacyjne (jatrogenne, po operacjach w obrębie jamy brzusznej, miednicy i krocza)
Pourazowe (złamanie miednicy, przerwanie cewki moczowej)
Zapalne (zapalenie gruczołu krokowego, cewki, zwężenie cewki moczowej)
Chemiczne (alkohol, marihuana, leki psychotropowe, przeciwnadciśnieniowe)
Endokrynologiczne (uszkodzenie jąder, przysadki, hyperprolaktynemia).
B. Psychogenne
U 1/4 mężczyzn impotencja ma tło mieszane, np. hormonalne i krążeniowe, co zdarza się częściej w przebiegu andropauzy, czyli męskiego "przekwitania". Przyczyny psychogenne częściej stwierdza się u młodych mężczyzn, np. przy kontakcie z nową partnerką. Zaburzenia erekcji na tle psychologicznym można podejrzewać wówczas, kiedy pojawiają się nagle, w konkretnej sytuacji, gdy między partnerami istnieją napięcia czy lęki.
U Pana niepokoi mała częstość wzwodów porannych - może jakaś niedomoga hormonalna.
W ramach leczenia "doraźnego" można spróbować któregoś z preparatów doustnych (na receptę) jednakże na dłuższą metę należałoby ustalić przyczynę tych zaburzeń. Mam zbyt mało danych by proponować długofalową terapię (wiek, choroby współistniejące, uwarunkowania psychologiczne). Jak wspomniałem powyżej, choroba może mieć podłoże organiczne i wówczas skutecznie może być leczona w zależności od przyczyny (cukrzyca, miażdżyca, choroby neurologiczne itp) lub tło czynnościowe i wtedy wskazana jest porada seksuologa. Proponuje zwrócić się do 1. lekarza rodzinnego, 2. urologa, 3. seksuologa..
Pozdrawiam RH
