Trudności z odczuwaniem emocji - jak sobie z tym poradzić?

Witam, od blisko pol roku borykam sie z dziwnym problemem. Wszystko rozchodzi sie o moją dziewczyne. Jesteśmy razem od sierpnia, ja jestem w niemczech Ona w polsce. Podczas powrotu z urlopu zaczalem miec trudnosci z odczuwaniem emocji typu tesknota, odwzajemnianie Jej uczuc. Niby zwykla rzecz, nie kochasz swojej dziewczyny... tez tak myslalem przez pare miesiecy, jednakze to co sie dzieje nie jest normalne iprzeklada sie tez namoje zycie osobiste. Ciagle w glowie slysze negatywne mysli na Jej temat i czuje sie jak opetany, bo moj organizm walczy ze mna bym o Niej nie myslal poprzez bol - kolatanie serca, bole zoladka, glowy itp i takie poczucie jakby mi cos w przelyku stanelo. Jestem z naturymocno uczuciową osobą, jednak od tamtego dnia nie umiem sie naturalnie smiac - wymuszam smiech w 99% przypadkow. Od dobrych 2 miesiecy czuje ze to slabnie i zaczynam przejmowac kontrole nad tym. Problem w tym ze gdy „zachodze w glowe” ze tak powiem tj. Probuje mocniej myslec o czymkolwiek czuje taki straszny chaos. Moje mysli kloca sie ze mna. Czesto nie umiem nad tym zapanowac i wcale nie potrafie powstrzymac tego. Czuje taki kaganiec na umyslei takie nieuzasadnione poczucie lęku z jakiegos powodu. Chcialbym zrozumiec co sie dzieje i jak temu zaradzic

MĘŻCZYZNA, 24 LAT ponad rok temu

Ból głowy Kołatanie serca Psychologia Ból serca Turystyka Emocje Serce Żołądek Przełyk

Mgr Katarzyna Kulczycka Psychologia, Wrocław

71 poziom zaufania

Dzień dobry,
Doradzałabym wizytę konsultacyjną u psychologa psychoterapeuty albo u psychiatry celem doprecyzowania problemu oraz postawienia ewentualnie diagnozy. Opisane objawy mogą świadczyć o początkach zaburzenia lęku uogólnionego (potocznie nerwica lękowa). Oczywiście nie mam pewności i to nie jest diagnoza, ale Pana objawy i tak warto skonsultować. W nerwicy lękowej obecne są objawy fizjologiczne np. takie jak u Pana; lęk o rozlanym, uogólnionym charakterze (bez wyraźnej przyczyny); niepokój; poczucie zbliżającej się katastrofy; pesymizm; drażliwość; problemy z pamięcią i koncentracją. W chwili obecnej jest Pan daleko od dziewczyny i moja druga hipoteza jest taka, że przeżywa Pan lęk że związek może ulec rozpadowi wskutek rozłąki. Nasilony stres również może skutkować objawami fizjologicznymi oraz brakiem koncentracji. Z pewnością pomocne byłyby rozmowy wspierające z psychologiem/psychologiem psychoterapeutą. Mam nadzieję, że wszystko będzie dobrze i objawy być może zaczną same ustępować.
Pozdrawiam serdecznie,
Katarzyna Kulczycka
http://psycholog-kulczycka.pl/

Mgr Łucja Fitchman Psychoterapia, Wrocław

61 poziom zaufania

Witam
Prawdopodobnie cierpi Pan z powodu nerwicy. Dobrze by było skonsultować się z psychiatrą i podjąć psychoterapię. Pracuję we Wrocławiu i online (np. Skype). Zapraszam serdecznie
www.facebook.com/psychoterapiawewroclawiu
pozdrawiam
Łucja Fitchman

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czy słusznie podejrzewam u siebie nerwicę? – odpowiada Mgr Katarzyna Kulczycka
Ostry ból głowy i strach przed śmiercią – odpowiada Mgr Magdalena Brabec
Ciągłe myśli w głowie – odpowiada Mgr Anna Rossa
Problemy z odczuwaniem emocji – odpowiada Maria Fraszewska
Jak leczyć nerwicę lękową u 27-latki? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Jak opanować uczucie niepokoju? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
Czy drżenie mięśni i zaburzenia równowagi świadczą o nerwicy? – odpowiada Mgr Agnieszka Słomka
Natrętne myśli i trudności ze skupieniem – odpowiada Dr n. med. Anna Błażucka
Jak sobie poradzić z obsesyjną zazdrością? – odpowiada Mgr Marek Lisowski
Jak zapanować nad swoimi emocjami i nerwicą? – odpowiada Mgr Bożena Waluś

artykuły

2,5 mln Polaków ma nerwicę. Lęk ich niszczy

Zaburzenia lękowe, potocznie nazywane nerwicą, dot

Nerwica lękowa - co to jest? Przyczyny, objawy, leczenie, życie z nerwicą lękową

Nerwica lękowa jest dość powszechnym problemem, kt

Nerwica a ból głowy

W obecnych czasach trudno żyć bez stresu, lęku, na

Jak poradzić sobie z emocjami?

Witam, Od kilku tygodni odczuwam stały smutek, fobię społeczną i myśli samobójcze. Mam 24 lata, skończyłam studia mgr, robię zaocznie drugi kierunek, został mi rok, niebawem będę podwójnym magistrem. Mam okropne lęki, że nie uda mi się znaleźć satysfakcjonującej pracy, że nikt mnie nie zatrudni, a nawet jeśli to będzie to praca za najniższą płacę, a wymagania takie, że można by podzielić na trzech pracowników. Wiem to z dotychczasowego doświadczenia (pracowałam w kilku firmach i wszędzie tak było).

Na dodatek zostałam sama z mamą. Do niedawna mieszkałyśmy razem z facetem, z którym mama była kilka lat w konkubinacie. Nie było najtragiczniej, poza tym, że był to człowiek bardzo zasadniczy, nie lubił ludzi, nie akceptował mojego chłopaka, rodziny mojej mamy, uważał, że jest nieomylny. Pracuje zawodowo jako kierownik, przywykł do wydawania poleceń i posłuszeństwa. Przyczyniłam się trochę do ich rozstania, nie mogłam znieść tego, że nie mogę swobodnie chodzić po mieszkaniu, korzystać z kuchni, posiedzieć wieczorem przed kompem. Mamie też przeszkadzało w nim wiele rzeczy, w końcu spakowała nas i odeszła.

Zamieszkałyśmy w naszym starym mieszkaniu, ale tu jest jeszcze gorzej - w bloku obok mieszka mój ojciec ze swoją rodziną. Rozwiedli się z mamą kiedy była ze mną w ciąży. Kiedy miałam 8 lat zamieszkał w bloku obok, z nową żoną i jej dwójką dzieci. Oni mieli wszystko, my nic. Mieszkał w bloku obok, ale nigdy się ze mną nie kontaktował. Od tamtej pory stałam się przygaszona, nic mnie nie cieszyło. Później o tym zapomniałam, dziś wraca to do mnie z podwójną mocą.

Mieszkam w niewielkim mieście, gdzie wszyscy się znają. Jednak nikomu oprócz mamie i mojemu chłopakowi nigdy nie powiedziałam jak bardzo mnie to wszystko boli, a boli każdego dnia kiedy wracam do domu i patrzę w ich okna. Nikomu ze znajomych nie powiedziałam, że nie mieszkamy już z tamtym gościem w tamtym mieszkaniu, że teraz jestem tutaj. Dlaczego? Bo wstydzę się tej niestabilności.

Co jeszcze? Zazdroszczę ludziom normalnych problemów, pełnych rodzin. Jak wracam od mojego chłopaka to chce mi się wyć. On ma mamę, tatę, brata i siostrę. Ja mam tylko mamę. Nie wiem jak poradzić sobie z moimi emocjami, jak się z tego otrząsnąć. Od razu zaznaczę, że psycholog nie wchodzi w grę, bo mnie na niego nie stać, a w poradni nikt taki nie przyjmuje. Leki przeciwdepresyjne biorę od kilku lat. Błagam, pomóżcie mi jakoś, bo tego nie ogarniam. Chodzi o to jak żyć, jak pozbyć się poczucia winy, palącego wstydu, zazdrości, jak?

KOBIETA, 24 LAT ponad rok temu

Psychologia Problemy psychologiczne Emocje

Mgr Arleta Balcerek Psycholog, Warszawa

95 poziom zaufania

Witam,

Rozumiem, że leki przeciwdepresyjne przepisał Ci psychiatra, zatem jemu powinnaś opowiedzieć o swoich trudnościach i dolegliwościach. Poza tym myślę, ze Twój lekarz prowadzący będzie z powodzeniem mógł polecić Ci godnego zaufania i doświadczonego psychologa, którego konsultację pokrywa NFZ.

Traumatyczne doświadczenia z dzieciństwa, poczucie odrzucenia i alienacji maja ogromny wpływ na postrzeganie przez Ciebie świata i ludzi. Potrzebujesz pomocy specjalisty, by uporać się z przeszłością oraz odbudować swoją tożsamość oraz poczucie wartości.

Niestety postawienie diagnozy i zaplanowanie pracy terapeutycznej online jest nie tylko niemożliwe, ale również nieetyczne.

Powodzenia i pozdrawiam

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Czuję się samotna. Czy powinnam iść do psychologa? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Czuję się samotna. Jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jestem w depresji po odejściu chłopaka - jak sobie z tym poradzić? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Ja mogłabym pomóc mojemu partnerowi? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak sobie poradzić w załamaniu psychicznym? – odpowiada Dr n. med. Joanna Meder
Na nic nie mam siły. Czy to depresja? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Jak sobie poradzić z wyrzutami sumienia? – odpowiada Paulina Witek
Jak poradzić sobie z poczuciem winy? – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Depresja a obniżenie nastroju – odpowiada Mgr Arleta Balcerek
Skończyć ze sobą? Wtedy nikomu byśmy nie przeszkadzali… – odpowiada Mgr Arleta Balcerek

artykuły

Koronawirus we Włoszech. Polka opowiada, jak wygląda sytuacja w Puglii

Nie da się ukryć, że pandemia koronawirusa zmienił

10 zaskakujących sposobów, żeby zajść w ciążę

Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow

Dziennik covidowy. "Najgorsza była niepewność, ile to potrwa i kiedy się skończy"

Chorowałam na COVID 12 dni. Zaczęło się od bólu pl

Mgr Irena Mielnik - Madej Psychologia, Kraków

umów wizytę

Mgr Patrycja Stajer Psycholog, Kraków

umów wizytę

Mgr Dorota Nowacka Psychologia, Gdańsk

umów wizytę

Mgr Magdalena Brabec Psycholog, Bydgoszcz

umów wizytę

Trudności z emocjami w małżeństwie

jak jestem zla wyzywam sie na mojim mezu po skonczonej rozmowie telefonicznej wracam do pokoju wtedy mecza mnie wyzuty co zrobic zeby tak nie bylo

KOBIETA, 27 LAT ponad rok temu

Kryzys w małżeństwie Konflikty w związku Trudności w wyrażaniu emocji Psychologia

Mgr Magdalena Golicz Psycholog

93 poziom zaufania

Praca nad rozumieniem i umiejętnością adekwatnego wyrażania emocji (nie przenoszenia ich, ale wyrażania w odpowiednich sposób, wobec odpowiednich osób i w odpowiednim czasie) jest jedną z ważniejszych, świadczących o zdrowiu psychicznym czynności. Pytanie czy problem pojawia się tylko w relacji z mężem? Czy wobec innych także? W tym pierwszym przypadku sugerowałoby to raczej problem w relacji i potrzebę pracy nad relacja z mężem. W drugim oznaczałoby to trudności w relacjach międzyludzkich, a wówczas potrzebna byłaby całościowa praca nad sobą. Zachęcam do konsultacji z psychologiem, który zdiagnozuje i pomoże wybrać drogę poradzenia sobie z trudnością.

Mgr Violetta Ruksza Psycholog, Gdańsk

80 poziom zaufania

to rozległy i wielowątkowy temat.odpowiedź na portalu niewiele pomoże,polecam konsultacje u DOŚWIADCZONEGO TERAPEUTY (moża też pracowac na skypie).pozdrawiam serdecznie Violetta Ruksza