Dzień dobry!
Pani opis świadczy o wielu znakach zachowania o charakterze uzależnienia. Właściwą drogą jest zgłoszenie się męża do Ośrodka Terapii Uzależnień. Nie jest jednak możliwe leczenie męża bez jego zgody, wbrew jego woli.
Pozdrawiam!
Witam. Skoro mąż nie chce iść się leczyć to pani może i dowie się jak sobie radzić z uzależnionym mężem.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Czy ciąża bez stosunku jest możliwa? Większość pow
"Szpital psychiatryczny kojarzy się z wariatami, k
Październik 2013 - są! Dwie kreski na teście ciążo
Witaj. Mechanizm uzależnienia niezależnie czy mówimy o przyjmowaniu substancji czy o wykonywaniu pewnych czynności, opiera się dokładnie na tych samych zasadach. Jakaś "rzecz", której bliskość daje nam rodzaj przyjemności, satysfakcji, poczucia "oderwania od rzeczywistości" wykonywana jest początkowo w sposób kontrolowany i sporadycznie, następnie wraz z upływem czasu "rzeczy" jest coraz więcej, ale człowiek tego nie zauważa, bądź jest przekonany o tym, że nadal ma pełną kontrolę nad sytuacją i może "rzecz" porzucić kiedy tylko zechce (ale nie widzi takiej potrzeby). Czas płynie a obcowanie z "rzeczą" wytwarza w organizmie specyficzne substancje chemiczne oddziałujące na mózg, w danym momencie postrzegane jako doznania przyjemne, sprzyjające i pożądane. Po czasie by osiągnąć oczekiwany efekt, trzeba z "rzeczą" mieć coraz bardziej intensywny kontakt. Dana osoba albo obcuje z "rzeczą" albo zastanawia się jak to zrobić by móc z nią obcować. To często moment gdy bliscy zauważają, że problem jest już duży, że dana osoba traci kontrolę nad codziennym życiem, zaniedbuje pracę/ szkołę, obowiązki, zdrowie, relacje. Zamyka się coraz bardziej na rozmowy, szuka samotności lub reaguje agresją na sugestie innych, że dzieje się z nią coś niepokojącego.
Droga Pani, prawda jest taka, że osoba z problemem uzależnienia by z niego wyjść, to musi chcieć, a rzadko naprawdę chce. Jeśli coś obiecuje to często by zyskać trochę spokoju. Jedyne co może Pani zrobić to nawiązać kontakt z terapeutą uzależnień, stworzyć plan działania i konsekwentnie się go trzymać. Często bliscy chcąc pomóc osobie z uzależnieniem, niestety wspierają ją tylko w nałogu. Trzeba wiedzieć jak i kiedy się opiekować, wyznaczać i utrzymywać granice by pomóc a nie zaszkodzić. Powodzenia.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Dzień dobry,
Proszę namówić męża na wizytę w Poradni Leczenia Uzależnień bądź w Poradni Zdrowia Psychicznego (w ramach NFZ), gdzie lekarz psychiatra oceni jego stan i zaproponuje odpowiednią metodę leczenia (farmakoterapia i/lub psychoterapia).
Można wyróżnić trzy grupy leków, które wykorzystuje się w leczeniu uzależnienia od hazardu. Do pierwszej grupy zaliczają się selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny – SSRI; do drugiej - antagoniści receptorów opioidowych, a do trzeciej - leki normotymiczne, zwane również stabilizatorami nastroju.
Skuteczność leków z grupy inhibitorów serotoniny została wykazana zwłaszcza w leczeniu depresji, zaburzeń obsesyjno–kompulsywnych oraz dysmorfofobii. Jednak badania nad ich wykorzystaniem w leczeniu patologicznego hazardu nie dowodzą jednoznacznie ich skuteczności, przeciwnie niż w przypadku leków z grupy antagonistów receptorów opioidowych. Z kolei leki stabilizujące nastrój są skuteczne przy ograniczaniu objawów patologicznego hazardu w grupie pacjentów chorujących na zaburzenia dwubiegunowe. Wśród osób, u których nie współwystępują zaburzenia dwubiegunowe, organiczne i uzależnienie od substancji psychoaktywnych są one skutecznym środkiem ograniczającym popęd do grania, środki przeznaczane na grę i czas spędzany na graniu. Leczenie farmakologiczne bardzo często niesie za sobą ryzyko wystąpienia objawów niepożądanych. Efekty uboczne, takie jak obniżenie poziomu libido, nudności, suchość w ustach, to tylko niektóre z nich.
Najlepszym rozwiązaniem jest podjęcie terapii.
W psychologicznej terapii patologicznych hazardzistów wykorzystywane są trzy podstawowe podejścia terapeutyczne: behawioralne, poznawcze i behawioralno–poznawcze. Ich celem jest modyfikacja zachowania związanego z uprawianiem patologicznego hazardu. Poprzez psychologiczne oddziaływanie pacjent rozwija umiejętności pozwalające na jego ograniczenie i panowanie nad przymusem grania.
Dobrym rozwiązaniem są również grupy samopomocowe. Proszę motywować męża do podjęcia terapii - również Pani może uzyskać pomoc jako osoba współuzależniona - będzie Pani wiedziała, jak radzić sobie w kwestii uzależnienia męża.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
Nefazodon jest substancją zaliczaną do leków na de
Istnieje wiele rodzajów gier, których nadużywanie
Trazodon jest organicznym związkiem chemicznym z g
