Ciągle się odchudzam. Co mi jest?

Mam 16 lat. Chodzę do liceum i mam kilku oddanych przyjaciół. Mimo to często siedzę sama i rzadko wychodzę z domu. Lubię sama spacerować i siedzieć zamknięta w swoim pokoju. Nie lubię rozmawiać o moich problemach i uczuciach. Mam 161 cm wzrostu i ważę 49 kg. Znajomi mówią mi, że jestem chuda, ale ja im nie wierzę i uważam, że mówią to tylko dlatego, że są zazdrośni, że będę tak chuda, jak oni. Przez to ograniczam się do minimalnej ilości posiłków dziennie ( jeśli coś jem, jest to mały obiad) lub nie jem nic przez cały dzień. Jestem dość nerwowa i nie mam często siły na nic, nawet na życie. Może ktoś wie, co się ze mną dzieje?

MĘŻCZYZNA, 16 LAT ponad rok temu
 Joanna Moczulska-Rogowska
Joanna Moczulska-Rogowska

Witam!
Zbyt mała dzienna ilość pokarmu może powodować rozdrażnienie i brak energii, a także obniżenie nastroju. Jesteś w wieku, w którym Twój organizm intensywnie rozwija się, dlatego musisz odpowiednio się odżywiać! Ograniczanie posiłków, a tym bardziej odmawianie ich sobie jest niedopuszczalne!
Każdy człowiek czasami potrzebuje samotności. Jeśli masz przyjaciół, to znaczy, że potrafisz nawiązywać bliskie relacje. Niejednokrotnie szczera rozmowa z przyjacielem poprawia humor, a nawet wzmaga witalność.
Pozdrawiam serdecznie!

redakcja abczdrowie Odpowiedź udzielona automatycznie

Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:

Patronaty