Jeśli maluch rozwija się prawidłowo, nie obserwuje Pani nietypowych zachowań, a jego rozwój jest harmonijny i spójny z normami dla wieku- warto zachować spokój. Czynniki genetyczne (co nie oznacza prostego dziedziczenia!) mają tutaj wpływ, jednakże nie tylko one (także np czynniki okołoporodowe). Dlatego zachęcałabym do spokojnej uważności i obserwacji dziecka, a w razie potrzeby konsultacji z psychologiem dziecięcym.
Dzień dobry!
Całościowe zaburzenia rozwoju wiążą się z genetyką. Z pani listu wynika, że nie ma powodu do niepokoju bo dziecko rozwija się prawidłowo. Proszę nie martwić się na zapas i nie doszukiwać na siłę zaburzeń. Jeżeli wszystko jest dobrze należy skoncentrować się na zapewnieniu dziecku właściwej opieki, szczęśliwego dzieciństwa i dobrych wspomnień z tego beztroskiego czasu. Każda dobra mama się martwi o rozwój i zdrowie swojej pociechy ale nadmiar lęku może być krzywdzący.
W razie pytań zapraszam do kontaktu.
Z pozdrowieniami Agata Majda
www.pracowniaterapeutyczna.eu
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Czy moje kolejne dziecko może mieć autyzm? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Czy możliwe, że mój wnuk ma autyzm? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Czy mając dziecko autystyczne drugie może być zdrowe? – odpowiada Dr n. med. Diana Kupczyńska
- Czy autyzm jest chorobą genetyczną? – odpowiada Mgr Anna Tońska-Szyfelbein
- 7-letni autystyczny wnuczek nie mówi - co robić? – odpowiada Paweł Żmuda-Trzebiatowski
- Gdzie i w jaki sposób można zdiagnozować autyzm u dorosłego człowieka? – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Czy to są objawy wczesnego autyzmu? – odpowiada Mgr Hanna Markiewicz
- Czy dziecko 2,5 miesięczne może przejawiać cechy autyzmu? – odpowiada Mgr Agata Majda
- Zaburzenia osobowości u ojca a ryzyko autyzmu u syna – odpowiada Mgr Magdalena Golicz
- Co zrobić, gdy dziecko autystyczne macha rączkami i się buja? – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska