Zaburzenia osobowości u ojca a ryzyko autyzmu u syna

Zaburzenia osobowości są ściśle związane z wychowaniem i wczesnymi doświadczeniami życiowymi. Nie są sensu stricte genetyczne. Dlatego mówienie o ich "dziedziczności" dotyczy raczej przenoszenia wzorca poprzez wychowanie.
Zaburzenia autystyczne ze spektrum autyzmu są całościowym zaburzeniem rozwojowym ujawniającym się we wszystkich obszarach rozwoju już w dzieciństwie, co z kolei oznacza, ze maja związek z genetyką, jednak nie mamy tu do czynienia z "bezpośrednią" dziedzicznością. Ważne byłoby jednak na jakie zaburzenia osobowości cierpi ojciec dziecka?

Witam Panią serdecznie. Zaburzona osobowość to nie jest choroba psychiczna; sądzę, że bardziej jest ona wynikiem pewnych dziecięcych doświadczeń ojca dziecka niż jakiegokolwiek dziedziczenia. Jednym słowem większą rolą niż dziedziczenie będzie miało w tym wypadku wychowanie Państwa syna. Z listu nie wiem czy ojciec bierze czynny udział w procesie wychowania syna, jeśli tak to niestety może powtarzać pewne schematy, których sam doświadczał jako dziecko i które negatywnie wpłynęły na rozwój jego osobowości. Aby zabezpieczyć dziecko radziłabym więc, żeby wybrała się Pani do psychologa - psychoterapeuty(najlepiej psychoanalitycznego lub psychodynamicznego) i popracowała z nim trochę w temacie wychowania i opieki nad dzieckiem. Dzięki temu w dużej mierze może Pani zabezpieczyć dziecko przed tego typu zaburzeniami. Jeśli Pani nie może lub nie chce tego zrobić podpowiedzią jest ciepła atmosfera w domu, reagowanie na potrzeby dziecka, brak przemocy, dużo miłości i czułości, rozsądne stawianie granic, ale też niegniewanie się na dziecko, nie karanie go, tylko tłumaczenie mu świata. Proszę pamiętać, że bardzo dużo w tym temacie zależy również od Pani, bo Pani jest mamą. Pozdrawiam. Małgorzata Danielewicz

Witam,
raczej bym się tym nie martwiła, zaburzenia osobowości mają w sumie niską komponentę genetyczną, uważa się że bardziej są uwarunkowane społecznie. Raczej, jeśli już, zależność jest w odwrotnym kierunku, całościowe zaburzenia rozwoju mogą predestynować do powstawania się zaburzeń osobowości, zapewne ze względu na swoisty sposób widzenia i percypowania świata. Odwrotnie raczej nie ma powodów do obaw, ryzyko dziedziczenia genetycznego w świetle obecnej wiedzy zdaje się naprawdę minimalne, jeśli nie zerowe. Jeśli już to istotniejszą kwestią byłoby raczej skoncentrowanie się na odpowiedniej jakości więzi z ojcem w celu zapobieżenia ryzyku środowiskowego przekazywania wzorców zaburzeń osobowości. Nie znaczy to, ze musi się Pani martwić czy obawiać, tylko, że być może warto na to zwracać uwagę. W razie jakichś dodatkowych i bardziej szczegółowych pytań czy wątpliwości zachęcam do kontaktu w psychologiem dziecięcym. Pozdrawiam.

Witam. Przyczyny autyzmu są złożone i nie do końca jeszcze przez medycynę zbadane. Na wystapienie u dziecka tego zaburzenia rozwojowego ma wpływ wiele czynników, w tym także mogą to być czynniki genetyczne. Z wyrazami szacunku. Anna Tońska-Szyfelbein