Fakty o zdrowiu - Oburęczne dzieci bardziej nadpobudliwe?
Dziecko w tym wieku nie tworzy historii z niczego. Bazuje na tym, co widzi, słyszy i czego samo doświadcza. Opowiadając tego rodzaju historie lub wplątując w zabawę tego typu informacje stara się poradzić sobie z tym, czego doświadczyło (pośrednio lub bezpośrednio). Sam fakt, że dziecko wypowiada takie treści powinien wzbudzić u jego opiekunów stan najwyższej gotowości do zbadania sprawy. Brak reakcji może przekonać dziecko, że nie może liczyć na ich pomoc oraz, że nie powinno traktować ewentualnego wykorzystywania seksualnego jako powodu do szukania pomocy. Może też być dla niego sygnałem, że nikt nie traktuje go poważnie. Skoro te treści wypowiada, można założyć, że czuje się bezpiecznie z osobą, do której to mówi. Należy bardzo dokładnie wsłuchać się w to, co mówi. Należy po prostu pozwolić dziecku mówić. Jeśli czujemy, że nie umiemy spokojnie tego zrobić (nadmierna chęć wyciągnięcia z dziecka wszystkich informacji może je zablokować!) zwróćmy się się do dobrego psychologa dziecięcego (może być biegły sądowy zajmujący się sprawami molestowania dzieci), który dobrze i w odpowiednich warunkach przeprowadzi wywiad z dzieckiem (oceni także, czy doświadczenia dziecka mogą na nie negatywnie wpłynąć - często reakcja opiekunów dodatkowo pogarsza sprawę i odczucia dziecka). Warto zwrócić uwagę, o kim dziecko mówi, że dokonuje molestowania i w jaki sposób ta osoba to robi. Nie wolno dokonywać konfrontacji dziecka z dorosłym, ponieważ dziecko będzie w tej konfrontacji zawsze na straconej pozycji (kim jest małe dziecko wobec dużego dorosłego?). W tym miejscu nie sposób opisać całej procedury. Najważniejsze to chronić dziecko. Proszę skontaktować się z odpowiednim specjalistą.
Proszę nie zwlekać!
www.grabowski.gr
Witam. Proszę udać się do specjalisty psychologii klinicznej dla dzieci. Na początek proszę skonsultować się osobiście, psycholog najprawdopodobniej dopiero po rozmowie z rodzicem będzie chciał zobaczyć dziecko. Dzieci rzadko kiedy mówią, że są krzywdzone zupełnie bez żadnego powodu.
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
- Dlaczego 4-latek panicznie boi się rówieśników? – odpowiada Mgr Anna Ingarden
- Gwałt w dzieciństwie a temperament seksualny – odpowiada Mgr Katarzyna Garbacz
- Zachowanie 2,5-letniego dziecka a autyzm – odpowiada Mgr Justyna Szczygłowska
- Jaki jest powód płaczu dziecka 2-letniego w miejscach publicznych? – odpowiada Mgr Anna Szyda
- Rozbieranie i całowanie innych przez 10-latkę – odpowiada Mgr Justyna Piątkowska
- Ubogie słownictwo u 3-latka – odpowiada Mgr Maria Rzepecka
- Czy to może być autyzm? Co robić? – odpowiada Mgr Aurelia Grzmot-Bilska
- 10-miesięczne dziecko nie wskazuje palcem – odpowiada Mgr Anna Gocek-Jarpulkiewicz
- Bawienie lalkami przez 6-letniego chłopca – odpowiada mgr Małgorzata Danielewicz
- Zaburzenia mowy u 3,5-letniego dziecka – odpowiada Mgr Joanna Gałczyńska-Adamiak
artykuły
Brutalna prawda o świętym Mikołaju. Jak przekazać ją dziecku?
Nie ma nic lepszego niż oczekiwanie na coś dobrego
Córka szturchnęła ojca w klatkę. Okazało się, że mężczyzna cierpi na nowotwór piersi
Podczas zabawy ze swoją córką Phil Alderson został
Autorytet rodziców - definicja, metody wychowania dziecka, rodzaje, brak autorytetu rodziców
Autorytet rodziców jest nieodzownym czynnikiem pra