Czy moje dolegliwości mogą mieć podłoże nerwowe?

Witam, Jestem mężczyzną wieku 35 lat. W 2018 roku miałem dużo problemów, które przełożyły się na długotrwały stres trwający długimi tygodniami. Widom eksmisji, problemy finansowe napięcie było ogromne i przez miesiące miałem reakcje nerwowe na dźwięk dzwonka do drzwi. Od stycznia 2019 zacząłem czuć się gorzej, objawy stricte przypominające depresje, brak koncentracji. Zmierzyłem sobie ciśnienie i zauważyłem, że ciśnienie skurczowe było podwyższone zazwyczaj miałem około 115-120 a tu miałem 135-140 natomiast rozkurczowe niskie około 70,60 i nawet 54. tętno wyższe niż zawsze ale w normie 70 zazwyczaj miałem 60. Kiedy jednak staram się wejść w stan relaksacji ciśnienie spadało i wynosiło 124/60 lub 125/70. Dodatkowo pojawił się osłabienie erekcji. Dodam że odżywiam się regularnie i ćwiczę intensywnie 5 razy w tygodniu po 40-60 min. Moje ciśnienie po intensywnym wysiłku tj. Tabata gdzie powstaje deficyt tlenowy w mięśniach wynosi 166/70 i tętno 154 , więc jest prawidłowe. Nie pale i nie nadużywam alkoholu. Jakie badania powinienem w pierwszej kolejności wykonać czy może mieć to podłoże nerwowe? Zauważam dużą różnicę ciśnień miedzy skurczowym i rozkurczowym czy może to być tarczyca? Ale dlaczego jeśli wyciszę umysł ciśnienie się wyrównuje ?

MĘŻCZYZNA, 35 LAT ponad rok temu

Kardiologia Depresja Stres Interna Psychologia Osłabienie Żywienie Tarczyca Mięśnie

Stres a zawał serca

Nadmiar obowiązków, presja czasu, dynamiczne życie, powodują życie pod ciągłym stresem. Jego długotrwałe działanie niesie destruktywny wpływ na nasze zdrowie. Warto jednak pamiętać, aby nie obarczać stresu winą za rozwój wszystkich chorób, gdyż inne czynniki, mają w tym o wiele większy udział.

Mgr Bożena Waluś Psychologia, Gliwice

94 poziom zaufania

Witam Pana,

wskazana jest diagnostyka tarczycy. Jednak chciałabym odpowiedzieć na Pana pytanie; "dlaczego jeśli wyciszę umysł ciśnienie się wyrównuje ?"
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania. Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie