Witam Pana,
Jeżeli przeprowadzone badania nie wykazały u Pana
schorzeń somatycznych a lekarze stwierdzili nerwicę,
to ona może powodować dolegliwości, które Pan opisuje.
Opisane przez Pana objawy, zwłaszcza lęk o własne zdrowie,
często towarzyszą zaburzeniom nerwicowym.
Osoby cierpiące na zaburzenia nerwicowe bardzo często doświadczają
kołatania serca, osłabienia oraz poczucie zbliżającego się omdlenia,
które w rzeczywistości bardzo rzadko się zdarza.
Jednak koncentrowanie się nawet na niewielkich dolegliwościach
powoduje, że lęk o zdrowie i o własne życie narasta
i co raz trudniej go ujarzmić, a to może doprowadzić
nasilania objawów.
Postawioną diagnozę można potwierdzić lub wykluczyć
tylko podczas osobistej konsultacji, po wnikliwym
wywiadzie i zbadaniu okoliczności, które doprowadziły
do opisanych zaburzeń.
Żeby Panu pomóc, trzeba poznać dokładnie naturę Pana
problemu, dotrzeć do przyczyny Pana lęków o zdrowie
i na tej podstawie opracować właściwą metodę terapii.
Zachęcam Pana do podjęcia odpowiedniej psychoterapii.
Terapeuta pomoże Panu uporać się zarówno z objawami
jak i przyczynami zaburzeń nerwicowych oraz ich konsekwencjami,
dzięki czemu odzyska Pan równowagę wewnętrzną i spokój.
Gdyby chciał Pan porozmawiać ze mną o problemie,
to zapraszam do kontaktu.
Istnieje możliwość konsultacji online,
np. za pośrednictwem komunikatora Skype.
Pozdrawiam serdecznie
Hanna Markiewicz,
psycholog,
konsultacje@psycholog24online.pl
tel. 505 075 298,
http://psycholog24online.pl
Witam Pana,
jeśli lekarze diagnozują nerwicę, wskazane jest ukierunkowane leczenie metodą psychoterapii w podejściu poznawczo - behawioralnym.
Zaburzenia nerwicowe, związane ze stresem i pod postacią somatyczną często objawiają się np. tachykardią (przyspieszonym biciem serca) i podwyższone ciśnienie krwi, inne objawy to; nerwobóle, uczucie zdenerwowania, drżenie, napięcie mięśniowe, pocenie się, zawroty głowy, ucisk w klatce piersiowej, klucha w gardle, suchość w jamie ustnej, problemy gastryczne, przyspieszony oddech w wyniku pobudzenia układu autonomicznego (współczulnego). Lęk jest reakcją pojawiającą się w sytuacji, w wyniku interpretacji przez osobę zagrożenia, wyróżniamy aspekt; poznawczy (myśli, wyobrażenia), fizjologiczny (doznania w ciele) oraz behawioralny (odnosi się do zachowania).
Wszystkie te czynniki wzajemnie na siebie oddziaływają wywołując stany lękowe. Aspekt fizjologiczny jest instynktem samozachowawczym, czyli reakcją organizmu w odpowiedzi na zagrożenie, mobilizuje organizm do walki lub ucieczki, w wyniku pobudzenia układu współczulnego (autonomicznego). Aspekt poznawczy bazuje na myślach, wyobrażeniach o treści negatywnej, występuje pierwotnie w stosunku do emocji i aspekt behawioralny - to są przejawiane zachowania, Lęk można zniwelować na dwa sposoby: zmniejszając poczucie zagrożenia (farmakologicznie) lub zwiększając wiarę we własne umiejętności radzenia sobie z trudną sytuacją. Pomocny jest trening relaksacyjny; kiedy jesteśmy fizycznie zrelaksowani – następuje odprężenie psychiczne i odwrotnie, gdy psychicznie się zrelaksujemy – nastąpi odprężenie fizyczne. W Pana przypadku zalecana jest psychoterapia poznawczo - behawioralna, techniki relaksacyjne, psychoedukacja, która pomoże zrozumieć mechanizm powstawania objawów.
Pozdrawiam serdecznie
Ech, może jednak nie wmawiają, tylko stwierdzają fakt....
Pozdrawiam
Nasi lekarze odpowiedzieli już na kilka podobnych pytań innych użytkowników.
Poniżej znajdziesz do nich odnośniki:
W specjalistycznej literaturze funkcjonuje kilka j
Podstawowymi formami leczenia zaburzeń lękowych są
Wizualizacja to stan, w którym następuje wzmożone
